Mιλήστε για το κείμενο της παράστασης «Ξαναλέγοντας τις ιστορίες». Τι ιστορίες είναι και
ποιους αφορούν;
Είναι διηγήματα από τα δύο μου βιβλία «Ρωγμή των 7 και 45΄» και «Καρό παιδιά,
ριγέ πατεράδες» συν μία ιστορία της Ελένης Γιαννάκη. Τα ερμηνεύουν μαθητές μου
από το 1 ο Γυμνάσιο Ζωγράφου όπου διδάσκω ως καθηγητής Αγγλικής μαζί με τους
γονείς τους και άλλους καθηγητές από το σχολείο. Πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό –
εκπαιδευτικό πείραμα που ξεκίνησα στο σχολείο μου και τώρα έχει πάρει
ανεξέλεγκτες διαστάσεις όσον αφορά την πορεία του σε επαγγελματικό πια επίπεδο
αλλά και τα παραγόμενα συναισθήματα.
Πόσο διαφορετικό είναι να ετοιμάζετε παράσταση με μαθητές από ότι με επαγγελαμτίες
ηθοποιούς;
Είναι θέμα καρδιάς. Τα παιδιά βάζουν πιο πολύ την καρδιά τους μέσα σ` αυτό, ενώ οι
επαγγελματίες το μυαλό τους.
Επίσης είναι και θέμα κύστης. Με τα παιδιά διακόπτουμε πολύ πιο συχνά για
τουαλέτα.
Αν εσείς μπορούσατε να γυρίσετε πίσω στον χρόνο για να διορθώσετε κάτι, τι θα ήταν;
Είναι πολύ πιθανό να ισχύει η θεωρία του χάους με το πέταγμα της πεταλούδας.
Οπότε, διορθώνοντας το χάος μόνο μεγαλύτερο χάος μπορεί να προκαλέσει κανείς.
Εν πάση περιπτώσει, αν μπορούσα να πάρω πίσω όλες εκείνες τις φορές που φέρθηκα
γαϊδουρινά, θα το ήθελα. Υποθέτω όμως ότι θα χρειαζόμουν έναν άπειρο αριθμό από
τέτοιες ευκαιρίες για να το κάνω αυτό, οπότε πάλι χαοτικό μου φαίνεται.
Τι θέλετε να πάρει το κοινό μαζί του φεύγοντας από την παράσταση;
Μια καλή, ζεστή αγκαλιά να τους φυλάει απ` το κρύο στο δρόμο για το σπίτι.
Τι σκέφτεστε για την Ελλάδα του 2019;
Είναι ένα σημείο καμπής. Η τελευταία ευκαιρία για να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε.
Πραγματικά όμως, και όχι με πανηγυρικούς της δεκάρας. Αλλιώς μας βλέπω να
αιωρούμαστε για πολλά χρόνια ακόμα πάνω από το κενό, σαν μία παράξενη,
ακατανόητη και ασυμπάθηστη χώρα.
Το σχολείο πάει θέατρο. Όχι για να παρακολουθήσει, αλλά για να κάνει
Θέατρο. Η πρώτη παράσταση σχολείου στην Ελλάδα που φεύγει από τη σχολική
αίθουσα εκδηλώσεων για να παρουσιάζεται σε επαγγελματική σκηνή της
Αθήνας σε τακτές παραστάσεις μέσα στη θεατρική σαιζόν.
Ο Βασίλης Κατσικονούρης, θεατρικός συγγραφέας και καθηγητής Αγγλικών
στο 1ο Γυμνάσιο Ζωγράφου, παρουσιάζει την παράσταση «ΞΑΝΑ…λέγοντας
τιςιστορίες», στην οποία παίζουν οι μαθητές του μαζί με τους γονείς τους
και τους δασκάλους τους. Ένα κοινοτικό γεγονός, μία άλλη πρόταση για το
πώς μπορούν να γίνονται οι παραστάσεις και οι καλλιτεχνικές δράσεις στο
σημερινό Ελληνικό σχολείο. Έξι διηγήματα του Β. Κατσικονούρη και ένα της
Ελένης Γιαννάκη μέσα από ένα παιχνίδι γέλιου, συγκίνησης και μνήμης
εφήβων και ενηλίκων.
Ομάδα «Εφήλικον». Έφηβοι και ενήλικες του 1ου Γυμνασίου και Λυκείου
Ζωγράφου.
Σκηνοθεσία Βασίλης Κατσικονούρης.
Παραστάσεις: Κυριακή 10 κ 17 Φλεβάρη, 4μμ, Θέατρο ΑΛΜΑ (Αγ. Κων/νου κ
Ακομινάτου 15, λίγο πιο κάτω από το Εθνικό Θέατρο, τηλ. 210 522 0100)
Εισιτήρια:10ευρώ,
Φοιτητικό, μαθητικές- εκπαιδευτικοί, γκρούπ: 8ευρώ.
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.