ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΔΗΣ

Αν χρειάζεται, λοιπόν, να πάω κόντρα στην κοινωνία, οφείλω να ξεκινήσω πρώτα από τον εαυτό μου.

1. Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που πιστεύεις ότι κάνουν το «Aίμα των Κρίνων», ένα δυνατό κείμενο;

“Το Αίμα των Κρίνων” είναι ένα σύγχρονο νεοελληνικό έργο της Δέσποινας Αποστολίδου, το οποίο γράφτηκε στα πλαίσια της Σχολής Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής του Θεάτρου Πορεία (Οκτώβριος 2019 – Μάιος 2020) με εισηγητές τους Θανάση Τριαρίδη και Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη. Η συγγραφέας καταφέρνει με μαεστρία να συνδυάσει το μυστήριο, την παραπλάνηση, τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, την προδοσία, τον ιδεαλισμό και εν τέλει την κάθαρση και όλα αυτά συμβαίνουν με έναν λόγο απλό, καθημερινό, χωρίς πομπώδεις ή δυσκολονόητες εκφράσεις. Αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό. Είναι ένα κείμενο που μιλάει για το πριν, το τώρα και το πάντα!

2. Ποια είναι η δική σου εκδοχή πάνω στο κείμενο;

Ο Χ. Κ. Άντερσεν λέει ότι «Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι…», αυτή είναι η εισαγωγή που κάνει η ίδια η συγγραφέας στο έργο της και πάνω σε αυτό τον καμβά θα κινηθεί και η σκηνοθεσία. Με μινιμαλιστικό σκηνικό και μεγαλύτερη έμφαση στο λόγο και στις ερμηνείες, αλλά και στην μουσική υπόκρουση θα δημιουργηθεί μια ασφυκτική ατμόσφαιρα που θα κάνει συμμέτοχο και συνένοχο τον θεατή στην ιστορία, φέροντας την ατμόσφαιρα του φιλμ νουάρ.Η παραπλάνηση είναι ο βασικός καμβάς της σκηνοθεσίας, προσπαθώντας να σκιαγραφήσει τον θύτη και το θύμα της ιστορίας. Προσπάθησα να μπω στο μυαλό της Δέσποινας και να προχωρήσω λίγο παραπέρα την σκέψη της, με άξονα καθαρά το κείμενο της. Ελπίζω να το κατάφερα.

3. Για ποιούς λόγους αποφάσισες να ανεβάσεις το συγκεκριμένο κείμενο;

Σε μια περίοδο, όπου ο πόλεμος έχει φτάσει στο κατώφλι της Ευρώπης, επιλέγουμε να ασχοληθούμε με ένα άκρως αντιπολεμικό έργο. Προσπαθώντας να αναδείξουμε την φρίκη του πολέμου, όχι μόνο για τα θύματα, αλλά και για τους ανθρώπους που καταφέρνουν να επιζήσουν και πως αντιμετωπίζουν την ζωή πλέον, αφού έχουν περάσει τόσο κοντά από τον θάνατο. Όπως αναφέρει κι ένας από τους ήρωες του έργου σε μια ατάκα του “Καλύτερα που πέθανε. Εκείνος που θα επέστρεφε, σε βεβαιώ, δεν θα είχε καμία σχέση με αυτόν που ήταν πριν”. Είναι ένα έργο που απευθύνεται σε όλες τις εποχές και γίνεται διαχρονικό και επίκαιρο όσο ποτέ.

4. Συνάντησες δυσκολίες κατά την σκηνοθεσία;

Για να πραγματοποιηθεί μια δουλειά χρειάζεται χρόνο και κόπο. Τίποτα δεν γίνεται εύκολα. Πόσο μάλλον όταν είσαι από την πλευρά του σκηνοθέτη, όπου έχεις να συντονίσεις πάρα πολλούς ανθρώπους. Ωστόσο, όλες οι δυσκολίες ξεπερνιούνται και προχωράς, γιατί μόνο μέσα από τις δυσκολίες προκύπτει ένα καλό αποτέλεσμα. Στη συγκεκριμένη δουλειά έχω σταθεί πολύ τυχερός
γιατί έχω συνοδοιπόρους μου εξαιρετικούς συντελεστές και θέλω να τους ευχαριστήσω όλους από καρδιάς. Την Δέσποινα Αποστολίδου για το υπέροχο κείμενο. Τον Καραφύλλη Γιαννούλη για την πρωτότυπη μουσική σύνθεση και τους στίχους. Την λατρεμένη μου Κατερίνα Μαραγκουδάκη για τους
ατμοσφαιρικούς φωτισμούς. Τον υπέροχο Μάριο Καραβασίλη για τα μοναδικά κοστούμια.Την αγαπημένη μου Ευγενία Βησσαρίου για τα σκηνικά. Τον ταλαντούχο Βαγγέλη Πιτσιλό για την κινησιολογία. Τον εξαιρετικό Κωνσταντίνο Λέπουρη για τις φωτογραφίες και το Trailer. Τον αστείρευτα δημιουργικό Michelangelo Bevilacqua για την γραφιστική επιμέλεια της αφίσας. Την βοηθό μου Έλενα Αγγελοπούλου για την υποστήριξη. Τον βοηθό παραγωγής, Άκη Χαλκιά, για όλα όσα έκανε, χωρίς αυτόν δεν θα προχωρούσαν εύκολα τα πράγματα. Την Χρύσα Ματσαγκάνη για την επικοινωνία της παράστασης. Τον συγκλονιστικό καλλιτέχνη Κώστα Μπουγιώτη, που ερμηνεύει τα τραγούδια της
παράστασης με την μπάντα Widersin. Και φυσικά, last but not least, τους ηθοποιούς Νάνσυ Ρηγοπούλου, Κωνσταντίνο Μιχαήλ, Abe Cohen και Θοδωρή Ανθόπουλου, που με εμπιστεύτηκαν και με ακολούθησαν. Τους ευχαριστώ όλους.

5. Τι άλλο κάνεις φέτος;

Έχω την πολύ μεγάλη χαρά να συμμετέχω ως ηθοποιός στην παράσταση “Ο Θησαυρός της Βαγίας” της Ζωρζ Σαρή, που παρουσιάζεται από τον Οκτώβριο στο θέατρο Αλάμπρα σε διασκευή της Μαρίας Σούμπερτ και σκηνοθεσία της Αθανασίας Καλογιάννη. Ένα καλοκαιρινό έργο για μια παρέα παιδιών που πάει διακοπές στην Αίγινα και προσπαθεί να λύσει το μυστήριο ενός χαμένου θησαυρού. Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτή την συνεργασία , καθώς έχει γίνει μια εξαιρετική δουλειά από την Kids Theater, που έχει την παραγωγή της παράστασης και έχω βρεθεί με υπέροχους συναδέλφους, που πια έχουμε γίνει μια παρέα (Ευγενία Βησσαρίου, Αλεξάνδρα Κολαϊτη, Μέλανι Μαρχάινε, Νεφέλη Παπαδερού, Γιάννης Φιλίππου) και επίσης, έχω την χαρά να συνεργάζομαι και να έχω γνωρίσει αυτό το υπέροχο πλάσμα, την συνθέτη – σολίστ ακορντεόν Ζωή Τηγανούρια. Η παράσταση παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στις 12 και καθημερινές για σχολεία. Έχει αγαπηθεί πάρα πολύ από το κοινό, με συνεχόμενα sold out, οπότε κλείστε έγκαιρα τις θέσεις σας, για να ταξιδέψετε κι εσείς στο δικό μας καλοκαίρι μέσα στην καρδιά του χειμώνα!

6. Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη ”;

Εμείς οι ίδιοι διαμορφώνουμε την κοινωνία. Πολλές φορές χρειάζεται να πάμε κόντρα ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό, γιατί μόνο έτσι υπάρχει εξέλιξη και για μας και για την κοινωνία. Αν χρειάζεται, λοιπόν, να πάω κόντρα στην κοινωνία, οφείλω να ξεκινήσω πρώτα από τον εαυτό μου. Αν εξελιχθεί ο καθένας μας ατομικά, θα υπάρξει εξέλιξη και στην κοινωνία.

Πληροφορίες για τις παραστάσεις: