Η ηθοποιός Δανάη Καλοπήτα μιλά στο artandpress.gr, με αφορμή την παράσταση«Το Μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας» στην οποία πρωταγωνιστεί μαζί με τον Πάνο Γεωργουλή και την Ελένη Μαρμάρου. Πρόκειται για τη θεατρική διασκευή του βιβλίου της Σπεράντζας Βρανά «Το Τίμιο Μπορντέλο» από τον Κώστα Παπαπέτρο σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Λιακόπουλου. Η παράσταση παρουσιάζεται κάθε
Κυριακή στο θέατρο Αλκμήνη.
Είσαι η βασική ηρωίδα του έργου, η Ρόζα. Πόσο δύσκολη ήταν η προσέγγιση του ρόλου;
Κάθε ρόλος για μένα είναι μια πρόκληση. Για να χτιστεί θέλει σωστό διάβασμα του έργου. Τα περισσότερα κλειδιά βρίσκονται εκεί. Έπειτα η φαντασία και οι αναμνήσεις σου, σου δημιουργούν τον άνθρωπο που πρέπει να υποδυθείς. Τον φαντάζεσαι πώς είναι, πώς μοιάζει, τι κίνηση έχει, τι νιώθει, πώς υπάρχει και προσπαθείς να του δώσεις ζωή. Η Ρόζα είναι ένας ρόλος μοναδικός για μένα. Ήθελα
να έρθω κοντά της γιατί όσο περισσότερο την φανταζόμουν τόσο περισσότερο με τραβούσε κοντά της, να την καταλάβω, να τη νιώσω, να δω απ’ τα μάτια της τον κόσμο. Να μάθω πού ταυτίζομαι και που διαφωνώ μαζί της. Και νομίζω ότι όπου και να διαφωνούσα, με διέψευσε ξανά και ξανά όσο ερχόμουν πιο κοντά της. Σίγουρα μη έχοντας τα βιώματά της έπρεπε να δω με τα δικά μου βιώματα πώς μπορώ να την καταλάβω. Και την κατάλαβα. Και την πόνεσα. Και την θαύμασα . Και έγινα ένα
μαζί της. Η ματιά του σκηνοθέτη ήταν εκείνη που μου έλυσε κάθε ερωτηματικό και μου δημιούργησε ακόμα περισσότερα συναισθήματα για τη Ρόζα. Η μεγαλύτερη πρόκληση λοιπόν για μένα είναι, όταν η Ρόζα σάς καλωσορίσει στο Μπορντέλο της, να δείτε στα μάτια της μια γυναίκα που δεν θα την χαρακτηρίσετε απλά σαν μια πόρνη, αλλά…
Ποια είναι τα κοινά χαρακτηριστικά σου με τη Ρόζα;
Η Ρόζα για εμένα είναι η γυναίκα που πάλεψε στη ζωή της με όλο της το είναι για να τα καταφέρει μόνη της. Μια γυναίκα δυναμική, ανεξάρτητη, με ξεκάθαρους στόχους, που δεν φοβάται να θυσιάσει και να θυσιαστεί, που κάνει όνειρα και τα υλοποιεί με πολλή επιμονή και υπομονή. Μια γυναίκα γεμάτη σκοτάδια αλλά και ένα μοναδικό φως. Υπερασπίζεται το εγώ της και όσα μόνη της έχει κατακτήσει. Και ζητά και άλλα και είναι σε έναν συνεχή αγώνα για να αποκτήσει και αλλά. Ερωτεύεται, αγαπάει,
πονάει, υπάρχει με ουσία, ζει. Εγώ τη θεωρώ μια σύγχρονη ηρωίδα. Μέσα από τα λάθη της, που μέχρι ένα σημείο για εκείνη είναι σωστά και τα υπερασπίζεται με όλο της το είναι, έρχεται η κάθαρσή της. Αν ταυτίζομαι κάπου θεωρώ ότι είναι στην επιμονή, την υπομονή, την εργατικότητα, την ανάγκη της για όνειρα και τη βαθιά της προσπάθεια να γίνουν πραγματικότητα. Ποιος άνθρωπος άλλωστε δεν θα ‘θελε να ονειρεύεται και να βλέπει τα όνειρά του με τα μάτια ανοιχτά;
Το θέατρο είναι καθρέφτης της ζωής;
Το τι είναι το θέατρο ορίζεται από πολλούς παράγοντες. Ένας καθρέφτης δείχνει το είδωλο του εκάστοτε ανθρώπου που βρίσκεται απέναντι από αυτόν. Αυτό σε πρώτο επίπεδο. Σε ένα δεύτερο επίπεδο ο τρόπος που κοιτάς τον καθρέφτη – εαυτό σου και το τι θέλεις να δεις μέσα στον καθρέφτη είναι αυτό που συμβαίνει και στο θέατρο.
