Άννα-Μαρία Κατσουλάκη

Να μπορείς να μην συμβιβάζεσαι, να ρισκάρεις και να μην μπαίνεις σε καλούπια

Γιατί πιστεύεις ότι θα έπρεπε να έρθουμε να δούμε «Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»;

«Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» είναι ένα σπουδαίο και τρομερά επίκαιρο έργο που δεν ανεβαίνει συχνά. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και θέτει ηθικά διλήμματα. Ο Πέτρος Ζούλιας σκηνοθέτησε μια παράσταση με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο του Γρηγορίου Ξενόπουλου, κρατώντας τη γλώσσα και τους ζακυνθινούς ιδιωματισμούς και κατάφερε να αναδείξει τη διαχρονική αξία του έργου. Προσωπικά θεωρώ ότι λείπουν τέτοιου είδους παραστάσεις.  Όσο για τη Νένα Μεντή το ταλέντο της είναι αδιαμφισβήτητο. Η ερμηνεία της στον ρόλο της Κοντέσσας Βαλέραινας είναι βαθιά συγκινητική και έχει τέτοια αλήθεια και αμεσότητα που μιλάει κατευθείαν στην ψυχή του θεατή. Σε παρασύρει. Για μένα είναι μια παράσταση που θα μείνει σε όσους κατάφεραν να τη δουν.

Ποια είναι για σένα η πρόκληση της παράστασης; 

Στο έργο δύο κόσμοι συγκρούονται. Το παλιό με το καινούριο. Μια γυναίκα ταλαντεύεται ανάμεσα σε ζωή και θάνατο για να μην προδώσει τις αρχές και τις αξίες της, ενάντια σε όλη της την οικογένεια. Χαρακτηριστικό που σπανίζει στις μέρες μας και θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Η πρόκληση της παράστασης λοιπόν, είναι οι θεατές να φύγουν έχοντας ερωτηματικά για τον τρόπο με τον οποίο υπάρχουν μέσα στην κοινωνία αυτή, παρά τις δυσκολίες. Υπάρχει τεράστια ανάγκη να στραφούμε στον άνθρωπο. Δεν ξεπουλιούνται όλα για το χρήμα. 

Μίλησε μας για τον δικό σου ρόλο.

Ο ρόλος μου στην παράσταση είναι διπλός. Υποδύομαι μια κοπέλα που πάσχει από μια ασθένεια των ματιών και απευθύνεται στην Κοντέσσα Βαλέραινα η οποία κατέχει μια μυστική συνταγή, που θεραπεύει τα μάτια και μια κοπέλα εκείνης της κοινωνίας, που είναι ερωτευμένη με έναν νέο και βλέπουμε την εξέλιξη της μεταξύ τους σχέσης.

Τι πιστεύεις ότι έχει να μας μεταφέρει σήμερα τον 21 αιώνα, ένα έργο του 19ου αιώνα;

Πρόκειται για μια παράσταση που έχει ζωή. Υπάρχει συγκίνηση, χιούμορ, αλήθεια. Βλέπουμε μια οικογένεια ξεπεσμένη ηθικά και οικονομικά που προσπαθεί να προσαρμοστεί και να επιβιώσει σε μια κοινωνία που αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς. Άνθρωποι σύγχρονοι, όπως ακριβώς στην Ελλάδα του σήμερα που παλεύουν να σωθούν, να υπάρξουν, χάνοντας πολλές φορές τον ίδιο τους τον εαυτό. Έχουμε πάψει να απλώνουμε το χέρι, δε μας ενδιαφέρει «ο άλλος» παρά μόνο το συμφέρον μας. Όπως λέει και η Τασία στη Βαλέραινα «η ανάγκη κυβερνά τον κόσμο, τίποτα άλλο». Κι αυτό δυστυχώς είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.                  

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη «Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη»;

Δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από το να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου χωρίς να παρασύρεσαι από αυτό που οι άλλοι θέλουν για σένα. Να μπορείς να μην συμβιβάζεσαι, να ρισκάρεις και να μην μπαίνεις σε καλούπια. Έχουμε την ανάγκη να είμαστε αποδεκτοί. Αποδεκτοί από την κοινωνία, από τους συνεργάτες, από την οικογένεια, τους φίλους και τον σύντροφο μας. Στην εποχή μας κυριαρχεί ο φόβος. Το σίγουρο είναι ότι εγώ δεν θέλω να φοβάμαι.

Πληροφορίες για την παράσταση: