Γωγώ Φάκου: “Όσο έχουμε ήλιο ,φιλότιμο και ανθρωπιά, πολιτισμό  και τέχνη, δε φοβάμαι τίποτα…”

Παιχνίδι ζωής, μίλησέ μας για την παράσταση.

Είναι μια εξαιρετική σάτιρα, του Γιώργου Μπέλλου, στην οποία, ο ήρωας, παρακολουθεί. την ίδια του την κηδεία!!!Βλέπει λοιπόν, σύζυγο, φίλους, συγγενείς, συνεργάτες, χαμένους έρωτες και ..ίσως και την χαμένη ζωή του. Μέσα από ένα ταξίδι , με εναλλαγές σκηνικών και χρόνου, άριστα σκηνοθετημένο, από τον Αλέξανδρο Λιακόπουλο, ο θεατής βλέπει όλα όσα οδήγησαν τον ήρωα, στις σωστές ή στις λάθος αποφάσεις του… αλλά και την γνώμη ή τα αληθινά συναισθήματα που είχαν τελικά γι αυτόν, οι κοντινοί του άνθρωποι. Να σημειώσω πως το έργο έχει βραβευτεί από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Ένας δεκαμελής θίασος, γεμίζει την σκηνή, το μάτι και την ψυχή του θεατή…  Έχω τη χαρά λοιπόν να βρεθώ θεατρικά, δίπλα στον  Γιώργη Κοντοπόδη, την  Γεωργία Σιακαβάρα, τον Σπύρο Κατηφόρη, τον Γιάννη Κωσταρά, την Τατιάνα Άρκου, τον Σταύρο Μπαρίκο, την Εύα Σταρογιάννη (που έχει κάνει και τις υπέροχες χορογραφίες), τον Ντίνο Σούτη και την  Αννίτα Μαυρομιχάλη .

Πες μας λίγα λόγια  για τον ρόλο σου.

Είμαι η Κάθρην, η σύζυγος του διευθυντή, του ήρωα. Αιώνια ερωτευμένη μαζί του… αλλά και με ότι άλλο αρσενικό υπάρχει στο χώρο… Η επιφανειακή όμως ματαιοδοξία της, κρύβει μια μοναξιά και πολλά χαμένα όνειρα. Αγάπησα πολύ αυτό το ρόλο γιατί έχει δυο εκδοχές. Η Κάθρην μέσα από τον έκλυτο βίο της, προσπαθεί να βρεί τα χαμένα της χρόνια..και να ζήσει όσα αληθινά  στερήθηκε, πίσω από την ψεύτικη  βιτρίνα μιάς πλούσιας ζωής.

Ποιά σκηνή του έργου είναι για σένα η πιο χαρακτηριστική;

Είναι πολλές οι σκηνές που ξεχωρίζω, αλλά αν μου επιτραπεί θα ήθελα να πώ δύο..Η τελευταία μαγική σκηνή… όπου ο ήρωας μαζί με το πνεύμα της μητέρας του φεύγουν , για την άλλη ζωή… Μια απίστευτη σκηνή, σκηνοθετικά και ερμηνευτικά από τον Γιώργη Κοντοπόδη και την Άννιτα Μαυρομιχάλη, σχεδόν ονειρική. Και επίσης η  δική μου δραματική σκηνή, το ξέσπασμα μου. Ο πόνος και η αλήθεια, αυτής της φαινομενικά εγωκεντρικής γυναίκας με συγκινεί απίστευτα.

Τι θα ήθελες να πάρει μαζί του ο θεατής φεύγοντας από την παράσταση;

Θα ήθελα , να αναλογιστεί τη ζωή που καθημερινά χάνει κι αν αξίζει τελικά το να ζείς με συμβιβασμούς και να κάνεις μόνο τα χατίρια των άλλων . Η ζωή είναι όμορφη μόνο όταν την ζείς πραγματικά και όπως εσύ ο ίδιος επιλέγεις .Κάθε μέρα που ξημερώνει είναι ένα δώρο, δεν πρέπει να την σπαταλάμε, να την ξεπουλάμε ή να την θυσιάζουμε ανούσια…

Τι πιστεύεις για την Ελλάδα του 2019;

Είμαι φύση και θέση , αισιόδοξος άνθρωπος, οπότε πιστεύω πως όλα καλά θα πάνε. Ο Έλληνας πάντα βρίσκει την άκρη του νήματος .Οι δυσκολίες φέρνουν τους ανθρώπους ακόμα πιο κοντά. Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του πλανήτη κι αυτό δεν μπορεί να μας το πάρει κανείς. Όσο έχουμε ήλιο ,φιλότιμο και ανθρωπιά, πολιτισμό  και τέχνη, δε φοβάμαι τίποτα…

Πληροφορίες για την παράσταση ‘’ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΖΩΗΣ ‘’ στο Θέατρο Μπέλλος   ΕΔΩ