Μαίρη Παπαδάκη

Τι σας προσέλκυσε αρχικά σε αυτούς τους ρόλους και πώς προσεγγίσατε την ερμηνεία τους;

Πρόκειται για ρόλους με υπαρξιακό βάθος και την ρευστότητα ανθρώπων που πάσχουν εσωτερικά και εξωτερικά. Ρόλοι γοητευτικοί στην “αδυναμία” τους, που αποπνέουν μια ονειρική ματαίωση.  Πιάνοντας τον μίτο αυτών των ματαιωμένων ονείρων έφτασα να τους προσεγγίσω και προσπάθησα να κατανοήσω τον ψυχισμό τους. 

Ποιες είναι οι προκλήσεις του να ενσαρκώνεται χαρακτήρες σε μονόπρακτα του Τέννεση Ουίλλιαμς; Πώς διαφοροποιείται η προσέγγιση σας σε σύγκριση με άλλες θεατρικές εμπειρίες;

Είχα την ευκαιρία πριν από χρόνια ν’ αναμετρηθώ πρώτη φορά με ηρωίδα του Τ. Ουίλιαμς στο “Πορτραίτο μιας Μαντόνας” όπου και αντιλήφθηκα το μέγεθος του αδιεξόδου που βιώνει. Η συντριβή τέτοιων προσώπων έχει μια αξιοπρέπεια και μια γοητεία, έναν “ποιητικό ρεαλισμό”, που σε ωθεί να τα συμπονέσεις, να αναγνωρίσεις κοινούς τόπους με αυτά και να θέλεις να τους δώσεις φωνή επί σκηνής, ν’ ασχοληθείς όσο το δυνατόν περισσότερο μαζί τους. Δεν είναι εξωπραγματικοί χαρακτήρες αλλά βαθιά ανθρώπινοι, άρρωστοι από την ίδια τους την ύπαρξη. Αυτό τους καθιστά διαφορετικούς.

Συνεργάζεστε για πρώτη φορά με τον Μάνθο Καλαντζή; Πώς είναι η εμπειρία της συνεργασίας μαζί του και τι πιστεύετε ότι προσέθεσε στην παράσταση;

Είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε με αυτόν τον τρόπο αλλά με τον Μάνθο μας συνδέει μια πολύχρονη φιλία από το 1998, όπου συμμετείχαμε στην “Αντιγόνη” του Σοφοκλή. Η συνεργασία μας υπήρξε άψογη, προσέγγισε το έργο με ενθουσιασμό και διεισδυτική ματιά στο θεατρικό σύμπαν του Τ. Ουίλιαμς, εξήγησε αναλυτικά τους στόχους της παράστασης και μεθοδικά μας καθοδήγησε στην ολοκλήρωσή της.

Πώς ήταν η διαδικασία της προετοιμασίας σας για αυτούς τους ρόλους; Υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο που σας βοήθησε να κατανοήσετε καλύτερα τους χαρακτήρες σας;

Η συγκέντρωση στο κείμενο καθώς και η ¨χημεία” και άψογη συνεργασία με τους συμπρωταγωνιστές συνετέλεσαν ώστε να χτιστούν σχέσεις εμπιστοσύνης επί σκηνής με ουσιαστικές αναφορές στους ρόλους. Η υγρασία που διαπερνά τα τρία μονόπρακτα και που εξαντλεί τους ήρωες, καθιστώντας τους μαλθακούς, νευρωτικούς, ευάλωτους, νομίζω ότι ήταν ο κοινός άξονας για την κατανόηση αυτών των χαρακτήρων. Βοήθησε σημαντικά, ασφαλώς, και η προσωπική μου τριβή με τα κείμενα λόγω των σπουδών μου.

Τα έργα του Ουίλλιαμς χαρακτηρίζονται από έντονα συναισθήματα και τραγικά στοιχεία. Πώς διαχειρίζεστε αυτή την ένταση στη σκηνή;

Πράγματι, υπάρχει ορισμένες στιγμές ένα σκοτάδι που μπορεί να σε καταπιεί ή ένα αδιέξοδο που ζητά να σε εγκλωβίσει αλλά η αποστασιοποίηση που οφείλει να έχει ο καλλιτέχνης από τους ρόλους, που κάθε φορά καλείται να ενσαρκώσει, εξασφαλίζει τις απαιτούμενες ισορροπίες. Εξάλλου είμαστε προικισμένοι ως είδος με την συνείδηση του τι πράττουμε την στιγμή που το πράττουμε αλλά και την ταυτόχρονη εποπτεία του την στιγμή που αυτό συντελείται.

Γιατί δεν μάθατε ν’ αποφεύγετε το νερό;

Σε Διασκευή-Σκηνοθεσία
Μάνθου Καλαντζή
ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Από 6 Νοεμβρίου κάθε Τετάρτη
στο Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ
για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Λίγα λόγια για το έργο
Μία παράσταση βασισμένη σε
τρία άγνωστα μονόπρακτα του Τέννεσσι Ουίλλιαμς  σε διασκευή-σκηνοθεσία
Μάνθου Καλαντζή.
Εύστοχα λογοπαίζοντας λένε οι Αμερικανοί πως ο Τενεσσί Ουίλιαμς είναι
«ένας απ’ τους λίγους τυχερούς που στήριξαν μια τεράστια επιτυχία στην
Αποτυχία». Πράγματι τα έργα του Ουίλιαμς δραματοποιούν όλα την αποτυχία
και τους αποτυχημένους, τα όνειρα και τις απογοητεύσεις, τις ελπίδες και την
μάταιη προσδοκία τους. Οι ηρωίδες και οι ήρωές του ζουν την ματαίωση ή την
διάψευση ως κατάληξη μετά από ένα ταξίδι φαντασιώσεων και
ψευδαισθήσεων προσπαθώντας να ξεγελάσουν τους άλλους και τον εαυτό
τους. Κι αυτό κάνει τραγικότερο τον προορισμό τους.
         
