Please enable JS

Θάνος Κόνιαρης

Η βία φέρνει βία, είναι ένας αέναος κύκλος αίματος.

Γιατί δέχτηκες να συμμετάσχεις στην παράσταση “Η μέρα της φούστας” σε σκηνοθεσία της Ζωή Χατζηαντωνίου;

Μόλις μου έγινε η πρόταση να συμμετέχω σε αυτήν την παράσταση είπα κατευθείαν ναι, καθώς η Ζωή Χατζηαντωνίου είναι μία σκηνοθέτιδα και καλλιτέχνης που παρακολουθώ και θαυμάζω. Έχω παρακολουθήσει τις δουλειές της και εκτιμώ βαθιά την ματιά της και το καλλιτεχνικό της έργο καθώς και τις συνεργασίες της. Θυμάμαι όταν είχα παρακολουθήσει το “Amalia melancholia” είχα δακρύσει που έβλεπα μπροστά μου ένα ζωντανό ποίημα. Επίσης με ενδιέφερε πολύ που είναι ένα νέο κείμενο και θέτει καίρια και διαχρονικά ερωτήματα. Μόνο το θέμα του έργου είναι τόσο σκληρό που με γοήτευσε πως θα μπορέσει να πάρει σκηνική μορφή και τι ταξίδι θα έκανα μέχρι να φτάσω εκεί. Ενθουσιάστηκα επίσης που θα ήμουν στην ίδια σκηνή με την σπουδαία Θεοδώρα Τζήμου και τα υπόλοιπα υπέροχα παιδιά που καταφέραμε όλοι μαζί να γίνουμε μία όμορφη ομάδα που ακούει τον παλμό.

Ο δικός σου ρόλος;

Ο δικός μου ρόλος πρόκειται για ένα παιδί που είναι παραβατικό και ως μουσουλμάνος έχει κάποιες ιδιαίτερες ηθικές αξίες σχετικά με την επαφή, το άγγιγμα, την θέση της φυναίκας και πως αντιμετωπίζει το κομμάτι της θρησκείας. Δεν σέβεται κανένα όριο και με θράσος προσπαθεί να θέσει τα δικά του και να απαιτήσει τον σεβασμό των άλλων. Στα αλήθεια είναι δύσκολο να φανταστείς πως θα μπορούσε να είναι το συγκεκριμένο παιδί ή οποιοδήποτε άλλο παιδί που παρουσιάζει παραβατική συμπεριφορά αν ήταν σε κάποιο άλλο πλαίσιο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η ανάγκη για μιμιτισμό του εξουσιαστή είναι τεράστια, όπως και η ανάγκη για αποδοχή και επιβολή, μα πάντα πίσω κρύβεται ένα πράγμα και αυτό είναι ο φόβος. Το πως χτίσαμε τον συγκεκριμένο ρόλο είχε πολύ ενδιαφέρον και αγωνία και το πλαίσιο για αυτοσχεδιασμό και προσωπικές προτάσεισ ήταν πολύ ανοιχτό. Η έντονη μετατόπιση του ήρωα και το πως στέκεται απέναντι στα πράγματα που σε πραγματικό χρόνο διαδραματίζονται γύρω του είναι κάτι που με ιντριγκάρει πολύ.

Η μέρα της φούστας είναι η πρώτη ηλιόλουστη μέρα του χρόνου, η μέρα που όλες και όλοι μπορούν να βγουν έξω φορώντας φούστα’’. Τι σκέφτεστε όταν διαβάζετε αυτήν την φράση;

Ακούγοντας αυτήν την φράση νιώθω αμήχανα καθώς μου φαίνεται παράξενο που θα πρέπει να υπάρχουν μέρες για να τιμούν αυτονόητα αιτήματα γυναικών να προσδιορίζονται όπως θέλουν σε σχέση με το σώμα τους, να φοράνε ότι θέλουν και να είναι ελεύθερες να κάνουν όποιες επιλογές θέλουν στην ζωή τους. Το σώμα τους, τους ανήκει και κανένας δεν μπορεί και δεν θα έπρεπε να έχει άποψη στο τι επιλέγουν πάνω του.

Τι πιστεύεις ότι έχει να μας πει το συγκεκριμένο κείμενο στη σημερινή Ελλάδα;

Το συγκεκριμένο κείμενο έχει να δώσει πολλά σχετικά με την βία στα σχολεία που συζητιέται όλο και περισσότερο σήμερα , σχετικά με το μπούλινγκ, την παραβατικότητα, τον γκρουβαλισμό. Θίγει με πολύ ωραίο τρόπο το κομμάτι της πατριαρχίας από νεαρή ηλικία και πως επηρεάζονται τα νεαρά αγόρια και τι αντίκτυπο έχει αυτό στις ζωές τους και στον περίγυρο του, καθώς και το αποτύπωμα που έχει στα κορίτσια όλη αυτή η συμπεριφορά. Ένα άλλο ενδιαφέρον κομμάτι είναι το πως ο θύτης γίνεται θύμα και το αντίστροφο, καθώς τα τείχη του είναι πολύ ψηλά ανεβασμένα σε σχέση με την ευαισθησία του και την ενσυναίσθηση του και θίγεται εύλογα το ζήτημα αν η νέα γενιά είναι μια βίαιη γενιά. Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι και η προηγούμενη γενιά είναι μία γενιά γεμάτη εσωτερικευμένη βία, γεμάτη αγκυλώσεις και απαρχαιωμένες αντιλήψεις που αναπόφευκτο είναι να κοινωνείται αυτό στις επόμενες. Στην ουσία λέμε ότι υπάρχει ένα παραβατικό τμήμα αλλά τελικά αυτή που είναι πιο παραβατική είναι η ίδια η καθηγήτρια. Η βία φέρνει βία, είναι ένας αέναος κύκλος αίματος και δυστυχώς κάποιος στο τέλος θυσιάζεται.

Θα σε δούμε και κάπου αλλού φέτος;

Θα συμμετέχω στην παράσταση “Τα καλά παιδιά”, ένα πρωτότυπο έργο σε σκηνοθεσία του Αντώνη Νάσιου που θα πάει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Ρεκτιφιέ από τις 5 Μαρτίου  και στην παράσταση “Όσα παίρνει ο άνεμος” της Μάργκαρετ Μίτσελ με την υπογραφή της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά από τις 26 Απριλίου.

Πληροφορίες για την παράσταση:

Πληροφορίες για τις παραστάσεις που παίρνει μέρος τη σεζόν 2024-5 ο Θάνος Κόνιαρης:

Array