Please enable JS

Η σκηνοθέτρια Μαριλένα Τριανταφυλλίδου, μιλάει για την Ομάδα Artika & το θέατρο.

Γιατί αποφάσισες να ανεβάσεις μια παράσταση για τόσο μικρές ηλικίες;

Στην Artika ασχολούμαστε εδώ και πολλά χρόνια με το θέατρο για τις πολύ νεαρές ηλικίες και έχουμε δημιουργήσει πολλές παραστάσεις για παιδιά βρεφικής ηλικίας. Η προηγούμενη παραγωγή μας, το «Μια θαυμάσια ημέρα» καθώς και η καινούρια, το «…και βγαίνω!», εντάσσονται στις δράσεις του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Mapping – a map on the aesthetics of performing arts for early years στο οποίο συμμετέχουμε μαζί με άλλες 16 θεατρικούς οργανισμούς από όλη την Ευρώπη. Στο «Μια θαυμάσια ημέρα» επικεντρωθήκαμε στις ηλικίες από 2-3 χρονών και πάνω, καθώς και στους ενηλίκους, επιθυμώντας να δημιουργήσουμε μία παράσταση που θα είναι πραγματικά για όλους, μικρούς και μεγάλους. Στην καινούρια μας παραγωγή θελήσαμε να στραφούμε πάλι και στα βρέφη.

Μίλησέ μας για το κείμενο.

Η παράσταση αυτή θα έλεγε κανείς πως δεν έχει κείμενο. Εξαρτάται όμως, τί θεωρούμε κείμενο. Στο πλαίσιο του Mapping η ομάδα μας διερευνά τον «λόγο». Τα ερωτήματα που τίθενται μέσα από αυτή την έρευνα είναι πολλά. Τί μπορεί να είναι το κείμενο όταν απευθύνεσαι σε αυτές τις ηλικίες, είναι απαραίτητος ο λόγος για να πεις μια ιστορία; Πώς επικοινωνείται ο λόγος στο κοινό αυτών των ηλικιών; Και πολλά, πολλά άλλα. Στο «Μια θαυμάσια ημέρα» ασχοληθήκαμε με ένα ποίημα του Καβάφη. Στο «…και βγαίνω!» ο λόγος δημιουργείται μέσα στην απουσία. Τελικά, η αίσθηση που μένει είναι πως υπάρχει ένα πολύ πλούσιο και μεγάλο κείμενο.

Τι ιδιαίτερο θα έχει αυτή η παράσταση, ώστε να έρθουμε να την δούμε;

Είναι μία παράσταση στην οποία χρησιμοποιούμε δύο κώδικες παράλληλα: τον θεατρικό και τον χορευτικό. Πρόκειται για δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Η θεατρική προσέγγιση δημιουργεί πιο ρεαλιστικές και καταστασιακές συνθήκες, ο χορός από την άλλη μεριά είναι πιο αφηρημένος, αφήνοντας περιθώρια στον θεατή να ερμηνεύσει πιο ελεύθερα αυτό που βλέπει. Εναλλάσσοντας τους τρόπους, εναλλάσσονται οι εικόνες και οι ατμόσφαιρες της παράστασης. Οπότε το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει θέατρο και χορό μαζί.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις το απόφθεγμα του Μάρκου Αυρήλιου «Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοιώνεσαι»;

Σκέφτομαι πόσο χρήσιμη συμβουλή είναι σε ένα κόσμο που μας ωθεί στη μαζικοποίηση, όπου η ατομική βούληση θεωρείται απειλή και η κυρίαρχη τάση καταβροχθίζει οτιδήποτε θέλει να διαφοροποιηθεί. Με καθησυχάζει ο Μάρκος Αυρήλιος.

Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες μετά απ΄όλες τις κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας θα έπρεπε να αλλάξουν τρόπο σκέψης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε σχέση με το παρελθόν;

Δεν νομίζω ότι είναι θέμα των καλλιτεχνών να αλλάξουν τρόπο σκέψης, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας. Μόνο όταν αντιληφθούμε τη σημασία της τέχνης στη ζωή μας, όταν τη βάλουμε στο βάθρο που της αξίζει, θα αποκτήσουν και οι καλλιτέχνες τα δικαιώματα που τους αναλογούν, και θα πάρουν τη θέση τους, τουλάχιστον ισότιμα, ανάμεσα στα υπόλοιπα αναγνωρισμένα επαγγέλματα. Αλλά αυτό για να συμβεί είναι ζήτημα παιδείας. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι, υπάρχει παιδεία σήμερα; Και τί είδους παιδεία; Πληροφόρηση υπάρχει σίγουρα άφθονη. Παιδεία, όμως;

σκηνοθέτρια – καλλιτεχνική διευθύντρια Artika

Πληροφορίες για την παράσταση …ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ από την ΟΜΑΔΑ ARTIKA  ΕΔΩ

Array