Ευαγγελία Βουκάντση

Στη δράση της κοινωνίας πρέπει εμείς οι ίδιοι να κάνουμε την αντίδραση.

Γιατί δέχτηκες την πρόταση του σκηνοθέτη Ρωμανού Μαυρουδή να παίξεις στην παράσταση του “Κρυφτό”;

Ο Ρωμανός είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος, ας ξεκινήσουμε από αυτό. Εμένα μου είναι πολύ σημαντικό να συνεργάζομαι με ανθρώπους που είναι καλοί άνθρωποι. Επίσης, έχει ένα απίστευτο μυαλό, έχει φοβερές ιδέες, είναι ένας πολύ καλός σκηνοθέτης με ιδιαίτερη αισθητική και φρέσκια ματιά στα πράγματα. Και σίγουρα θα συνεργαζόμουν ξανά και ξανά μαζί του.

Ποιές ήταν οι πρώτες σου σκέψεις, όταν διάβασες το κείμενο;

Θυμάμαι όταν το διάβασα πρώτη φορά , είχα ενθουσιαστεί με το έργο, μου άρεσε πάρα πολύ. Είχα ταυτόχρονα στεναχωρηθεί, νευριάσει, συγκινηθεί. Νομίζω αυτός είναι ο λόγος που μου άρεσε τόσο, επειδή μου γέννησε τόσα συναισθήματα την ίδια στιγμή.

Μίλησέ μας για το δικό σου ρόλο.

Η Νταϊαν είναι ένας σκληρός, ωμός, πολύ ρεαλιστικός ρόλος, είναι πολύ προσανατολισμένη στον στόχο της, προς τη δουλειά της και προς την επιτυχία της. Δε ζητάει τίποτα παραπάνω απ’ όσα έχει συμφωνήσει εξ’αρχής. Ταυτόχρονα όμως με όλη αυτή την σκληράδα υπάρχει και μία τρυφερότητα. Είναι ένας ρόλος που μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί αλλά είναι και ένας ρόλος τον οποίο εν τέλει τον έχω αγαπήσει πολύ.

Τι πιστέυεις ότι έχεις να μας πει το έργο;

Το έργο αυτό μιλάει για πολλά πράγματα , είναι ένα έργο το οποίο μιλάει σίγουρα για την καταπίεση των συναισθημάτων μας και των θέλω μας σε αυτήν την εποχή. Για την δυσκολία που υπάρχει στη ζωή γενικότερα ως προς την εκδήλωση και την έκφραση του εαυτού μας. Για τα εμπόδια του να πετύχει κάποιος τους στόχους του, τις επιλογές που του δίνει η κοινωνία και τις δικές του προτεραιότητες.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη” ;

Συμφωνώ απόλυτα και σκέφτομαι μακάρι να γινόταν. Δεν θεωρώ ότι είναι εύκολο να πηγαίνεις κόντρα σε όλη την κοινωνία. Μακάρι να μην έπρεπε να πηγαίνουμε κόντρα και ο κόσμος μας να ήταν διαφορετικός, πιο ήρεμος, πιο γαλήνιος, πιο όμορφος γενικότερα, και μακάρι να υπερίσχυε η ανθρώπινη πλευρά και οχι η ανθρωποφαγα. Αλλά στη δράση της κοινωνίας πρέπει εμείς οι ίδιοι να κάνουμε την αντίδραση. Μπορεί να σκεφτόμαστε εγώ ένας άνθρωπος τι μπορώ να κάνω? Αλλά είναι άλλοι τόσοι που σκέφτονται το ίδιο. Οπότε ας αρχίσουμε κάνοντας ο καθένας μας αυτό που πιστεύει. Να μην φοβόμαστε το “τι θα πει ο άλλος”. Εμείς είμαστε η κοινωνία, εμείς την διαμορφώνουμε.

Πληροφορίες για την παράσταση: