Η Jo Anto γιορτάζει τον Άγιο Βαλεντίνο με το… “Πάντα του Φλεβάρη”!

Μουσική: Jo Anto
Στίχοι: Γιόλα Αργυροπούλου

Με αφορμή την γιορτινή μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η Jo Anto (Τζο Αντωνακάκη)
τραγουδά «Το Πάντα του Φλεβάρη», καλώντας όλους τους ερωτευμένους να το
τραγουδήσουν μαζί της!
Ένα τραγούδι για τον έρωτα, σε μουσική της ίδιας, η οποία πιστεύει πως όλα τα
συναισθήματα, ιδιαίτερα δε, του έρωτα και της αγάπης, καλό είναι να τα εκφράζουμε
καθημερινά και όχι μόνο σε συγκεκριμένες γιορτές και επετείους!
Η ιστορία του τραγουδιού αναφέρεται σε έναν ερωτευμένο/η που δεν κατάφερε να
πάρει το δώρο που ήθελε στο αγαπημένο του πρόσωπο και κατέληξε να αγοράσει κάτι
πιο οικονομικό. Η τελική επιλογή του δώρου, που είναι ένα αρκουδάκι πάντα,
μεταφέρει και ένα συμβολικό μήνυμα παραπέμποντας στο… άλλο «Πάντα». Αυτό που
είθισται να αποτελεί τον γνωστό όρκο των ερωτευμένων, που σπάνια αντέχει να
κρατήσει στο βάρος του χρόνου. Και η σχέση κάποια στιγμή γίνεται ανάμνηση και ίσως
νοσταλγία.

Η μουσική και η παραγωγή του τραγουδιού είναι της Jo Anto. Οι στίχοι είναι της Γιόλας
Αργυροπούλου, δημιουργού της ομάδας πολιτισμού «Σκύλος στο Δρόμο» που με
διάφορες δράσεις στηρίζει τα αδέσποτα. Η μίξη και το mastering έγιναν από τους
Γιώργο Παπά και Θωμά Πισσιάνη.
Την Jo Anto την ερωτευτήκαμε από τη συμμετοχή της, στο τηλεοπτικό talent show,
“The Voice of Greece” και στη συνέχεια την απολαύσαμε στο ντουέτο «Αν με δεις να
κλαίω», με την Έλενα Παπαρίζου. Ανερχόμενη και ήδη λαμπερή στο χώρο της μουσικής,
το πάθος της για την έκφραση μέσω των τραγουδιών της, αποτελεί πυλώνα για όλα τα
κομμάτια που ερμηνεύει.

Ακολουθήστε την Jo Anto εδώ!

Στίχοι

Με «Σ’ ΑΓΑΠΩ» έχουν γεμίσει οι βιτρίνες
κι όλα στο κόκκινο για μας έχουν ντυθεί
Αν ο Φλεβάρης, πάντα ζήλευε τους μήνες
στις 14 ζηλεύουνε αυτοί!

Κασκόλ και γάντια σου’ χα βρει, μα τι να κάνω
ντρέπομαι λίγο, δεν μου βγαίνουν τα ψιλά
κι αφού δεν μπόρεσα ξανά να σε ζεστάνω
μ’ ένα αρκουδάκι θα τη βγάλω στα φτηνά…
Πάρε το πάντα μου, μεγάλο, να θυμάσαι
όταν το «πάντα» θα μας κλέψουν οι καιροί
Σε φιλμ ασπρόμαυρο πως καίγονται οι ανάσες
και πάντα οι λέξεις έχουν διάρκεια μικρή
Μα να τις παίζεις, να τις νιώθεις, μη φοβάσαι
ζαχαροκάλαμο δεν είναι η ζωή…
Με «Σ’ ΑΓΑΠΩ» έχουν γεμίσει οι βιτρίνες
νιώθω σαν λούτρινο που θέλει αγκαλιά
Κυλούν στις φλέβες μου τα όνειρα σειρήνες
κι έχω μια λύπη που τη βάφτισα χαρά