Ναι, στο θέατρο βλέπεις ζωές ανθρώπων που είναι ή δεν είναι κοντά στη ζωή του κάθε θεατή. Το τι έχει ανάγκη να δει ο καθένας σε ένα θέατρο είναι ξεκάθαρα προσωπική υπόθεση. Κάθε κείμενο έχει μέσα μιαν αλήθεια, έναν κόσμο, που αν αποδοθεί με αγάπη και σεβασμό από τον ηθοποιό ίσως ενεργοποιήσει το κοινό να νιώσει, να υπάρξει, να θυμηθεί. Για μένα όμως η ουσία είναι να γίνει μια σύμπραξη θεατή – ηθοποιού να δουν πίσω απ’ τους καθρέφτες. Αυτό το θέατρο είναι ο
καθρέφτης της ζωής.
Στον ρόλο βιώνεις τη διαδρομή της ηρωίδας από την παιδική ηλικία μέχρι την ωριμότητα. Ποιο κομμάτι της ζωής της σε γοητεύει περισσότερο;
Η Ρόζα μέχρι και το τέλος του έργου παλεύει για τη ζωή της. Είναι ένας χαρακτήρας που δεν μπορεί να σε γοητεύσει μόνο σε μια περίοδο της ζωής της. Η εξέλιξη αυτού του ρόλου είναι που με γοητεύει. Το πώς μεγαλώνει, πώς διαμορφώνεται ο χαρακτήρας της μέσα στα χρόνια, πώς λειτουργούν οι εμπειρίες της μέσα της, πώς ζει με τις πληγές της, πώς αναγεννάται από τις στάχτες της. Αν έλεγα ένα σημείο, θα αδικούσα σίγουρα ολόκληρη την πορεία της μια και αυτή είναι που την κάνει
μοναδική.
Πόσο μπορεί να ανθίσει ένας έρωτας σε μια ζωή μέσα στο μπορντέλα;
Και τελικά ποιος ορίζει που ανθίζει ένας έρωτας; Τα ταμπού της κοινωνίας είναι εκείνα που δεν αφήνουν τον έρωτα να ανθίσει, όχι τα μπορντέλα. Παντού μπορεί να ανθίσει ένας έρωτας όπως μπορεί και να μαραθεί. Οι δυσκολίες είναι αυτές που δένουν περισσότερο τους ανθρώπους. Το κλειδί βρίσκεται στην αγάπη, τον σεβασμό, τον θαυμασμό και την πίστη. Και σίγουρα γυναίκες σαν τη Ρόζα ξέρουν να αγαπάνε, να σέβονται, να θαυμάζουν και να έχουν πίστη. Το θέμα είναι να βρεθεί ο άνθρωπος που θα δει πέρα απ’ την εικόνα. Πολύ ρομαντικό; Ίσως. Αλλά ο ρεαλισμός που
ανθίζει τον έρωτα όπως του «αρμόζει», προσωπικά δεν μου κάνει.
Τι άλλους ρόλους ονειρεύεσαι να ερμηνεύσεις;
Όποιος ρόλος και να μου ανατεθεί θα είναι μέσα στα όνειρά μου. Τα όνειρά μου ξεκινάνε και τελειώνουν σε κάθε χαρακτήρα που θα βρεθεί στο δρόμο μου. Για μένα το να υποδύομαι τον όποιον άλλον άνθρωπο είναι μια τεράστια πρόκληση και ένα βαθύ πάθος. Με το να ξεχωρίσω τους ρόλους θα αδικήσω άλλους. Η μοναδικότητα αυτή δεν πρέπει να αδικείται. Θα πω μόνο ότι έχω μια αδυναμία στο Θέατρο του Παραλόγου καθώς και στο Αρχαίο Δράμα. Στην περίπτωση των κειμένων που
εντάσσονται στο Θέατρο του Παραλόγου με γοητεύει να βρω τον κόσμο που κρύβουν και στο Αρχαίο Δράμα να συνειδητοποιώ ότι «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν».
