Αντώνης Σανιάνος

O καθένας βλέπει την πραγματικότητα μέσα από τα δικά του μάτια , συνεπώς & η αλήθεια έχει πολλές διαφορετικές ερμηνείες για τον καθέναν.

Γιατί αποδέχτηκες την πρόταση του σκηνοθέτη Ηλία Κούτλα να παίξεις στην παράσταση του “Να γιατί πεθαίνω σύντροφοι!”;

Είναι ένας συνδυασμός της ενέργειας που έχει ο Ηλίας σαν άνθρωπος και το κείμενο του Έρντμαν. Είχε έναν τρόπο να μιλάει για το κείμενο που κατάφερνε να σου περάσει την αξία που έχει για τον ίδιο και πόσο ανάγκη το έχει. Για εμένα όταν η ανάγκη ενός ανθρώπου βγαίνει στην επιφάνεια ενεργοποιείται το κουμπί της ευαισθησίας μου και η έναρξη της τέχνης…

Μίλησε μας για τον ρόλο σου.

«Ιγκόρ Τιμοφέγιεβιτς».

Ο νεαρός βιοπαλαιστής ταχυδρόμος που παλεύει το σύστημα και τη μανία του καπιταλισμού που επισκιάζει το έργο…

Μέσα σε αυτή τη προσπάθεια είμαι ο άνθρωπος που προσπαθώ να ξεσηκώσω επανάσταση για τα απλά δικαιώματα των ανθρώπων και πρώτα απ’ όλα τα ίσα δικαιώματα και αξίες μιας και όλοι τον ίδιο ουρανό κοιτάμε, αυτό θα είναι το τελευταίο σπίτι μας…

Ταυτόχρονα κάνεις πρόβες για μια νέα παράσταση, το“Πεθαίνω σαν χώρα”, που θα ανέβει τον Μάιο στο Bios;

Ναι ακριβώς. Σύντομα στις 3 Μαΐου θα ξεκινήσουμε την παράσταση «Πεθαίνω σαν χώρα» του κ. Δημητριάδη. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στον πάνω χώρο του Bios.

Τι ιδιαίτερο θα έχει αυτή η παράσταση, ώστε να έρθουμε να την δούμε;

Το ιδιαίτερο είναι η ομάδα knot όλοι οι συνάδελφοι που βρεθήκαμε για να πούμε αυτή την ιστορία… Καθιστά τη συνθήκη της παράστασης ιδιαίτερη το ότι ειμαστε 5 ηθοποιοί κοντά σε ηλικία με πολλές κοινές αναφορές και συναισθήματα σχεδόν όμοια και πολύ γρήγορα σε αναγνώσεις ξεκίνησε ο καθενας μας με το τρόπο του, να βάζει τη καρδιά του δίπλα στον τίτλο του έργου «Πεθαίνω σαν Χώρα». Προσπαθούμε με όσο πιο απλά μέσα αλλά και την προσωπική μας αλήθεια και ανάγκη να αποδώσουμε όσο πιο πηγαία μπορούμε το κείμενο του κ. Δημητριάδη. Είναι σημαντικό ότι θα ακούσετε 5 νέες καλλιτεχνικές φωνές, μέσα από τα λόγια του κειμένου να προσπαθούν να καταλάβουν και να νιώσουν πως είναι ο θάνατος μια χώρας.

Με την ελπίδα ότι και το κοινό θα σκεφτεί μαζί μας έτσι ώστε μέσα από αυτή τη σκέψη να συναντηθούμε ως γνωστοί άγνωστοι…

Ο δικός σου ρόλος;

Ο ρόλος μου είναι στο πλαίσιο του αφηγητή. Προσπαθώ να περνάω στιγμή τη στιγμή τα λόγια του κειμένου έτσι ώστε να βρίσκομαι κάπου ανάμεσα στο κοινό αλλά και στο πόλεμο που έπληξε μια χώρα μα και κατέδειξε τις δυναμικές των ανθρώπων της. Πατάω και αγγίζω το χώμα του πολέμου, έχω τις μνήμες αλλά και τα λόγια ανθρώπων που πέρασαν ένα εφιάλτη ψάχνοντας ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός τους και πως θα τον αντιμετωπίσουν.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις το απόφθεγμα του Μάρκου Αυρήλιου “Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοιώνεσαι”;

Είναι θεμιτό να γνωρίζουμε ότι κάθε συμπεριφορά, άποψη ή θέση δημιουργήθηκε από την εμπειρία που βίωσε ο καθένας. Αυτή η αρχή όταν μας είναι γνωστή μας βοηθά να εξετάζουμε ότι σχεδόν σε κάθε διαπροσωπική σχέση άρα και διάλογο ο καθένας κουβαλάει τη βαλίτσα με τις εμπειρίες του που έπαιξαν σημαντικό ρόλο για αυτά που εκφράζει σήμερα. Άρα λοιπόν ο καθένας βλέπει την πραγματικότητα μέσα από τα δικά του μάτια , συνεπώς και η αλήθεια έχει πολλές διαφορετικές ερμηνείες για τον καθέναν. Έτσι όσο μπορώ καταφέρνω να μην εξομοιώνομαι, να αντιστέκομαι σε ότι δεν μου ταιριάζει με την αποδοχή όμως όπως ανέφερα και με συγκατάβαση για την διαφορετική εμπειρία κάθε ανθρώπου.

