ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΑΝΤΣΙΟΣ: “Tο herrumbre μας αφορά όλους, δείχνει φυλακισμένους όχι μόνο σε φυλακές, αλλά μέσα στη ψυχή τους!”

Πώς και πότε αποφάσισες να γίνεις χορευτής; Υπήρξε κάποια επιρροή από το κοντινό σου περιβάλλον που σε ώθησε να χορέψεις;

Ξεκίνησα χορό στη Δράμα απ’όπου και κατάγομαι σε ηλικία 5 ετών με ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και ενόργανη γυμναστική. Σε ηλικία 8 ετών ξεκίνησα μοντέρνο χορό και αργότερα με σύγχρονο χορό. Σε ηλικία 11 ετών ξεκίνησα το  μπαλέτο στην σχολή χορού της Έλενας Αγγέλοβα – Καλφοπούλου & Λαμπρινή Καλφοπούλου όπου ήταν και η αφορμή να προσεγγίσω τον χορό εντελώς επαγγελματικά. Ακόμα θυμάμαι στο σπίτι μου από μικρός να ακούμε μουσική και εγώ να χορεύω μπροστά σε έναν μεγάλο καθρέφτη. Επιπλέον, θυμάμαι τη μητέρα μου να με παίρνει μαζί της στο γυμναστήριο όπου πήγαινε και εγώ να βλέπω αφωσιωμένος τις κάθε κινήσεις τους τις οποίες εκτελούσα βήμα βήμα όταν επιστρέφαμε στο σπίτι. Οπότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια επιρροή από το κοντινό μου περιβάλλον που με ώθησε στο να αρχίσω να χορεύω.

Πώς προσεγγίζεις το ρόλο σου σε ένα μπαλέτο;

Μου αρέσει πολύ να μαθαίνω τον κάθε ρόλο ξεχωριστά, να αισθάνομαι τις σκέψεις του κάθε ρόλου, να ‘’μπαίνω’’ στη θέση αυτού και κινησιολογικά αλλά και εκφραστικά. Αγαπώ να μαθαίνω κάτι καινούργιο και να παλεύω για αυτό, το θεωρώ πρόκληση.

Μίλησε μας για το Herrumbre και τον ρόλο σου.

Το Herrumbre του Ισπανού χορογράφου Νάτσο Ντουάτο είναι μία ευκαιρία για εμένα την οποία μου την πρόσφερε το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ήταν και είναι ένα έργο που ήθελα πάντα να το μάθω, να το ψάξω και να το χορέψω. Είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο αλλά φανταστικό έργο που σε βάζει σε σκέψεις για το πώς οι άνθρωποι βίωναν και βιώνουν ακόμα τέτοιου είδους τρομοκρατίες. Ο ρόλος μου σε αυτό το έργο θα έλεγα ότι είναι αρκετά δύσκολος και νιώθω τυχερός διότι είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με Α’ χορευτές,με Σολίστ και με άτομα από το Corps de Ballet όπου δουλέψαμε πολύ σκληρά και να συνεργαστήκαμε για να βγεί αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα. Στην πρεμιέρα του έργου αυτού ενώ χόρευα, σκεφτόμουν κάποια λόγια που είχε πει ο ίδιος ο Ντουάτο. Συγκεκριμένα: ‘’Το Herrumbre δεν αφορά μόνο τα βασανιστήρια, αλλά και το πώς ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει σε μια τόσο εξευτελιστική ακραία κατάσταση, όπως η απώλεια αξιοπρέπειας. Συγκρίνω τον άνθρωπο με το σίδερο, ο οποίος οξειδώνεται, σαν να σκουριάζει η ψυχή.’’ Είναι μια εξαιρετική παράσταση που δεν πρέπει πραγματικά να χάσετε.

To πρόγραμμα εξάσκησης ενός χορευτή πόσο σκληρό και επίπονο είναι; Είναι διαφορετική η ζωή σας από όλους εμάς;

Η μέρα ενός χορευτή ξεκινάει πάντα με ένα μάθημα μπαλέτου διάρκειας 1 ώρας και 15 λεπτών. Στη συνέχεια, υπάρχουν ώρες προβών για παραγωγές που ανεβάζει εκείνη την περίοδο το Μπαλέτο μας. Το πρόγραμμα εξάσκησης είναι αρκετά σκληρό θα έλεγα, διότι το σώμα καθημερινά πονά. Όμως, κάθε φορά που νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να αποδώσουμε λόγω κούρασης, τότε θα πρέπει να δουλεύουμε πιο σκληρά γιατί έτσι το σώμα μαθαίνει να μη τα παρατάει εύκολα και να συνηθίζει στην καθημερινή εξάσκηση. Η ζωή ενός χορευτή δεν θα έλεγα ότι είναι διαφορετική από αυτή άλλων, διότι όταν επιλέγεις να ασχοληθείς με αυτό και το αγαπάς τόσο πολύ όλα τα άλλα είναι περιττά. Σίγουρα απέχεις από πολλές εξόδους και από επαφές με αγαπημένα σου πρόσωπα γιατί πολλές φορές θέλει θυσίες ο χορός λόγω του στόχου σου. 

Θα ήθελες να φύγεις από την Ελλάδα ώστε να κάνεις καριέρα στο εξωτερικό;

 Ενώ δεν είχα τελειώσει ακόμη τις σπουδές μου, επιλέχθηκα μετά από οντισιόν να εισαχθώ στο μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Πριν μπω στην όπερα της Ελλάδας, προσπάθησα σε δύο ομάδες χορού στο εξωτερικό, μία στην Αυστρία και μία στη Μάλτα. Δεν πέτυχα, αλλά δεν ήταν αυτό που ήθελα να κάνω παρόλο που το προσπάθησα. Ήθελα να μπω στην ομάδα της Λυρικής, όπου ήταν ο στόχος μου από μικρός και το κατάφερα. Οπότε θα έλεγα ότι αυτή τη στιγμή δεν ξέρω αν νιώθω έτοιμος να φύγω για καριέρα στο εξωτερικό. Μου αρέσει και η Ελλάδα και αυτός είναι κι άλλος ένας λόγος που δεν θα ήθελα να φύγω έξω. Όμως, κάποια στιγμή θα ήθελα να το δοκιμάσω αν μου δινόταν αυτή η ευκαιρία.

Τι σημαίνει ο χορός και η μουσική για σένα;

Έρωτας. Αυτή η λέξη καλύπτει αυτά που νιώθω για τον χορό και για τη μουσική. Χωρίς τη μουσική ο χορός θα ήταν αρκετά ελλιπής. Αυτά τα δύο μαζί θα λέγαμε ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο.

Πιστεύεις ότι μας αφορά το Herrubre;

Θα έλεγα ότι το herrumbre ένα ζήτημα που θα έπρεπε να μας αφορά όλους, καθώς δείχνει σκηνές βίας και φυλακισμένους ανθρώπους όχι μόνο πίσω από φυλακές και σίδερα αλλά και φυλακισμένους μέσα στη ψυχή τους.
Θα έλεγα επίσης ότι ο κόσμος στις μέρες μας με τη κρίση που περνάει, έρχεται στα όρια του. Έχει άγχος για διάφορα θέματα που τον προβληματίζουν και έτσι πολλές φορές ασκεί σωματική και λεκτική βία. Οπότε θα λέγαμε ότι αυτό θα μπορούσε να συνδέεται και με τη σκέψη του Ντουάτο.

Πληροφορίες για την παράσταση Herrumbre στην Εθνική Λυρική Σκηνή ΕΔΩ

Βιογραφικό του Γιάννη Γκάντσιου ΕΔΩ