Βασίλης Ασημάκης

Θα καταφέρουμε άραγε ως μέλη της κοινωνίας να λειτουργήσουμε ως ομάδα κι όχι ως μονάδα;

 Ποιοί ήταν οι λόγοι που σε έκαναν να δεχτείς να παίξεις στην παράσταση “Ποπολάρος”, υπό την σκηνοθεσία της Έλλης Βοζικιάδου;

Αρχικά, έχω τεράστια αδυναμία στον Ξενόπουλο! Επίσης, είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στην κα Βοζικιάδου, με την οποία είχαμε σε βάθος χρόνου αναπτύξει μια πολύ γλυκιά σχέση. Εκτός αυτού ο πρωταγωνιστικός ρόλος που μου ανατέθηκε ήταν πρόκληση για εμένα, αφού μου έδωσε το κίνητρο να μετρηθώ με τον εαυτό μου και να πλάσω τον δικό μου Ποπολάρο. 

Τι σκέφτηκες, όταν πρωτοδιάβασες το έργο;

Αδιαμφισβήτητα αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα της νεοελληνικής δραματουργίας. Σε κάθε πράξη του έργου ο αναγνώστης πλημμυρίζεται από πληθώρα συναισθημάτων. Καθώς το διάβαζα αβίαστα δημιουργούσα εικόνες ακουστικές- οπτικές- οσφρητικές που με ταξίδευαν στο περιβάλλον της Ζακύνθου. 

Τι πιστεύεις ότι έχει να μας δώσει το συγκεκριμένο κείμενο του 19ου αιώνα σήμερα τον 21 αιώνα;

Η διεκδίκηση αλλά και η επανάσταση απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης, βίας, εκμετάλλευσης. 

 Ο δικός σου ρόλος;

Ένας ευγενής, θαρραλέος, μορφωμένος νέος, ονειροπόλος αλλά συνάμα ρεαλιστής που υπερασπίζεται τη θέση και τα δικαιώματά του. Δεν διστάζει να φτάσει στα όρια αφού προκαλεί ανοιχτά οποιονδήποτε επιχειρήσει να τον απομονώσει. Ο τρόπος με τον οποίο διεκδικεί την αγάπη του είναι άκρως συγκινητικός και τον φέρνει αντιμέτωπο με τον ίδιο του τον εαυτό.  

“Θα καταφέρει αυτός, ένας «ποπολάρος» να τα βάλει μαζί τους και να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του Έλντας”. Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις αυτή τη φράση σήμερα το 2024;

Θα καταφέρουμε άραγε ως μέλη της κοινωνίας να λειτουργήσουμε ως ομάδα κι όχι ως μονάδα;

Πληροφορίες για την παράσταση: