Γιατί αποφασίσατε να σκηνοθετήσετε το νέο έργο “Τα Αγάλματα Περιμένουν”, του Ανδρέα Φλουράκη;
Όταν έμαθα για την μεγάλη επιχείρηση της Απόκρυψης των αρχαιοτήτων των Ελληνικών Μουσείων το 1940, αισθάνθηκα ότι η σημασία του πολιτισμού τότε, ήταν μια τεράστια προτεραιότητα για την οποία δούλεψαν μέσα στον πόλεμο, συντονισμένα, επιστημονικά αποτελεσματικά και με αυτοθυσία. Στις σημειώσεις της Σέμνης Καρούζου που ακούγονται στην παράσταση, αναφέρεται, ότι οι αρχαιοφύλακες συχνά μαζί με τις γυναίκες τους περιτύλιγαν τα πιο πολύτιμα αντικείμενα. Μετά τον πόλεμο, όταν ανοίχτηκαν τα κιβώτια κανένα χρυσό αντικείμενο, καμιά πολύτιμη πέτρα δεν έλειπε, παρόλη την πείνα, παρόλη τη φτώχεια.
Αυτή την εικόνα, με θλίψη την έβαλα δίπλα στην πληθωριστική χρήση της έννοιας του πολιτισμού και της περιφρόνησης με την οποία τον αντιμετωπίζουμε σήμερα. Συζήτησα με τον Αντρέα Φλουράκη και του ζήτησα να γράψει πάνω στο θέμα της Απόκρυψης, ξέροντας πόσο τον ενδιαφέρει το παρόν. Έτσι το βασικό ερώτημα των Αγαλμάτων, είναι «Τί θα σώζαμε σήμερα σε μια στιγμή μεγάλου κινδύνου». Τα «Αγάλματα» του τίτλου είναι όλα όσα βρίσκονται στον τόπο μας, είναι κάθε τι πολύτιμο που είναι μέρος του παζλ που φτιάχνει το παρόν μας. Δε νοσταλγούμε ένα παρελθόν. Αλλωστε η νοσταλγία είναι ένα ισχυρό αναισθητικό απέναντι στο παρόν.
Τι πιστεύετε ότι έχει να μας πει το συγκεκριμένο κείμενο;
Ότι ήδη είναι αργά για να υπερασπίσουμε τα πράγματα που μας συνέχουν, με τον τόπο, με το διπλανό μας, με τον πλανήτη. Το έργο λες και έχει μια διαρκή επικαιρότητα και αυτό είναι απελπιστικό. Ότι καλή η αυθεντία των αρχαίων ημών προγόνων, αλλά εμείς δεν ξέρουμε τί να κάνουμε απέναντί τους. Τους επικαλούμαστε, περιφρονώντας το κοκούτσι των ερωτήσεων που έθεσαν για τον κόσμο. Είμαστε εδώ στο παρόν, μόνοι μας και πρέπει να αναλογιστούμε προς τα πού πηγαίνουμε και τί κάνουμε με όσα πολύτιμα βρέθηκαν στους «κήπους» μας. Τα βγάζουμε από τη θέση τους και τα ξαναβάζουμε όπου θέλουμε λες και είναι διακοσμητικά χώρου – όπως με τα ευρήματα του Σταθμού Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη -. Τί είναι αυτά τα Αγάλματα? Προϊόντα που κυκλοφορούν από τόπο σε τόπο με ένα καρτελάκι made in Greece σαν αυτοκίνητα πολυτελείας;
Πως νοιώθετε μετά τόσους μήνες με κλειστά τα θέατρα, τώρα που προσπαθούμε να επανέλθουμε;
Ενθουσιασμό, αγωνία, χαρά… Πόσο λείπει η κοινή ανάσα που μοιραζόμαστε στο θέατρο.
Τα εργασιακά και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε περιόδους κρίσης συχνά καταπατώνται και η πανδημία είναι μια αφορμή. Πιστεύετε ότι οι κινήσεις των κυβερνήσεων, ειδικά για τον καλλιτεχνικό χώρο, είναι προς αυτήν την κατεύθυνση;
Η φτώχεια πρώτα καταπατά κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Μετά η επιλεκτική εφαρμογή των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη. Ο έλεγχος της γνώμης (ΜΜΕ και Social) έχει ήδη διαστρέψει την ικανότητα της καθαρής σκέψης και η πανδημία είναι μια χρυσή ευκαιρία για να δούμε το αποτέλεσμα του συνδυασμού του φόβου, της απομόνωσης, του αποπροσανατολισμού, της συναισθηματικής μοναξιάς και σωματικής περιχαράκωσης πάνω στον άνθρωπο. Ειδικά η ηδονική και θεραπευτική συνύπαρξη μέσα στην τέχνη θα διωχθεί ως σκάνδαλο. Μόνο σαχλαμάρες που αξιολογούνται με emoticon θα κυκλοφορούν ως επίσημη τέχνη των κυβερνήσεων σε λίγο.
Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια ως Διεθύντρια του Θεσσαλικού Θεάτρου της Λάρισας, στην μετά (;) κορωνοϊού εποχή;
Επειδή δουλεύοντας αντιστεκόμαστε, το Σεπτέμβριο θα κάνουμε την πρώτη μας δράση μέσα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος, στο οποίο ενταχθήκαμε εφέτος, και για το χειμώνα ετοιμάζω ένα αγαπημένο έργο, τον «Καλό άνθρωπο του Σετσουάν» του Μπρεχτ.
Πληροφορίες για την παράσταση “ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ” ΕΔΩ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
Η Κυριακή Σπανού γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι σκηνοθέτις, συγγραφέας, μεταφράστρια, θεατρολόγος και έχει διδάξει 17 χρόνια στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τη θέση του Λέκτορα 407 (1996-2012).
Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (EΚΠΑ) και τη Δραματική Σχολή «Π. Βεάκη». Πήρε το Master of Arts στη σκηνοθεσία από το Royal Holloway College and Bedford New College (University of London) με διάκριση, και εργάστηκε για δύο χρόνια στο θέμα «Μπρεχτικές επιδράσεις στους μεταπολεμικούς Βρετανούς σκηνοθέτες» για τη διδακτορική της διατριβή. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη του Βασίλη Παπαβασιλείου (σε τέσσερις θεατρικές παραγωγές) και του Παντελή Βούλγαρη στο ΚΘΒΕ.
Έχει διδάξει στο θεατρικό εργαστήρι του Δήμου Αργυρούπολης, στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ, στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Π. Βεάκη», στην ΑΚΜΗ, στο Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας και στο θεατρικό εργαστήρι του Δήμου Ζωγράφου. Έχει γράψει τρία θεατρικά έργα και το εγχειρίδιο Ανεβάζω τη δική μου θεατρική παράσταση για λογαριασμό του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (για τα Κέντρα ΔΒΜ).
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ
Χριστούγεννα Μαζί, του Δήμου Θεσσαλονίκης 2016. Μέλος της σκηνοθετικής ομάδας του καλλιτεχνικού προγράμματος.
20 αστικά μονόπρακτα, (Δώρα Τσόγια), θεατρικό αναλόγιο, ΚΕΤ,
Αθήνα, Σεπτέμβριος 2016.
Frida’s Pornography, (Κυριακή Σπανού) Ίδρυμα «Μιχάλης
Κακογιάννης», Αθήνα, Νοέμβριος 2015.
Σάκο και Βαντσέτι (Μαουρίσιο Καρτούν), θεατρικό αναλόγιο,
Θέατρο Τέχνης, Αθήνα, 30 Οκτωβρίου 2015.
Οι Τζογαδόροι (Μίρο Πάου), θεατρικό αναλόγιο, Ινστιτούτο
Θερβάντες, Αθήνα, 16 Μαρτίου 2015.
Πρόταση γάμου (Άντον Τσέχωφ), περιοδεία στην Ελλάδα,
άνοιξη- καλοκαίρι 2014.
Off- side (Σέρτζι Μπελμπέλ), θεατρικό αναλόγιο, Ινστιτούτο
Θερβάντες, 11 Μαρτίου 2014.
Dance me to the end of Greece-2… Ξένοι Περιηγητές στη Θεσσαλονίκη (Κυριακή Σπανού), Γενί Τζαμί, 47α Δημήτρια, Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2012, ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΣΣΕΡΑ.
Dance me to the end of Greece-1… Ξένοι Περιηγητές στην Ελλάδα, (Κυριακή Σπανού) Επιγραφικό Μουσείο/ Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, Σεπτέμβριος 2011/ Φεβρουάριος 2012, ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΣΣΕΡΑ.
Υψηλή μαγειρική των σχέσεων (Βίλη Σωτηροπούλου), Θέατρο Eliart,
Αθήνα, Δεκέμβριος 2011.
Ο Υπάλληλος (Μ. Χουρμούζη), Θέατρο Άλεκτον, Αθήνα, Μάιος 2010,
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΣΣΕΡΑ.
Στέλλα Βιολάντη (Γρηγόριος Ξενόπουλος), Θέατρο «Άννα- Μαρία Καλουτά», Αθήνα, Άνοιξη 2009, ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΣΣΕΡΑ.
Αραβο-Ισραηλινός Τσελεμεντές (Ρόμπιν Σόανς), Αγορά της Κυψέλης, Μάρτιος 2008 και θέατρο Χυτήριο, Αθήνα, άνοιξη 2009, ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΣΣΕΡΑ (Επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού).
Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας (Θοδωρής Πετρόπουλος), θέατρο Εμπορικόν, Αθήνα, θεατρική περίοδος 2002 – 2003 και 2003-2004.
Να ζει κανείς ή να συζεί (Λώρενς Κάσνερ), ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης, Κοζάνη, Δεκέμβριος 2001.
Με δύναμη από την Κηφισιά (Ελ. Χαβιαρά και Δημ. Κεχαίδης), ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, Πάτρα, Απρίλιος 2001.
Το χαμένο πρόσωπο της Φλώρας Νισήμ (Κυριακή Σπανού),
«Πολιτιστική Πρωτεύουσας της Ευρώπης, Θεσσαλονίκη 1997»,
Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβριος 1997, ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΣΣΕΡΑ.
Ιωάννα (Βίλη Σωτηροπούλου), θέατρο Στοά, Αθήνα, Ιανουάριος 1996.
Λεόντιος και Λένα (Γκέοργκ Μπύχνερ), ΚΘΒΕ, Θεσσαλονίκη, Φεβρουάριος 1995. Β’ εκδοχή.
Λεόντιος και Λένα (Γκέοργκ Μπύχνερ), Δημοτικό θέατρο Καλλιθέας, Αθήνα, Απρίλιος 1995. Α’ εκδοχή, ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΣΣΕΡΑ.
Όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι (C.P. Taylor), Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας, Αθήνα, Δεκέμβριος 1993.
Ιουλιέτα: Ειναι κουφός αυτός ο Θεός; (Βίλη Σωτηροπούλου), Θέατρο του Πάρκου Ελευθερίας, Αθήνα, Ιούλιος 1992.
Action, (Σαμ Σέπαρντ), Royal Holloway Studio Theatre, Λονδίνο, Μάιος 1989.
ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
Kir Royal (2013)
Udead (2006/2015 αναθεωρημένο). Βραβείο στο θεατρικό διαγωνισμό του περιοδικού «Επί Σκηνής» 2011-2012.
Frida’s Pornography (2004/ 2015 σκηνική εκδοχή)
ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ – ΣΚΗΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ
Dance me to the end of Greece 2…Ξένοι Περιηγητές στη Θεσσαλονίκη (2012).
Dance me to the end of Greece 1… Ξένοι Περιηγητές στην Ελλάδα (2011).
Το χαμένο πρόσωπο της Φλώρας Νισήμ (1997).
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
Αραβο-ισραηλινός Τσελεμεντές (Ρόμπιν Σόανς) 2007. Βραβείο μετάφρασης, από το δίκτυο EURODRAM, 2015.
Λεόντιος και Λένα ( Γκέοργκ Μπύχνερ) 1994.
ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ
Έγραψε το σενάριο της πεντάλεπτης καθημερινής σειράς «ΕΥΡΩΜΑΘΕΙΑ» για τη ΝΕΤ, την περίοδο 2001- 2002.
Έγραψε τα κείμενα για την τηλεοπτική σειρά «ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ» για λογαριασμό «Αθήνα 2004», για την περίοδο 2002- 2003 (ΕΡΤ).
ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ (Ανεβάζω τη δική μου παράσταση) για λογαριασμό του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (για τα Κέντρα Διά Βίου Μάθηση).
ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
Εμψύχωσε το Βιωματικό Εργαστήριο «…δρώντων και ου δι’ απαγγελίας… ΔΟΚΙΜΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ», Γ’ Δ/νση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας.
ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Ιδρυτικό μέλος και διαχειρίστρια της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΣΣΕΡΑ» (1993 -2013).
Αντιπρόεδρος της εταιρείας CUT PRODUCTION ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Α.Ε.
***
Υπεύθυνη της άτυπης ομάδας εργασίας του ΥΠΠΟ για διαμόρφωση προτάσεων για το Συμβούλιο Τεχνών (2016).
Μέλος της Επιτροπής Εισαγωγικών Εξετάσεων για τις Δραματικές Σχολές του Υπουργείου Πολιτισμού, Οκτώβριος 2016.
Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ITI).
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.