Η Μαριλένα Καβάζη μας μιλά για το νέο της θεατρικό έργο «ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ»

Μιλήστε μας για το έργο σας «ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ». Τι διαπραγματεύεται;

Είναι η ιστορία τεσσάρων, άγνωστων μεταξύ τους, γυναικών που έχουν πάει να παρακολουθήσουν ένα σεμινάριο, έναν «κύκλο γυναικών», κάπου στην Κρήτη. Και οι τέσσερεις έχουν κολλήσει κάπως στη ζωή τους και ψάχνουν να βρουν τι τους «φταίει» και συνειδητά ή ασυνείδητα έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους στην φημισμένη Δασκάλα που καθοδηγεί αυτό το σεμινάριο.

Επειδή, δε, οι ηρωίδες μας είναι οι μόνες Ελληνίδες εκεί η υπεύθυνη τις βάζει να μείνουν μαζί σε μια μικρή σοφίτα, χωρίς ρεύμα, ιντερνέτ και λοιπές ανέσεις πλάι στο ποτάμι. Εκεί θα περάσουν τρεις μέρες μαζί…

Όταν ξαφνικά όμως συνειδητοποιήσουν ότι στον κύκλο τους έχει έρθει και ένας άντρας θα έρθουν αντιμέτωπες με κωμικοτραγικές καταστάσεις, αλλά και όλα όσα ήθελαν βασικά να αποφύγουν..   

Το έργο σας το χαρακτηρίζετε σα μια «μεταφυσική» κωμωδία. Τι ακριβώς εννοείτε;

Αυτό έχει να κάνει με το μεταφυσικό θέμα του σεμιναρίου  που παρακολουθούν οι ηρωίδες μας: ο κύκλος γυναικών για την Ιερή Θηλυκότητα. Και είναι σαν να θέλουν όλες να πιαστούν, να πιστέψουν σε μεταφυσικά φαινόμενα, ότι κάτι από έξω ή από πάνω θα «κατέβει» για να σωθούν ή έστω να προχωρήσουν…     

Τα θέματα που απασχολούν τις γυναίκες αλλάζουν από εποχή σε εποχή και από γενιά σε γενιά; Τις ηρωίδες του έργου σας τι θέματα τις απασχολούν;

Το περιτύλιγμα αλλάζει αλλά η ουσία είναι η ίδια νομίζω: ποια είμαι, πώς στέκομαι απέναντι στην ζωή, απέναντι στους άλλους, απέναντι στον έρωτα και τι με σταματάει από το να «βουτήξω» στο ποτάμι της ζωής.

Ένας άντρας μπορεί να γίνει μήλο της έριδος ανάμεσα σε μια γυναικεία παρέα;

Φαντάζομαι πως ναι, αλλά σε αυτή την γυναικεία παρέα η παρουσία του άντρα είναι πιο συμβολική. Δεν τον βλέπουμε ποτέ επί σκηνής και μάλιστα έχει βρεθεί εκεί με την κοπέλα του. Το ότι η παρουσία του ταράζει και καθρεφτίζει τόσα πολλά στην καθεμιά τους και τις οδηγεί ακόμα και σε ακραίες πράξεις και συναισθήματα είναι οι δικές τους προβολές πάνω του.

Είναι η πρώτη σας συγγραφική δουλειά. Ποιο ήταν το ερέθισμα να αρχίσετε να γράφετε;

Το γράψιμο είναι παλιά αγάπη…. Πριν γίνω ηθοποιός έγραφα σε ένα περιοδικό, το Έψιλον της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Τώρα που συνδυάζονται και τα δύο, θέατρο και γράψιμο, νιώθω πλήρης.

Πληροφορίες για την παράσταση  «ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ» στο Studio Μαυρομιχάλη    ΕΔΩ