Γιατί αποδέχτηκες να παίξεις στην παράσταση της Ελένης Σκότη, “Η Σιωπηλή Λίμνη”;
Το θέατρο Επί Κολωνώ και οι δουλειές της ομάδας Νάμα και της Ελένης Σκότη αποτελούσαν πάντα για μένα ένα πολύ μεγάλο δέλεαρ να βρεθώ και εγώ κάτω από αυτή τη στέγη και πραγματικά τώρα που συνέβη αισθάνομαι πολύ τυχερός. Είναι μεγάλο σεμινάριο το να δουλεύει ένας ηθοποιός τα εκφραστικά του μέσα πλάι στην Ελένη Σκότη. Στη συγκεκριμένη παράσταση είχα και την τύχη να συναντήσω πάνω στη σκηνή την υπέροχη Παναγιώτα Βλαντή και τον εξαιρετικό Χάρη Τσιτσάκη. Και οι τρεις μας πάνω στη σκηνή και όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές κάτω από αυτή, νομίζω ότι δημιουργήσαμε ένα πολύ ωραίο θεατρικό ταξίδι και περιμένουμε με χαρά τους θεατές να το μοιραστούμε μαζί τους.
Γιατί πιστεύεις ότι θα έπρεπε να την δούμε;
Πρόκειται για ένα εξαίρετο θεατρικό κείμενο, μία σπουδαία σκηνοθεσία και μία παράσταση που αναδεικνύει την ελπίδα που κρύβεται ακόμη και στα πιο σκοτεινά μονοπάτια των ανθρώπων. Άνθρωποι με μεγάλα τραύματα όταν ανταμώσουν τους εαυτούς τους στον άλλον, ανθίζει αυτή η ελπίδα και τα πράγματα παίρνουν πιο όμορφα χρώματα. Αυτό παλέψαμε να βγάλουμε από αυτή την παράσταση και πιστεύουμε πως αυτό θα καταφέρουμε να δώσουμε στο θεατή. Μέλλει να αποδειχθεί.
Τρίτη χρονιά για τον “Θάνατο του Ιβάν Ίλιτς”, μαζί με τον Γιώργο Γαλίτη.
Μία σπουδαία διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη σε μία παράσταση που για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά περπατάει το δρόμο της, συναντιέται με το κοινό που προς μεγάλη μας χαρά την έχει αγαπήσει και όλοι μας μοιραζόμαστε το υπέροχο κείμενο του Τολστόι σε ένα μεγάλο θεατρικό στοίχημα όπου δύο ηθοποιοί ερμηνεύουν 19 ρόλους και συνομιλούν με τη ζωή, το θάνατο και το συναίσθημα.
Πιστεύεις ότι δεν έχει κλείσει τον κύκλο της, ότι έχει να μας πει πολλά ακόμη;
Είναι μεγάλη ευλογία να βρίσκεσαι σε μία παράσταση που χρόνο τον χρόνο αποδεικνύει ότι δεν στερεύει καθόλου αλλά εξακολουθεί να συνομιλεί με τη δική σου ψυχή και τις ψυχές των θεατών. Πιστεύω βαθιά λοιπόν πως έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της, το εύχομαι και το ελπίζω κι εγώ και ο Γιώργος και η Κωνσταντίνα.
Πως νοιώθεις απέναντι στα φαινόμενα ρατσισμού & φασισμού (με όλες τις εκφάνσεις του), που έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια;
Κάθετα και απόλυτα αρνητικός. Οφείλουν ακόμα να γίνουν πολλά βήματα αλλά πιστεύω πως η κοινωνία μας μέρα με τη μέρα χτίζει σκληρές άμυνες απέναντί τους. Ιδίως η νέα γενιά.
Πιστεύεις ότι οι κυβερνήσεις σε περιόδους κρίσης βρίσκουν τρόπους για να καταπατούν τα εργασιακά και τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Ανέκαθεν στην ιστορία της ζωής των ανθρώπινων κοινωνιών οι περίοδοι κρίσης αποτελούσαν, αποτελούν και θα αποτελούν πρόσφορο έδαφος για αυτούς που ορίζουν τις ζωές μας, ώστε να μετακινούνται σε πιο συντηρητικά πιο σφιχτά πλαίσια διαχείρισης της εργασίας, της ζωής, ακόμα και του πολιτισμού των ανθρώπων. Είναι μία “φυσική” τάση της εξουσίας ώστε να προσπαθεί να αποκομίσει ακόμα μεγαλύτερα οφέλη. Το θέμα είναι πώς αντιστέκεται ο καθένας μας αλλά και συνολικά πώς αντιστεκόμαστε ως κοινωνία. Ο καθένας μας πρέπει να δίνει τον αγώνα του, γιατί μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα ο προσωπικός αγώνας του καθενός να συναντηθεί με του διπλανού του και να υπάρξει μαζική αντίσταση σε κάθε μορφή συντηρητισμού και απώλειας των κεκτημένων μας.
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.