Δημήτρης Μπαμπανιώτης

Mένοντας πιστοί στις αξίες μας μπορούμε συλλογικά να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ισότιμη & δίκαιη κοινωνία.

Γιατί δέχτηκες να παίξεις στην παράσταση «Οι Άθλιο» της σκηνοθέτη Κωνσταντίνας Νικολαΐδη;

Από την αρχή γνωρίζεις ότι η παράσταση θα είναι σπουδαία όταν είναι δια χειρός Κωνσταντίνας Νικολαΐδη και με την εγγύηση του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Δεν υπήρχε κάτι να σκεφτώ όταν επιλέχτηκα να παίξω σε αυτή την παράσταση. Ήταν κάτι που ήθελα πολύ από την πρώτη στιγμή. Νιώθω ευγνώμων που είμαι μέρος του σύμπαντος των άθλιων και τυχερός που συνεργάζομαι με αυτούς τους υπέροχους συναδέλφους και συντελεστές.

Τι σκέφτηκες, όταν πρωτοδιάβασες το έργο;

Με είχε εντυπωσιάσει το πώς ένα μυθιστόρημα του 1862 ταξιδεύει μέσα στον χρόνο και εξετάζει καταστάσεις που βιώνουμε μέχρι και σήμερα. Σε πόσα σημεία μπορείς να ταυτιστείς αλλά και να ταυτίσεις κοινωνικά γεγονότα. Πώς ο άνθρωπος παλεύει για τα ίδια ιδανικά… μάχεται για το δίκαιο, το ίσο και για τις αξίες, όπως είναι η ελευθερία. Στην παράσταση αναφέρεται η εξής ατάκα: «Θα ‘ρθει η εποχή που κανείς δεν θα σκοτώνει κανέναν! Που δεν θα υπάρχει μίσος στον κόσμο! Που το γένος των ανθρώπων μονάχα θα αγαπά!» Και ακόμα αυτή η εποχή δεν έχει έρθει.

Μίλησέ μας για τους ρόλους σου.

Ο βασικός μου ρόλος είναι ο Προυβέρ. Ανήκει στην ομάδα των επαναστατών. Είναι ο ρομαντικός, ο ονειροπόλος. Είναι αυτός που τον κατευθύνει το συναίσθημα. Λατρεύει την ποίηση και πιστεύει στον έρωτα. Ακολουθεί τα πιστεύω του όπως τα μεγάλα και καθαρά όνειρα του. Υπάρχουν αρκετοί ακόμη πιο μικροί ρόλοι που υποδύομαι και όλοι τους έχουν κάτι το ξεχωριστό.

Τι πιστεύεις ότι έχει να πει σήμερα το 2023 ένα κείμενο, που αναφέρεται στην επανάσταση του 1789;

Έχει να πει πολλά! Άλλωστε ο καθένας μας φαίνεται ακόμα να επαναστατεί με τον δικό του τρόπο. Μας διδάσκει για τις ανθρώπινες αξίες, για την προσωπική πάλη με το καλό και το καλό, το δίκαιο και το άδικο και το πώς εν τέλει οι επιλογές μας είναι αυτές που μας καθορίζουν. Μας διδάσκει ακόμα για την πίστη σε κάτι καλύτερο ίσως ουτοπικό αλλά ότι αξίζει να προσπαθείς και να παλεύεις για αυτά που πιστεύεις και για αυτούς που αγαπάς. Μιλάει για την ομαδικότητα. Πάντοτε οι άνθρωποι όταν γίνονται ένα σαν μια γροθιά είναι ικανοί να καταφέρουν μεγάλες αλλαγές. Και τέλος μας θυμίζει ότι η συγχώρεση και η αγάπη είναι τα μεγαλύτερα αγαθά.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη «Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη»;

Παρόμοια με το νόημα της παράστασης μας, η φράση αυτή αναδεικνύει τη σημασία της προσωπικής πάλης ενάντια σε ένα σαθρό κατεστημένο. Μόνο μένοντας πιστοί στις αξίες μας, παρά τις αντιξοότητες, μπορούμε συλλογικά να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ισότιμη και πιο δίκαιη κοινωνία.

Πληροφορίες για την παράσταση: