Αλέξανδρος Τζοβάνι

Η μουσική έχει τη δύναμη να διαμορφώσει συνειδήσεις.

Πότε και πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική και το τραγούδι;

Παρότι στην οικογένεια δεν έχουμε μουσικούς, εγώ ήθελα από πολύ μικρός να ασχοληθώ με το τραγούδι. Με το που τελείωσα το σχολείο ξεκίνησα σπουδές πάνω στη μουσική και το τραγούδι, ενώ παράλληλα τραγουδούσα και σε μία μπουάτ, από τις τελευταίες, αν όχι η τελευταία, που είχαν μείνει στη Θεσσαλονίκη. Από τότε ακολούθησε η Γερμανία και τελικά η Αυστρία και η Βιέννη όπου έμεινα για χρόνια, σπούδασα και εργάστηκα ως τραγουδιστής.

Τι σε ώθησε να ασχοληθείς και με το έντεχνο τραγούδι;

Μου έλειψε πολύ όλα αυτά τα χρόνια η ελληνική μουσική. Μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να τραγουδήσω στη γλώσσα μου, αλλά και να δημιουργήσω. Στον χώρο της κλασικής μουσικής είναι πολύ περιορισμένη η δυνατότητα δημιουργίας. Οπότε η ανάγκη μου με οδηγεί εκεί.

Μίλησέ μας για το νέο σου τραγούδι.

Το τραγούδι λέγεται „Ηλιαχτίδα“ και είναι ένας προάγγελος του επερχόμενου δίσκου μου το φθινόπωρο. Είναι ένα κομμάτι που γράφτηκε από έρωτα και όλα εκείνα που τον συνοδεύουν..ανασφάλειες, ελπίδα, αλλά τελικά πάντα ζωή. Κυκλοφορεί στο youtube και σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.

Έχεις κάνει εμφανίσεις στο εξωτερικό. Ποια η ανταπόκριση του κοινού εκεί;

Είναι αρκετά διαφορετικό απ’ ότι το ελληνικό. Τουλάχιστον το αυστριακό για το οποίο μπορώ να έχω καλή εικόνα. Είναι σίγουρα πιο αφοσιωμένο σε αυτό που ακούει, αλλά επίσης όχι τόσο ενθουσιώδες όσο το ελληνικό.

Θα ήθελες να εργαστείς μόνιμα σε κάποια όπερα του εξωτερικού;

Όχι. Αυτό είναι κάτι που δεν θα ήθελα για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω.

Θεωρείς πως ένας λυρικός ερμηνευτής μπορεί να βιοποριστεί στην Ελλάδα;

Είναι κάτι σχεδόν ακατόρθωτο. Γενικότερα ο βιοπορισμός από τη μουσική είναι πολύ δύσκολος, αλλά για έναν λυρικό καλλιτέχνη ακόμα πιο μικρές οι πιθανότητες. Στην Ελλάδα η κλασική μουσική δεν αφορά πολύ κόσμο και είναι αναμενόμενο, καθώς δεν υπήρξε ποτέ σαν είδος μουσικής με λαϊκή απήχηση, όπως συνέβη στην κεντρική Ευρώπη και τη Ρωσία κάποτε.

Ποια πιστεύεις ότι είναι η μουσική παρακαταθήκη που θα αφήσει η εποχή μας στις επόμενες γενιές;

Με φέρνει σε μεγάλη αμηχανία η απάντηση αυτής της ερώτησης. Όταν οι περισσότεροι νέοι ακούν μουσική σε σχέση με τα ναρκωτικά, τη βία, τα όπλα, την υποτίμηση της γυναίκας… για ποια παρακαταθήκη να μιλήσουμε; Επειδή η μουσική διαμορφώνει συνειδήσεις, θα πρέπει και εύχομαι σε μία μελλοντική κοινωνία να δίνονται πρότυπα ομορφιάς, αρμονίας και ερεθίσματα σκέψης μέσα από τη μουσική.

Τι πιστεύεις ότι μπορεί να κάνει η Ελλάδα προκειμένου να επιδιώξει την παγκόσμια φήμη των καλλιτεχνών της σε άλλα πεδία;

Δεν θα έλεγα ότι θα πρέπει να είναι το πρώτο που πρέπει να επιδιώξει η Ελλάδα. Σαν κράτος θα έπρεπε να ασχοληθεί πολύ πολύ περισσότερο με την εκπαίδευση. Να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες για τα παιδιά, που θα τους επιτρέψουν να αναπτύξουν τα ταλέντα τους, τις ιδιαιτερότητες τους και να γίνονται άνθρωποι ευσυνείδητοι και χαρούμενοι.

Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου για το μέλλον; Αν υπάρχουν καλλιτέχνες που θα επιθυμούσες να συνεργαστείς;

Θα ήθελα να συνεργαστώ με πολλούς τραγουδιστές και δημιουργούς που εκτιμώ πολύ. Φιλοδοξίες έπαψα να έχω. Προσπαθώ μόνο να απολαμβάνω στο έπακρο κάθε καλλιτεχνική μου στιγμή.

Το προφίλ του Αλέξανδρου Τζοβάνι στο instagram