Ποια είναι η σχέση του ανθρώπου με την τέχνη και πως αυτή επηρεάστηκε από την πανδημία;

Κατά τη δική μου αίσθηση και αντίληψη, ο ρόλος της τέχνης για τον άνθρωπο είναι το σημείο και ο χώρος που εκφράζει το συναίσθημα του, ακέραιο, σε όποια μορφή τέχνης και αν βρίσκεται μπροστά. Όσο πηγαία το νιώθει, χωρίς συστολή. Η πανδημία λοιπόν μου αφαίρεσε τη δυνατότητα να βρίσκομαι στο θέατρο, ακόμα και ως θεατής και να βλέπω τα πρόσωπα των ανθρώπων ανήσυχα μα και συγκινημένα. Φυσικά υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, όταν κάτι ξεκινάει και σου λείπει καταλαβαίνεις την αξία του. Σας περιμένουμε λοιπόν στις 3 Μαΐου γιατί μας έλειψε αυτού του είδους η συνάντηση.

Μίλησέ μας για την εμπειρία σου στην σειρά «Τα καλύτερα μας χρόνια».

Είχα τη χαρά και τη τύχη πολύ σύντομα μετά τη δραματική σχολή του θεάτρου Τέχνης, να περάσω ακρόαση για τη σειρά «Τα καλύτερα μας χρόνια» στην ΕΡΤ1 και να μου δοθεί ο ρόλος του νεαρού Μίλτου. Είναι μία μοναδική εμπειρία για εμένα, μιας και είναι η πρώτη μου παρουσία στη τηλεόραση, σε ένα κλίμα με πολύ ωραίους και ευαίσθητους συναδέλφους και μιλάω για όλο το τεχνικό κομμάτι που στηρίζει τη σειρά αλλά και τους συναδέλφους που γνώρισα μέσα στα γυρίσματα, ηθοποιούς με αξίες και μεράκι για τη δουλειά τους…

Που κάθε μέρα πριν τη κάθε λήψη είναι με το χαμόγελο στο πρόσωπο. Είχα τη τύχη επίσης μέσα στη πανδημία να έχω παρέα πρώτα το ρόλο μου και μετά όλο το συνεργείο ενώ άλλοι συνάδελφοι είχαν μείνει χωρίς δουλειά, σε εκείνη την περίοδο που σε όλα σχεδόν τα πράγματα, θεατρικά είχε μπει λουκέτο. Προσπαθώ ακόμα και τώρα, στη δεύτερη σεζόν να εμπλουτίζω τον ρόλο μου, προσπαθώντας να περνάω όλα τα γεγονότα όσο πιο αυθεντικά μπορώ, μέσα από τους δικούς του στόχους…

Οι προσωπικές φωτογραφίες του Αντώνη Σανιάνου είναι της φωτογράφου Ιωάννας Φυτοπούλου.

Πληροφορίες για την παράσταση «Πεθαίνω σαν χώρα»

Κείμενο: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Αλίκη Στενού
Μουσικός Επί Σκηνής (Κρουστά): Νίκος Τουλιάτος
Σύνθεση Ηλεκτρονικού Ηχοτοπίου: Τάκης Π.
Κοστούμια/Σκηνικά: Σοφία Παπαγεωργίου
Κατασκευή σκηνικών: Αρτοδυναμική Πέλλετ
Κίνηση: Λίνα Κομνηνού
Φωνητική Διδασκαλία: Γεωργία Κατσίβελου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Θωμάς Οικονομάκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Νταντή
Φωτογραφίες/Trailer: Κωνσταντίνος Καρδακάρης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: ομάδα ΚΝΟΤ

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Λίνα Κομνηνού, Συμεών Κωστάκογλου, Δήμητρα Νταντή, Αντώνης Σανιάνος, Αλίκη Στενού

Πού: Bios, Πειραιώς 84, Αθήνα, τηλ. 210 3425335, http://pireos84.bios.gr/

Πότε: από Τρίτη 3 Μαΐου 2022 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00. Έως Τρίτη 7 Ιουνίου 2022

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (γενική είσοδος), 8 ευρώ (μειωμένο), 5 ευρώ (ατέλειες)

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά

Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr