Please enable JS

Γιάννης Φιλίππου

Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, χαράζει τη δική του διαδρομή & πορεία.

  • Γιατί δέχτηκες να παίξεις στην παράσταση «Ο θησαυρός της Βαγίας» της Ζωρζ Σαρή σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καλογιάννη;

Γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Είναι ένα υπέροχο έργο, της αγαπημένης μου συγγραφέως Ζωρζ Σαρή, σε μία εξαιρετική διασκευή της Μαρίας Σούμπερτ, με πρωτότυπη μουσική της Ζωής Τηγανούρια και βέβαια όλα αυτά σε σκηνοθεσία της Αθανασίας Καλογιάννη που θαυμάζω και εκτιμώ χρόνια τώρα. Μου πήρε μόλις ένα με δύο δευτερόλεπτα να πω το ναι!

  • Τι πιστεύεις ότι έχει να μας πει σήμερα το συγκεκριμένο κείμενο;

Είναι ένα διαχρονικό έργο που αφορά στη φιλία και τη συνεργασία, έννοιες που κάθε τόσο θα πρέπει να επαναπροσδιορίζονται για να παραμένουν ζωντανές. Και «Ο θησαυρός της Βαγίας» είναι ένα τέτοιο κείμενο σημείο αναφοράς για να ανατρέξει κανείς. Πέρα από την ιστορική καταγραφή (που συνηθίζει να κάνει η Ζωρζ Σαρή στα βιβλία της) για την Κατοχή, υπάρχει έντονη δράση, αγωνία και επίλυση γρίφων που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη/θεατή. Είναι μία περιπέτεια παρέας που, σε όποια ηλικία και αν έρθει κανείς σε επαφή μαζί της, ταυτίζεται και αφυπνίζεται.

  • Γιατί έχεις δώσει έμφαση στην καριέρα σου στο παιδικό θέατρο και στο επάγγελμα του θεατροπαιδαγωγού;

Νιώθω πολύ οικεία ανάμεσα στα παιδιά. Ίσως γιατί και εγώ ο ίδιος παραμένω παιδί. Στο κομμάτι του θεάτρου, οι ρόλοι συνήθως απαιτούν μεγαλύτερη κινητικότητα και ζωντάνια σε σχέση με αυτούς των παραστάσεων για ενήλικες. Σε συνδυασμό με το τραγούδι και το χορό, απαραίτητα συστατικά για μία παράσταση για παιδιά, νιώθω πιο ενεργητικός. Και βέβαια η αλληλεπίδραση με το παιδικό κοινό, είναι κάτι μαγικό που δεν περιγράφεται.

Με την ιδιότητα του θεατροπαιδαγωγού, από την άλλη, αν και ξέρω ότι θα ακουστεί κλισέ, αισθάνομαι ότι εξελίσσομαι ως άνθρωπος αλλά και ως ηθοποιός. Μπορεί να βοηθάω τα παιδιά μέσω της τέχνης του θεάτρου να ανακαλύψουν τον κόσμο, όμως μαζί τους τον ανακαλύπτω κι εγώ.

  • Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη: «Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη»;

Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Χαράζει τη δική του διαδρομή και πορεία, που ως μέλος μιας κοινωνίας οφείλει να συνδέεται αρμονικά με των άλλων, ωστόσο θα πρέπει και να διαφέρει για να μπορεί να υπάρξει ισορροπία. Δεν θεωρώ ότι η ρότα του καθενός πρέπει να είναι κόντρα στην κοινωνία απλώς για να διαφέρει, αλλά κυρίως για να μην τέμνει αυτές των άλλων. Διότι, έτσι, αφενός μπορεί να τις καταστρέψει, αφετέρου χαλάει την ισορροπία.

Πληροφορίες για την παράσταση:

Array