       
Λίγα λόγια για την υπόθεση

Τρία μονόπρακτα – τρεις εικόνες με την ρευστότητα του νερού στο φόντο μας
κάνουν ν’ αναρωτιόμαστε «γιατί δεν μάθαμε ν’ αποφεύγουμε το νερό» όταν
όλα γύρω και μέσα μας δείχνουν ότι αυτό θα είναι η καταστροφή μας; Είναι
έτσι;  Όλα είναι αβέβαια· το μόνο βέβαιο είναι πως η ποίηση και η αγωνία των
έργων του Τενεσσί ευτυχώς θα μας καταδιώκουν πάντα.
Ταυτότητα παράστασης
Διασκευή -Σκηνοθεσία: Μάνθος Καλαντζής
Σκηνικά-Κοστούμια: Μάγδα Καλέμη
Φωτισμοί: Εμμανουήλ Μαύρος
Μουσική επιμέλεια-Sound design : Σωτήρης Καναρέλης
Φωτογράφος: Τζωρτζίνα Πιτιανούδη
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Άντζυ Νομικού ( angienomikou@gmail.com)
Ηθοποιοί (αλφαβητικά)
Νάγια Καπελιώτη
Μιχάλης Μιχαλάκος
Μαρία Παπαδάκη

Πληροφορίες παράστασης
Παραστάσεις κάθε Τετάρτη στις 21:00

Από 06/11/2024 ως 27/11/2024
Διάρκεια: 75΄ χωρίς διάλειμμα
Εισιτήρια:
12 ευρώ κανονικό,
8 ευρώ φοιτητικό, ομαδικό
5 ευρώ ατέλειες-άνεργοι
Προπώληση :

https://www.ticketservices.gr/event/theatro-dromos-giati-den-mathate-na-
apofeugete-to-nero/ και στο ταμείο του θεάτρου

Σκηνοθετικό σημείωμα
Ο δημιουργός των κολασμένων ηρωίδων γεννήθηκε στο Κολόμπους του
Μισισιπή κι είναι εύκολο ανατρέχοντας στην ζωή του ν’ αναγνωρίσουμε τα
πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντος του συγγραφέα και στα έργα με
τα οποία επιλέξαμε ν’ αναμετρηθούμε: «Ο Αδάμ και η Εύα στο καράβι», «Η
Λαίδη Φθειροζόλ», «Καλοκαίρι στη λίμνη». Παράδοξα βιογραφική η πένα του,
βουτηγμένη στην ομίχλη και την υγρασία της Νέας Ορλεάνης, οδηγεί την
γραφή του στον ποιητικό ρεαλισμό όπου όλα υγραίνονται από την γοητεία της
φαντασίας. Τα πλάσματά του φέρουν την γοητεία της decadence του ένδοξου
Νότου που ζει μονάχα στο μυαλό τους και σβήνει με την ύπαρξή τους. Μια
ύπαρξη που «δεν έμαθε ν’ αποφεύγει το νερό» και που μέσα σ’ αυτό βρίσκει
την λύτρωση, τον εξαγνισμό, την απόδραση ή τον ίδιο τον θάνατο.
 Στο πρώτο μονόπρακτο ένας εκκεντρικός ψυχαναλυτής συναντά μια
καταπιεσμένη σεξουαλικά γυναίκα, η οποία πάνω σ’ ένα πλοίο βιώνει την
ρευστότητα αλλά και την μαγεία του έρωτα, που την διαβρώνει όπως το
θαλασσινό νερό την καρίνα του . Στο δεύτερο, οι δύο ήρωες (ο συγγραφέας
και η λαίδη) δείχνουν ανήμποροι να παλέψουν αλλά έτοιμοι να αφεθούν, να
παρασυρθούν και να σφιχταγκαλιάσουν την δική τους «αλήθεια» αφού η
πραγματικότητα τους έχει προσφέρει μονάχα πόνο και θάνατο. Παραδίδονται
στην ανάγκη και μετά την ωραιοποιούν αναζητώντας μέσα από το αλκοόλ όχι
την αλήθεια που πληγώνει αλλά την μαγεία που ναρκώνει τις αισθήσεις. Το
υγρό στοιχείο διάχυτο στην νοτισμένη κάμαρα όπου εισβάλλει ανελέητα ο
ρεαλισμός στο πρόσωπο της σπιτονοικοκυράς, η οποία συνήθως απαιτεί,
προσβάλλει, διεκδικεί αλλά δεν παρηγορεί τους απόκληρους αυτής της ζωής.
Στο τρίτο, το υγρό στοιχείο – η λίμνη – γίνεται πλέον το σημείο αναφοράς στην
συγκρουσιακή σχέση μητέρας και γιού φέρνοντας στο προσκήνιο ένα κομμάτι
από τον εαυτό κάθε ονειροπόλου που καταφεύγει στο σκοτάδι όταν το φως
του απαγορεύει να ζήσει τα όνειρά του.

Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ
Αγ. Μελετίου 25, Αθήνα 113 61
Τηλέφωνο: 21 0881 8906,6937383530