Δήμητρα Στογιάννη:”Το θέατρο είναι μυσταγωγία, μυστικιστική συνθήκη που συγκεντρώνει ηθοποιούς και θεατές & συμφωνούν όλοι σ´ ένα ψέμμα!”

Επιμέλεια συνέντευξης Μάνος Γαρυφάλλου.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να προσεγγίσεις τον ρόλο της κόρης,γνωρίζοντας εκ των προτέρων την ανατροπή του τέλους;

Ο ηθοποιός στη σκηνή παίζει το παρόν της κάθε στιγμής του έργου. “Ακούει” αυτό που συμβαίνει κάθε φορά και αντιδρά σύμφωνα με τη συνθήκη και το ρόλο του. Η γνώση του φινάλε, τον βοηθά μόνο μυστικά ώστε να χτίσει την λεγόμενη προοπτική του ρόλου. 

 Στο συγκεκριμένο έργο, λοιπόν, η γνώση της ανατροπής του τέλους καθόρισε και την πορεία του ρόλου της Σουζόν, έτσι όπως τελικά χτίστηκε αυτός και καθοδηγήθηκε από τον σκηνοθέτη μου. 

Τι σε ώθησε να παίξεις σε αυτήν την παράσταση και ειδικά αυτόν το ρόλο;

 Το ίδιο το έργο. Η τρέλα του. Το γεγονός ότι εναλλάσσονται τα συναισθήματα του θεατή αλλά και του ίδιου του ηθοποιού έπειτα από απανωτές αποκαλύψεις κι ανατροπές. 

Επίσης, ο ίδιος ο ρόλος. Η Σουζόν. Η γυναίκα που ισορροπεί ανάμεσα στο κορίτσι που ήταν και τη γυναίκα που γίνεται. Γι αυτό και αναλαμβάνει τη λύση του μυστηρίου. Κι όλες υποτάσσονται στο αστυνομικό της ένστικτο. Είναι ένα υγειές, νέο σώμα που φέρει τον φρέσκο αέρα σ´ έναν χώρο που όσο περνά η ωρα και αποκαλύπτεται η αλήθεια του, διαφαίνεται πως “κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας”.

Και, βέβαια, η ίδια η συνεργασία με τους συγκεκριμένους ανθρώπους με τους οποίους δεν είχα βρεθεί ξανά σε κάποια παράσταση (εκτός από τη Στέλλα Γκίκα, με την οποία έπαιξα παλιότερα στο εθνικό). Τον σκηνοθέτη μας, Γιάννη Καραχισαρίδη, αλλά και όλες τις υπόλοιπες κυρίες που η καθεμιά φέρει τον κόσμο της και τη μικρή ή μεγάλη ιστορία της. 

Ποιές οι διαφορές λειτουργίας κινηματογραφικής-τηλεοπτικής-θεατρικής ηθοποιού;

 Ο ηθοποιός είναι ένας. Απλώς σε καθένα από τα μέσα που αναφέρατε, μετέρχεται διαφορετικό τρόπο απόδοσης του ρόλου. Στο θέατρο είναι περισσότερο εκφραστικός γιατι χρειάζεται με όλο το σώμα και σε μια σεβαστή απόσταση από τον θεατή να αποδώσει το ρόλο και να φτάσει όλο αυτό και στην τελευταία σειρά. Στην τηλεόραση καλείται να συμπυκνώσει το αίσθημα του ρόλου, τις εκφράσεις και τις κινήσεις του και στο σινεμά χρειάζεται να ακονίσει ακόμα περισσότερο τα εκφραστικά του μέσα, μιας και στο μεγάλο πανί μεγεθύνονται όλες οι λεπτομερειες. 

Προσωπικά, πάντως, βλέπω να με ωφελεί η ενασχόληση με τα τρία είδη, καθώς δουλεύοντας το ένα, μπαίνεις με πιο φρέσκο αέρα στο άλλο. 

Πόσο κωμική ή δραματική είσαι στην ζωή σου; Μεποιόν τρόπο αντιμετωπίζεις  μη αναμενόμενες καταστάσεις;

Γενικότερα, ιδιαίτερα κωμική δεν είμαι. Ούτε, όμως, και drama. Εχω καταλάβει, ότι οι μη αναμενόμενες καταστάσεις χρειάζονται μια τρέλα κι έναν αυθορμητισμό. Κι αυτά είναι στοιχεία που μού περισσεύουν. 

Το πιο σημαντικό σημείο αναφοράς στην καριέρα σου;

Η κάθε δουλειά που κάνω, οι διαφορετικές μέθοδοι σε κάθε συνεργασία, η προσωπική έρευνα, οι “ώρες πτήσης” στην κάθε παράσταση, οι υποκριτικές αναζητήσεις… όλα αυτά με βοηθούν να προχωράω και να εξελίσσομαι. Και από την κάθε συνεργασία εχω πολλά και ποικίλα ωφέλη. Επομένως, δε χρειάζεται να ξεχωρίσω κάποια ως σημαντικότερη από άλλη, καθώς εξαρτάται από τη δική μου διαθεσιμότητα για νέες υποκριτικές προοπτικές και εξέλιξη. 

Ποια  είναι η γνώμη σου για την θέση και τη λειτουργία του θεάτρου στην Ελλάδα του 2019;

Το θέατρο εν γένει είναι μια μυσταγωγία. Μια μυστικιστική συνθήκη που συγκεντρώνει σ´ ένα μέρος ανθρώπους, ηθοποιούς και θεατές, και συμφωνούν όλοι σ´ ένα ψέμμα. Και οι ηθοποιοί υποδύονται εκεί, μπροστά στους θεατές κάποιους άλλους ανθρώπους που βιώνουν κάποιες καταστάσεις, πάσχουν και διδάσκονται ή όχι από τα παθήματά τους, ενώ οι δεύτεροι ταυτίζονται με τους παθόντες, συμπάσχουν, και επίσης διδάσκονται ή όχι απ´ αυτα. 

Στην Ελλάδα του ’19, υπάρχει πια πληθώρα παραστάσεων. Περισσότερες από ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι ο καλλιτέχνης έχει ανάγκη να εκφράσει με τον τρόπο που ξέρει, την άποψή του. Και παρά την οικονομική δυσκαμψία, ο αριθμός των θεατών είναι μεγάλος. Αφού μέσα σ´ αυτή την υπερπροσφορά μπορεί κανείς να επιλέξει παραστάσεις ανάλογα με την αισθητική και την ανάγκη του. 

Πληροφορίες για την παράσταστη 8 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ στο Θέατρο Αργώ ΕΔΩ