Ελευθέριος Βασιλάκης

Κρίση στην κρίση ξεχαστήκαμε, μας πήρε η κρίση και νυχτωθήκαμε…..

Πιστεύεις ότι ακόμα και σήμερα 100 χρόνια μετά είναι ζωντανή η γενοκτονία και η προσφυγιά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου;

Ήταν οι παππούδες μας,αλίμονό μας αν ξεχάσουμε.Λαός που λησμονά το παρελθόν δεν έχει θέση σε κανένα μέλλον.

Ο,τι είμαστε σαν χώρα το οφείλουμε σε αυτούς τους ανθρώπους. Είμαστε ό,τι απόμεινε από αυτούς που χάσαμε.

Πως είναι να παίζεις δίπλα στην Μιμή Ντενίση;

Είχα κάποτε διαβάσει ένα γνωμικό που έλεγε “Αν σταματάς στο δρόμο,να ρίχνεις πέτρα σε κάθε σκυλί που γαυγίζει,δεν θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου”. Η κυρία Ντενίση είναι η επαλήθευση αυτού. Μετρώντας πλέον 40 χρόνια στο θέατρο και τον πολιτισμό,κατάφερε με αξιοπρέπεια και προσήλωση όσα θα ζήλευαν πολλοί. Η αγάπη του κόσμου και κυρίως όσων συνεργάστηκαν μαζί της δεν είναι διόλου τυχαία. Η σκηνική μας συνεύρεση,με την σχέση μητέρας – γιού, είναι αξιομνομόνευτη. Η φωνή της, το βλέμμα της και το άγγιγμα της έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που κάνουν έναν καλλιτέχνη ξεχωριστό : ταπεινότητα, γενναιοδωρία, σεβασμό και λεπτότητα.

Ο δικός σου ρόλος.

Ο Βασιλάκης. Είχα την χαρά να τον δω με σάρκα και οστά, από τον εξαιρετικό συνάδελφο Γιάννη Εγγλέζο, στην κινηματογραφική εκδοχή του “Σμύρνη μου αγαπημένη”.Τι να πρωτοπώ γι΄ αυτόν τον ρόλο που τόσο αγάπησα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες της πλοκής του έργου, μα θα αναφέρω πως τολμά να σπάσει τα ταξικά στερεότυπα της εποχής ορμώμενος από την καρδιά του,με την ίδια ορμή αψηφά τον κίνδυνο του θανάτου για χάρη της πατρίδας,δεν σταματά ποτέ να μάχεται και να ελπίζει. Έχει αυτή την ταπεινότητα που δεν του επιτρέπει να επιδεικνύει ποιος είναι,αλλά καρτερικά αφήνει τον χρόνο να αποκαλύψει την αξία του στα μάτια των άλλων. Είναι δίκαιος,εργατικός,φιλότιμος,προστατευτικός. Και όπως έμαθε από την μάνα του Φιλιώ, στις χαρακιές της ψυχής του επιτρέπει να εισέλθει μόνο φως.

Ποσό ζωντανό είναι το ζήτημα της προσφυγιάς στη σημερινή εποχή;

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (τέλη 2020),οι αναγκαστικά εκτοπισμένοι σε όλο τον κόσμο εξαιτίας των διώξεων,των συγκρούσεων,της βίας,της καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων κτλ, ανέρχονται στα 82,4 εκατομμύρια.

Όχι απλά είναι ζωντανό, αλλά με το πέρασμα των χρόνων ζωντανεύει όλο και περισσότερο, που φαντάζει παράλογο πώς νεκρώσαμε, παρακολουθώντας το.

Πως νοιώθεις απέναντι στα φαινόμενα ρατσισμού (με όλες τις εκφάνσεις του), που έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια;

Απέχθεια και μόνο. Ποια ελευθερία, δικαιοσύνη και παγκόσμια ειρήνη επιθυμούμε αν δεν θεμελιωθεί η αναγνώριση της αξιοπρέπειας και των ίσων δικαιωμάτων σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας.Αυτά σε θεωρητικό και παγκόσμιο εύρος.

Όσον αφορά στην χώρα μας,που όπως έχω ξαναπεί δεν είμαστε χώρα- χωρατό είμαστε,έχουν ενταθεί; Tι κάνει η πολιτεία γι’ αυτό; Η δικαιοσύνη; Τα σχολεία μας πως διαμορφώνουν τους αυριανούς ενήλικες; Το να βομβαρδίζεις μοναχά,καθημερινά με αποτρόπαιες ιστορίες-που καρφώνονται στην μνήμη – δεν είναι λύση.Είναι προσπάθεια να διαστρεβλωθεί ολότελα η άποψη μας για τον κόσμο..Πως θα διαφυλάξουμε την αγάπη και την ομορφιά του κόσμου όταν μας εκπαιδεύουν να βλέπουμε παντού εγωισμό,κυνισμό και βία. Αντίσταση σε ότι άσχημο συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας και την οθόνη μας. Οι ειδήσεις είναι για το μυαλό ότι η ζάχαρη για το σώμα.

Πιστεύεις ότι οι κυβερνήσεις σε περιόδους κρίσης βρίσκουν τρόπους για να καταπατούν τα εργασιακά και τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Κρίση στην κρίση και ξεχαστήκαμε,μας πήρε η κρίση και νυχτωθήκαμε.

Μα γι’ αυτό άλλωστε δεν τις δημιουργούν. Οι κρίσεις είναι δημιούργημα των κυβερνήσεων. Καιροσκόποι πολιτικοί εξυπηρετούν και προστατεύουν τα συμφέροντα μιας ελίτ που αδιαφορεί για τις τύχες των ανθρώπων.Όλα για το κέρδος, μα ποιο το όφελος; Έχουν κερδίσει την αθανασία και δεν το ξέρουμε. Στην ρευστή ζωή μας που η αναταραχή και η ασάφεια επικρατούν,πρέπει να έχουμε στο νου μας τους στίχους της Κικής Δημουλά που λέει: “να αντέξεις είναι το ζητούμενο, όχι να καταλάβεις” .

Ευχή για το μέλλον;

Εύχομαι ως ενήλικες να πάψουμε να διαμορφώνουμε τα παιδιά όπως θέλουμε και να γίνουμε οι ενήλικες που τα παιδιά θέλουν να έχουν.

Η παράσταση στην Αθήνα ολοκληρώνει τον κύκλο της στις 23 Ιανουαρίου και ταξιδεύει στην Θεσσαλονίκη και στην Κύπρο.

Πληροφορίες για την παράσταση «ΚΙ ΑΠΟ ΣΜΥΡΝΗ…ΣΑΛΟΝΙΚΗ» της Μιμής Ντενίση  ΕΔΩ