Έπη Νικολακοπούλου

Η εσωστρέφεια & η εξωστρέφεια είναι δυνάμεις που μου δημιουργούν τα έργα μου.

Πως συνέβη να ασχοληθείτε με τα εικαστικά, πότε αρχίσατε; Τι σας ώθησε;

Από μικρή ηλικία έδινα ιδιαίτερη έμφαση και χρόνο στα εικαστικά. Όταν τελείωσα το σχολείο έδωσα εξετάσεις να μπω στη σχολή Καλών Τεχνών. Ο πατέρας μου τότε μου έδωσε να καταλάβω ότι, όντας μοναχοπαίδι, η λογική του ήταν να ακολουθήσω την οικογενειακή ανθούσα επιχείρηση. Από τα επιχειρήματά του εκείνο που κράτησα και είναι αληθινό είναι ότι οι καλλιτέχνες ή γεννιούνται ή δε γίνονται. Τότε για μεγάλο χρονικό διάστημα ακολούθησα μεν τη συμβουλή του, όμως ποτέ δεν εγκατέλειψα τη ζωγραφική. Έτσι ήρθε η στιγμή που ο Διομήδης Πετσάλης, γνωστός γκαλερίστας της εποχής εκείνης μού πρότεινε, βλέποντας τα έργα που είχα ήδη δημιουργήσει, να παρουσιάσω την πρώτη μου ατομική έκθεση στη γκαλερί του. Τα έργα που είδε ήταν τοπία της Ύδρας, αφού ένα μεγάλο μέρος της καταγωγής μου είναι από την Ύδρα κι εκεί περνάω ακόμη και σήμερα τα καλοκαίρια
μου. Στην έκθεση εκείνη είχα τη μεγάλη τύχη να με επισκεφτεί ο σπουδαίος Οδυσσέας Ελύτης ο οποίος μου αποκάλυψε ότι παρά το γεγονός ότι ήταν Νομπελίστας στον τομέα της λογοτεχνίας, το όνειρό του ήταν να γίνει ζωγράφος και ήθελε πολύ να ζωγραφίζει τα Ελληνικά νησιά όπως εγώ. Για το λόγο αυτό με έβαλε να ορκιστώ ότι δε θα σταματήσω ποτέ να υμνώ μέσα από τη ζωγραφική μου τα Ελληνικά νησιά. Τελικά όμως ομολογώ ότι μετά από αυτήν την έκθεση ποτέ ξανά δε ζωγράφισα τοπία.

Τι μηνύματα περνάτε μέσα από την δουλειά σας;

Πολύ νωρίς κατάλαβα με τρόμο ότι τα ωραιότερα ζώα και μάλιστα τα αιλουροειδή αλλά και τα υπόλοιπα κινδύνευαν να εξαφανιστούν με την αλλαγή των συνθηκών στην Αφρική δηλαδή την οικιστική εξάπλωση, τις κλιματικές συνθήκες και το κυνήγι τους που ήταν πάντα απειλή. Θεώρησα υποχρέωση μου να αφυπνίσω με το έργο μου και να πληροφορήσω για το θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχουν τα ζώα αλλά και τις δυσάρεστες συνέπειες που θα έχει και για τον άνθρωπο η εξαφάνισή τους. Έτσι προέκυψαν τα έργα με τους πάνθηρες και τα λιοντάρια ζωγραφισμένα πάντα σε ένα κατακόκκινο φόντο χωρίς ίχνος πρασινάδας και με ένα κόκκινο δρεπάνι να απειλεί το λαιμό τους, προσπαθώντας να καταδείξω το θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχουν. Την ίδια εποχή συνέπεσε το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου για μένα που ήταν και είναι το ταξίδι του στο διάστημα. Τότε δημιούργησα τα γλυπτά ποδήλατα από plexiglass που οι ρόδες τους περιέχουν έγχρωμους πλανήτες και για πρώτη φορά θεώρησα ότι μπορεί να υπεισέλθει στην τέχνη η επιστήμη δηλαδή ο ηλεκτρισμός. Οι ρόδες κινούνται, μαζί και οι πλανήτες που περιέχουν. Αναβάτης των ποδηλάτων αυτών είναι ένας άνθρωπος από τη μέση και κάτω, για να δηλώσω την αντίδρασή μου στη διάκριση των φύλων. Από τα παραπάνω καταλαβαίνετε ότι μέσα από τα έργα μου πάντα περνάω μηνύματα πανανθρώπινα και παγκόσμια.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τη δημιουργική σας διαδικασία;

Ευχαρίστως. Διαπίστωσα ότι ο έρωτας συμβαίνει πάντα ανάμεσα σε δύο πλάσματα που κανονικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και μεταχειρίστηκα πάλι τον τίγρη που ήταν ερωτευμένος πότε με μια κατσίκα, για ευνόητους λόγους, με χρυσά κέρατα και πότε με ένα αρνί ή με ένα άλλο ετερώνυμο ζώο. Η δημιουργική διαδικασία που ακολούθησα και ακολουθώ πάντα στα έργα μου συνοδεύεται από ετερόκλητα υλικά όπως σιλικόνη η οποία διαχωρίζει τα χρώματα και συγχρόνως τα ομογενοποιεί, ηλεκτρικά κορδόνια, led φωτισμούς, σίδερα μπετόν, χρυσό 22 καρατίων και οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο ή υλικό που θεωρώ ότι μου ταιριάζει.

Τι σημαίνει ο τίτλος της νέας σας έκθεσης “Εσωτερικός Θρίαμβος”;

Σημαίνει την ικανοποίηση που αισθάνεται κανείς, όταν βρίσκει τη λύση για ένα πρόβλημα που τον απασχολεί, χωρίς τη βοήθεια ενός ειδικού.

Τι εννοείται με τη φράση “Παρακολουθώ τον δρόμο που χιλιάδες σκέψεις προκαλούν στον εγκέφαλό μου και τις επιπτώσεις που δημιουργούν, την Εσωστρέφεια & την Εξωστρέφεια”;

Η εσωστρέφεια και η εξωστρέφεια είναι δυνάμεις που μου δημιουργούν τα έργα μου.

Πληροφορίες για την έκθεση: