Δημήτρης Φοινίτσης

H τέχνη είναι διαφυγή, ανάσα, διέξοδος. Μια ανακουφιστική παρένθεση στη φρίκη των ημερών!

Πότε πρωτοήρθες σε επαφή με θέατρο, τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να ακολουθήσετε τη συγκεκριμένη πορεία στο χώρο;

«Στο σχολείο. Στη θεατρική ομάδα του Λυκείου. Με γοήτευσε, προφανώς, το στοιχείο της μεταμόρφωσης, της απομάκρυνσης από την καθημερινότητα και της πολυπρισματικής δημιουργίας μέσω του φανταστικού. Μάλλον, δεν ξέρω να σας πω με σιγουριά. Κάτι πέρα από μένα, εν πάσει περιπτώσει, που μπορεί να μοιραστεί και να αφορά σε πολλαπλά επίπεδα.»

Ποιες είναι οι θεατρικές επιρροές σου;

«Νομίζω πως καθοριστικό ρόλο έπαιξαν τα θέατρα της γειτονιάς μου. Έμενα στου Γκύζη, όταν πρωτοήρθα από την Κρήτη, και παρακολουθούσα οτιδήποτε ανέβαινε στο Αμόρε, στο Ανοιχτό Θέατρο και στον Τεχνοχώρο. Αυτό το καλλιτεχνικό τρίγωνο, στη δεκαετία του ‘90, πρέπει να με διαμόρφωσε.»

Μιλήστε μας για την παράσταση σας “Κροκόδειλος” σε κείμενο της Ελίζε Βιλκ.

Πρόκειται για μια σωματική προσέγγιση μιας ρεαλιστικής γραφής με σύντομες ποιητικές ανάσες. Αυτή είναι η 44η δημιουργία της Ομάδας Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ.  Στις 18 σκηνές του έργου, ο Ντάβιντ περιγράφει μια αδιάφορη καθημερινότητα σε έναν αδιάφορο μικρόκοσμο στον οποίο
-αναγκαστικά- ζει. Ένας έφηβος που αρχίζει να γνωρίζει τον εαυτό του και τη σεξουαλικότητά του. Του αρέσουν τα αγόρια κι αυτό είναι το μεγάλο «πρόβλημα» σε μια ομοφοβική, συμπλεγματική και άκρως συντηρητική γειτονιά των Βαλκανίων. Η σκηνοθετική προσέγγιση έγκειται στα βασανιστήρια
που, κατά καιρούς, έχουν υποστεί οι άνθρωποι με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Από την απομόνωση και τον κατ’ οίκον περιορισμό έως τη δημόσια διαπόμπευση, τον πνιγμό και την πυρπόληση. Ένα πάσχων σώμα στα άκρα δίχως φτιασίδια και, οπωσδήποτε, στα όρια της καταγγελίας. Ο λόγος βγαίνει ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας κάθε δράσης και της καθοριστικής επίδρασης επάνω στο σώμα του ηθοποιού. Χειμαρρώδης και γυμνός.»

Τι ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη στην εποχή μας, όπου οι κρίσεις διαδέχονται η μια την άλλη; Τι μπορεί να προσφέρει στον θεατή;

«Διαφυγή. Ανάσα. Διέξοδο. Μια ανακουφιστική παρένθεση στη φρίκη των ημερών! Ως εκεί.»

Ποια είναι τα συστατικά εκείνα που κάνουν μια θεατρική παράσταση πετυχημένη;

«Ποικίλουν. Πριν από όλα ένα γερό κείμενο. Και μια φωτισμένη σκηνοθεσία που θα υποστηρίζεται πιστότατα από ικανούς ηθοποιούς-εργάτες, στοχεύοντας απρόσκοπτα στη βαθιά επικοινωνία σκηνής-πλατείας.»

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις το απόφθεγμα του Μάρκου Αυρήλιου “Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοιώνεσαι”;

«Εμένα!»

Πληροφορίες για την παράσταση: