Δημοσθένης Παπαδόπουλος: «Μήπως σκέφτεσαι με στερεότυπα και δεν το έχεις καταλάβει;»

Γιατί αποφάσισες να σκηνοθετήσεις και να παίξεις το συγκεκριμένο έργο «ΕΞΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΟΡΟΥ ΣΕ ΕΞΙ ΒΔΟΜΑΔΕΣ» του Richard Alfieri;

   Ήθελα να προκαλέσω τον εαυτό μου και να ασχοληθώ με ένα είδος θεάτρου που μέχρι τώρα δεν έχω κάνει ποτέ. Πάντα με ενδιέφεραν σύνθετα και πολλές φορές σκοτεινά κείμενα. Όταν όμως μου έγινε η πρόταση για αυτό το έργο, το είδα σαν πρόκληση. Σαν ένα ευχάριστο διάλειμμα. Σαν να λες « ας το ρίξουμε βρε παιδιά και λίγο έξω!». Αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι πάντα πίστευα ότι το να παίξεις ή να σκηνοθετήσεις το λεγόμενο είδος κομεντί ή μπουλβάρ δεν είναι καθόλου εύκολο. Χρειάζεται πολύ λεπτές ισορροπίες και ειλικρίνεια.  Πάντως το χάρηκα πολύ.

Ποια είναι τα στοιχεία που πιστεύεις  ότι προσφέρει  η σκηνοθετική σου οπτική;

    Νομίζω ένα βασικό στοιχείο της σκηνοθετικής μου προσέγγισης είναι η δουλειά μου πάνω στο κείμενο. Επεξεργάστηκα το κείμενο και νομίζω ότι επικεντρώθηκα περισσότερο στην ουσία αφαιρώντας αυτά που θεώρησα εύκολα και επιφανειακά. Η αφαιρετική αισθητική του σκηνικού χώρου είναι επίσης κάτι που με χαρακτηρίζει. Η μουσική επιμέλεια που δίνει μία πιο μελαγχολική και μοναχική ατμόσφαιρα είναι επίσης κάτι που δίνει μία άλλη διάσταση στην κωμικότητα του έργου. Και φυσικά τα videos που προβάλλουν κάποιες άλλες σκηνές που κανονικά δεν υπάρχουν στο πρωτότυπο έργο και εμπλουτίζουν το βασικό στόρυ.

Τι μας λέει ο  Alfieri;
   Να αποδεχτούμε τον εαυτό μας. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να αποδεχτούμε και τους άλλους. Και αν αποδεχτούμε την διαφορετικότητα ή καλύτερα την μοναδικότητα του άλλου, τότε μόνο θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ουσιαστικές σχέσεις.

Πες μας για την συνεργασία σου με την Ναταλία Τσαλίκη.
    Ήταν μία πολύ καλή συνεργασία. Η Ναταλία είναι η ιδανική ηθοποιός για τον ρόλο που υποδύεται. Είχαμε μία πολύ καλή χημεία από την αρχή.

Ποιες σκέψεις παίρνει μαζί του ο θεατής αφήνοντας πίσω τη σκηνή του θεάτρου σας;
    Η παράσταση θέτει στον θεατή το ερώτημα «Μήπως σκέφτεσαι με στερεότυπα και δεν το έχεις καταλάβει;»

Τελικά τι περιμένεις από το θέατρο;
    Περιμένω ό,τι περιμένω και από την ζωή. Επικοινωνία. Ουσία. Εξέλιξη. Αυτογνωσία. Όπως και στην ζωή έτσι και στο θέατρο αυτά είναι δυσεύρετα και χρειάζονται κόπο για να κερδηθούν.

 Πληροφορίες για την παράσταση ΕΞΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΟΡΟΥ ΣΕ ΕΞΙ ΒΔΟΜΑΔΕΣ του Richard Alfieri  στο Θέατρο ΙΛΙΣΙΑ ΕΔΩ