Αντρέας Μαντάς

Η ζωή για μένα είναι ένα υπόγειο ποτάμι, στα βάθη της νύχτας, το οποίο ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να το κατανοήσει βαθιά, να το δαμάσει με αγάπη και να πάει με αυτό.

Γιατί αποφάσισες να κάνεις έρευνες πάνω στο έργο του Samuel Beckett & να ανεβάσεις το κείμενο σε performance “Oι ώρες Ανάμεσα”;

Μπορείς να το θεωρήσεις και ως μια πράξη Κλάουζεβιτσική. Η πρώτη παράσταση της εταιρείας μας, Amor Omnia, ήταν αφιερωμένη στο έργο του Μπόρχες. Ο Μπέκετ μου φάνηκε σαν μια φυσική συνέχεια της αντί ηρωικής διλογίας που είχα στο μυαλό μου. Οι ήρωες του, σε αντίθεση με τους ήρωες του Μπόρχες, δεν υπάρχουν σε καμία μυθολογία. Αλλά όλοι τους κρατάνε από ένα κεράκι. O ένας Β συναντήθηκε με τον άλλο B.

Για ποιούς λόγους πιστεύεις ότι πρέπει να δούμε την παράστασή σου;

Οι ήρωες του Μπέκετ. Αυτοί οι άνθρωποι. Ω! Αυτοί οι άνθρωποι! Είναι ζωντανοί. Τα λόγια του, τα ψελλίσματά του, θα μας απασχολήσουν και σε εκατό χρόνια. Δεν είναι δημαγωγικά κατασκευάσματα και αυτό τους προσφέρει αυτή την αθανασία. Ο καθένας μας μπορεί να ταυτιστεί μ’ αυτές τις λέξεις, με αυτά τα πρόσωπα και αυτό λέει πολλά. Στην παράσταση μας περνούν όλα αυτά τα πρόσωπα από μπροστά μας. Είναι όλος ο Μπέκετ σε μία ώρα. Με πόνο και αγάπη. Είναι αδύνατο να μην εμπλακεί υπαρξιακώς στα διηγουμενα ο θεατής και να ενθουσιαστεί. Δεν είναι απελπισία, είναι μια λύπη που δεν εξελίσσεται άλλο. Δηλαδή τρέλα. Μια στολή καταδίκης με πολλαπλές λυτρώσεις. Αυτός είναι ο Μπέκετ. Αυτή είναι η απόπειρα μας.

Δεν είναι παράσταση. Είναι μια post punk λειτουργία αυτό που θα επιχειρήσουμε να κάνουμε. Οι λέξεις του Μπέκετ μόνο ανάπηρες δεν είναι. Ο Μπέκετ είχε βαθιά την αίσθηση του τραγικού και πιστεύω πως θα φανερωθεί πιο <<καθαρά>> στον κόσμο, αυτή η παραποίηση και μεταστροφή των εννοιών, όταν διατυπώνονται με τη διφορούμενη αξία των ηχητικών συμβόλων.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις το απόφθεγμα του Μάρκου Αυρήλιου “Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοιώνεσαι”;

Πέρα από τους στίχους και τον μύθο/μίτο του Μάρκου Αυρήλιου, η ζωή για μένα είναι ένα υπόγειο ποτάμι, στα βάθη της νύχτας, το οποίο ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να το κατανοήσει βαθιά, να το δαμάσει με αγάπη και να πάει με αυτό.

Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες μετά απ΄ όλες τις κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας θα πρέπει να αλλάξουν τρόπο σκέψης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε σχέση με το παρελθόν;

Όχι, δεν πιστεύω ότι θ’ αλλάξει κάτι. Η καταπίεση είναι τόσο πιο αποτελεσματική όσο περισσότερο ενδοστρέφεται, είπε ο Μαρκούζε.

Η κεντρική φοτο του Ανδρέα Μαντά είναι του Βλαδίμηρου Νικολούζου.

Πληροφορίες  για την παράσταση Οι ‘Ωρες Ανάμεσα – Performance βασισμένη στο έργο του Samuel Beckett ΕΔΩ