Η πορνεία είναι για σένα αμαρτία;
Aκούγοντας τη λέξη αμαρτία δεν είχα αναρωτηθεί πραγματικά ποτέ για τη σημασία της. Σε θρησκευτικές συζητήσεις άκουγα τη λέξη αμαρτία. Η λέξη αμαρτία σημαίνει σφάλμα, αποτυχία. Ενώ θρησκευτικά είναι η παραβίαση ενός ηθικού κανόνα ή του θείου νόμου. Θρησκευτικά αν σκεφτώ, η Μαγδαληνή ήταν πόρνη. Άρα, βάσει θρησκείας, η πορνεία δεν θα έπρεπε να είναι αμαρτία ούσα Αγία η Μαρία Μαγδαληνή. Είναι κάτι αντίστοιχο με το να μην τρως κρέας τις Τετάρτες. Όλο αυτό ξεκίνησε για οικονομικούς λόγους και συνέχισε στο πλαίσιο τού να σωθεί ο άνθρωπος από τις αμαρτίες του, στο πλαίσιο ενός φανατισμού. Για μένα κάπου χωλαίνει η έννοια της αμαρτίας, χωρίς να μειώνω την πίστη κανενός. Η πορνεία δεν έχει ως σκοπό να βλάψει τον άνθρωπο που απευθύνεται σε αυτήν την υπηρεσία, το αντίθετο θα έλεγα συμβαίνει. Δεν πέφτει λοιπόν σε σφάλμα ή σε κάποια αποτυχία ο
άνθρωπος που εκπορνεύεται, γιατί για μένα σφάλμα – αποτυχία είναι οτιδήποτε βλάπτει σωματικά ή ψυχικά τον απέναντί μας. Άρα από όποιο πρίσμα και να το δω, η πορνεία δεν είναι αμαρτία. Αμαρτία είναι να ζούμε το 2023 με ταμπού και ψευδαισθήσεις που προσβάλλουν, μειώνουν και δεν έχουν καμία αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας. Γι’ αυτό προσκαλώ όσους θεωρούν αμαρτία την πορνεία να
έρθουν στο «Μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας» για να σκεφτούν ξανά τη θέση τους απέναντι στην αμαρτία. Ελάτε να γνωρίσετε μια γυναίκα μέσα στην πορνεία, που ίσως σας θυμίσει πολλά κομμάτια απ’ τη ζωή σας και ας μην είστε πόρνοι.
Το Μπορντέλο Της Μαντάμ Ρόζας
στο Θέατρο Αλκμήνη
από τις 29 Ιανουαρίου 2023
κάθε Κυριακή στις 20.30
”Το τίμιο μπορντέλο ” της Σπεράντζας Βρανά γίνεται θεατρική παράσταση
Πρεμιέρα για το ”Μπορντέλο Της Μαντάμ Ρόζας”
Η Ρηνούλα που έγινε Ρόζα… Η Μαρία που έγινε Ελβίρα… Και ο Δημήτρης…
Τρεις άνθρωποι, που περιπλανιούνται στους δρόμους με τα κόκκινα φώτα, ψάχνουν ο ένας τον άλλον… τον τρόπο να ξεφύγουν από τους εαυτούς τους, από το παρελθόν τους, που στοιχειώνει το παρόν και καθορίζει το μέλλον τους…
Και το σημείο αναφοράς… το μπορντέλο της μαντάμ Ρόζας.
Εκείνη που το δημιούργησε… εκείνη που δουλεύει σε αυτο… εκείνος που το διαχειρίζεται…
Μάνα, κόρη, ερωμένη, εραστής, πατέρας… όλες οι λέξεις μπερδεύονται και όλες οδηγούν στην τελική λύτρωση…
Το βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά ”Το τίμιο μπορντέλο’‘ γίνεται, για πρώτη φορά θεατρικό έργο από τον Κώστα Παπαπέτρο και σκηνοθετείται από τον Αλέξανδρο Λιακόπουλο, σε ένα ιδιαίτερο ανέβασμα… προκλητικό, ρεαλιστικό και αληθινα σκληρο
Τρεις άνθρωποι, που ξεκίνησαν μόνοι τους τη ζωή τους, βρίσκονται πάνω στη σκηνή, μόνοι τους αλλά και μαζί ταυτόχρονα, αναζητώντας ο ένας τον άλλον , βλεποντας τα ιδια πραγματα και πραξεις ο καθενας απο την δικη του οπτικη.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Το Μορντέλο Της Μαντάμ Ρόζας
Παίζουν με σειρά εμφάνισης
https://www.ticketservices.gr/event/to-mporntelo-tis-mantam-rozas/?lang=el
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.