Μίλησέ μας για την παράσταση “Ζαπατίστας– Μια παράσταση που παίχτηκε παλιά δηλαδή σήμερα”.
Η πρόσκληση που μου έγινε από τους b.p.m. και τη Δανάη Λιοδάκη που σκηνοθετεί την παράσταση ήταν και μια πρόκληση. Η παράσταση είναι κάτι μεταξύ μυθοπλασίας και θεάτρου ντοκουμέντο. Στην παράσταση δε θα δεις ρόλους και ερμηνείες αλλά την ανάγκη κάποιων ανθρώπων να μιλήσουν για άλλους ανθρώπους που έχουν καταφέρει κάτι που αξίζει να επικοινωνηθεί. Είναι πολύ όμορφο να κάνεις θέατρο που εμπνέεται από τα κοινωνικά γεγονότα της εποχής σου γιατί με έναν τρόπο νιώθεις ότι συνομιλείς με αυτά σε πραγματικό χρόνο.
Για ποιούς λόγους πιστεύεις ότι αφορά το κοινό και γενικά τους Έλληνες η συγκεκριμένη παράσταση και οι Ζαπατίστας;
Δυστυχώς δεν είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν ποιοι είναι οι Ζαπατίστας – ανάμεσά τους και εγώ μέχρι να ξεκινήσουμε την έρευνά μας για αυτούς. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια φιλοσοφία ζωής και αντιμετώπισης του κόσμου που είναι ζηλευτή. Το “εγώ” δεν έχει θέση στο δικό τους αφήγημα και τη θέση του έχει πάρει το “εμείς”. Πώς γίνεται – ειδικά σήμερα- αυτό να μην αφορά εμάς που η ανάγκη για να χτίσουμε το δικό μας “εμείς” είναι πιο επιτακτική από ποτέ; Αφού μπόρεσαν αυτοί, μπορούμε και εμείς. Αρκεί να βρούμε το δρόμο.
Πως νοιώθεις απέναντι στα φαινόμενα ρατσισμού (με όλες τις εκφάνσεις του), που έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια;
Οι Ζαπατίστας λένε πως “αυτή η μπάλα που είναι ο κόσμος δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον αγώνα και το δρόμο των αντρών και των γυναικών των αληθινών, που περπατάνε συνέχεια, θέλοντας πάντα να τους βγει ο δρόμος καλύτερος σε κάθε βήμα που κάνουν”. Ο φασισμός είναι ίσως το μεγαλύτερο εμπόδιο του δρόμου μας αυτή τη στιγμή αλλά τα βήματά μας θα πρέπει να γίνονται όλο και μεγαλύτερα, όλο και πιο αποφασισμένα.
Πιστεύεις ότι oι περίοδοι κρίσης είναι ιδανικές για να καταπατούνται τα εργασιακά και τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Το θέμα δεν είναι αν το πιστεύω εγώ, είναι ότι το πιστεύουν οι κυβερνώντες και το αποδεικνύουν κάθε μέρα. Αυτό το καλοκαίρι συνειδητοποίησα πόσο σημαντική είναι η αστρόσκονη που μας περιβάλλει και μας ορίζει καθολικά. Όλοι είμαστε φτιαγμένοι απ’αυτήν. Όσοι την υποτιμούν έχουν χάσει ταυτότητα, θέση και σκοπό.
Ποιά είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια, μετά (;) την εποχή του κορωνοϊού;
Η παράσταση για τους Ζαπατίστας ρίχνει άγκυρα στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός για λίγες παραστάσεις. Επίσης μόλις ολοκληρώσαμε τα γυρίσματα της παράστασης “Αχ!-ξαναδιαβάζοντας την Κερένια Κούκλα του Χρηστομάνου” σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη και κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη και τις επόμενες μέρες ξεκινάμε πρόβες για την παράσταση “Μαύρο Νερό” σε σκηνοθεσία Εύας Οικονόμου-Βαμβακά για λογαριασμό του Δη.Πε.Θε Σερρών. Βέβαια στον καλλιτεχνικό χώρο το να κάνεις σχέδια σήμερα είναι από μόνο του ένα ρίσκο.
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.