Please enable JS

Κωνσταντίνος Τσιούγκος

Η ζωή είναι μια μάχη που πρέπει να δίνεις καθημερινά είναι μια μάχη συνεχής χωρίς τελειωμό.

Ποια πιστεύεις ότ είναι εκείνα τα στοιχεία που φέρνουν τον “Ανατολικά της Εδέμ” του John Steinbeck στο 2022;

Σίγουρα είναι αρκετά τα στοιχεία μιάς και μιλάμε για ένα έργο το οποίο μιλάει πολύ για την πάλη μεταξύ του καλού και του κακού,την έννοια της μοίρας,την αποδοχή και την έκφραση συναισθημάτων αλλά το κύριο για εμένα θα έλεγα ότι είναι μια λέξη που αναφέρεται συχνά στο έργο “timshel” ότι όλα στην ζωή μας είναι θέμα επιλογής υπάρχει ο δρόμος εσύ όμως διαλέγεις το μονοπάτι ή το φτιάχνεις..

Για ποιούς λόγους δέχτηκες να συνεργαστείς με την Ανδρονίκη Αβδελιώτη;

Την Ανδρονίκη την γνώρισα πέρυσι ερχόμενος στο Αγγέλων Βήμα για ακρόαση για την παράσταση “Tο σαράι του Φεχίμ Πάσα” σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Μπαντούνα, όσο έτρεχε η παράσταση μου εξέφρασε την επιθυμία της να συνεργαστούμε ζώντας με μέσα από της πρόβες και τις παραστάσεις για το “Σαράι ” δεν μπορούσα να αρνηθώ, μου αρέσει πολύ ο τρόπος που βλέπει το θέατρο και ταιριάζουμε καλλιτεχνικά. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και μια πολύ ταλαντούχα ηθοποιός και σκηνοθέτης, θα ήθελα να ξανασυνεργαστώ μαζί τής!


Ποια είναι η δική σας εκδοχή πάνω στο έργο και ειδικώ στο δικό σου ρόλο.

Πρόκειται για ένα εμβληματικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας και νοιώθω τυχερός που έπεσε ένα τέτοιο έργο ειδικά στην αρχή της πορείας μου στο θέατρο. Ο ρόλος που κλήθηκα να υποδυθώ και να κατανοήσω είναι του Ααρών, είναι ο ένας εκ των διδύμων γιών του Αδάμ και της Κάθυ, ένα παιδί που έχει την ταμπέλατου “καλού παιδιού”, έχοντας εμμονή με την αλήθεια και πιστεύοντας ακράδαντα αυτά που του έχουν πει και την ιστορία που έχει φτιάξει στο μυαλό του μέχρι τέλους. Όταν βέβαια ο κόσμος που έχει φτιάξει στο μυαλό του “γκρεμίζεται” υπάρχει μεγάλη μεταστροφή στην μέχρι τώρα συμπεριφορά του. Βλέπεις μέσα από την συμπεριφορά του κάτι που βλέπουμε συνεχώς γύρω μας, την έλλειψη δύναμης να αντιμετωπίσεις την πραγματική αλήθεια κάτι που οδηγεί σε φυγή από το πρόβλημα και όχι αντιμετώπιση.

Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες μετά απ΄ όλες τις κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας θα πρέπει να αλλάξουν τρόπο σκέψης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε σχέση με το παρελθόν;

Δεν ξέρω άμα θα πρέπει να αλλάξει τόσο ο τρόπος σκέψης των καλλιτεχνών αλλά της κοινωνίας και του συστήματος καθώς οι καλλιτέχνες αντιμετωπιζόμαστε σαν κάτι “κακό”. Λέγοντας κάπου ότι είσαι καλλιτέχνης η επόμενη ερώτηση είναι “και η κανονική σου δουλειά ποιαά είναι; “.. Νομίζω ότι πρώτα πρέπει να αλλάξουν τέτοιες συμπεριφορές απέναντι μας, όπως και η υποβάθμιση των σπουδών μας και μετά να αλλάξουμε εμείς σαν καλλιτέχνες. Νομίζω η “νέα γενιά” καλλιτεχνών έχει πολύ σοβαρό υλικό και θα βρει τον τρόπο να αλλάξει εκ των έσω τα προβλήματα στον χώρο μας απλά χρειάζεται την αποδοχή από την κοινωνία και το σύστημα!

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη”;


Με κάνει να σκέφτομαι ότι η ζωή είναι μια μάχη που πρέπει να δίνεις καθημερινά είναι μια μάχη συνεχής χωρίς τελειωμό έτσι και αλλιώς δεν ξέρουμε πότε θα έρθει το τέλος του καθενός αλλά αυτό δεν πρέπει να μας τρομάζει ακριβώς το αντίθετο πρέπει να μας γεμίζει θάρρος και δύναμη να κάνουμε κάθε μέρα ότι καλύτερο μπορούμε για εμάς, για όσους τυχαία βρέθηκαν στην πορεία της ζωής μας αλλά και για το κοινωνικό μας σύνολo. Έχοντας ενσυναίσθηση και αγάπη για τούς ανθρώπους παίρνεις δύναμη συνεχώς από όλους αλλά και μοιράζεις, αυτό σε κάνει να συνεχίζεις και να μην το βάζεις κάτω…

Πληροφορίες για την παράσταση:

Array