Μαρία Καλούδη

Θάρρος για να αντισταθείς. Θάρρος για να αποδεχτείς τον εαυτό σου χωρίς φτιασίδια. Για να μη σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι. Θάρρος για ακολουθήσεις τα δικά σου θέλω, τα δικά σου όνειρα & την ευτυχία σου.

Πότε και πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική και το τραγούδι;

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τραγούδι κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μέχρι εκείνο το σημείο, η μουσική υπήρχε καθημερινά στη ζωή μου αλλά με έναν πιο εσωτερικό τρόπο. Τραγουδούσα για εμένα. Για να εκφράζομαι, για να με κατανοώ, για να εκτονώνομαι, για να αντιλαμβάνομαι καλύτερα τον κόσμο γύρω μου. Γύρω στα 20 μου χρόνια κατάλαβα ότι ήθελα να τραγουδήσω και για άλλους και κάπως έτσι ξεκίνησα τα πρώτα μου live.

Μίλησέ μας για το νέο σου τραγούδι: “Όλα θα ανθίσουν ξανά”.

Το νέο μου τραγούδι, σε στίχους και μουσική του Νικόλα Λειβαδίτη, δημιουργήθηκε μέσα στην περίοδο της καραντίνας και λειτούργησε ως μια ασπίδα αισιοδοξίας, φωτός και ελπίδας. Με οδηγό όλα όσα θέλαμε να συμβούν, κυκλοφορήσαμε το «Όλα θα ανθίσουν ξανά» που φωτίζει τα απλά, καθημερινά, μα τόσο σπουδαία πράγματα που όλοι χρειαζόμαστε. Μάλιστα, το video clip, που το επιμελήθηκε ο Tony Kris (σενάριο/ σκηνοθεσία/ filming), στέλνει το μήνυμα της επανένωσης των ανθρώπων και της σπουδαιότητας του «μαζί». Εύχομαι να το απολαύσετε και να το αγαπήσετε όσο κι εμείς!

Ποια είναι τα μουσικά σου ακούσματα;

Ποικίλα και διαφορετικά. Δεν περιορίστηκα ποτέ από τις εκάστοτε μουσικές ταμπέλες ως ακροάτρια. Φυσικά και στον πυρήνα μου υπάρχουν οι φωνές της Χαρούλας Αλεξίου, της Τάνιας Τσανακλίδου,
του Αλκίνοου Ιωαννίδη, του Θανάση Παπακωνσταντίνου και πολλών ακόμη σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως και οι μελωδίες του Γιάννη Σπανού, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Σταμάτη Κραουνάκη και
δεκάδων ακόμη φωτεινών και εμπνευσμένων συνθετών. Ταυτόχρονα όμως ήμουν η έφηβη που άκουγε Pink και Shakira δίχως αύριο! Η μουσική είναι πάντα εκεί διαθέσιμη για να την επιλέξουμε ανάλογα με το πώς προστάζει κάθε φορά η ψυχή μας και οι διαθέσεις της. Και οι διαθέσεις της ψυχής αλλάζουν χωρίς προειδοποίηση!

Πιστεύεις ότι ένας μουσικός μπορεί να αποκατασταθεί επαγγελματικά στην σημερινή εποχή;

Σίγουρα οι καλλιτέχνες μαθαίνουν να βαδίζουν μέσα σε ένα επισφαλές εργασιακό περιβάλλον. Σημασία δεν έχει μόνο αν μπορείς να αποκατασταθείς επαγγελματικά αλλά πόσες υποχωρήσεις πρέπει να κάνεις για να το κατακτήσεις αυτό. Ένα καλλιτέχνης, που παράγει τη δική του μουσική και θέλει να επικοινωνεί με το κοινό μέσα από τα δικά του έργα, ίσως να δυσκολεύεται να μπει στο καλούπι του
μουσικού μόνο για να βγαίνει το μεροκάματο. Από την άλλη πολλοί καλλιτέχνες επιλέγουν να εξασφαλίζουν από αλλού το εισόδημά τους ώστε να παρουσιάζουν την τέχνη τους όπως, όπου και όποτε επιθυμούν οι ίδιοι, με τίμημα να αποπροσανατολίζονται σε μεγάλο βαθμό από το όνειρό τους. Αν η τέχνη σου αρκεί από μόνη της για να σου εξασφαλίσει και τις ανάλογες οικονομικές απολαβές, μιλάμε για μια απόλυτα ευτυχισμένη συνθήκη!

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις το απόφθεγμα του Μάρκου Αυρήλιου “Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοίωνεσαι”;

Πόσο θάρρος χρειάζεται αυτό. Θάρρος για να αντισταθείς. Θάρρος για να αποδεχτείς τον εαυτό σου χωρίς φτιασίδια. Για να μη σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι. Θάρρος για ακολουθήσεις τα δικά σου θέλω, τα δικά σου όνειρα και, τελικά, την ευτυχία σου.

Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες μετά από όλες τις κρίσεις τις τελευταίες δεκαετίες θα πρέπει να αλλάξουν τρόπο σκέψης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε σχέση με το παρελθόν;

Φυσικά! Βέβαια οι καλλιτέχνες έχουν έτσι κι αλλιώς την τάση να αφουγκράζονται τις κοινωνικές αλλαγές και να «μετακινούνται» με μια ευελιξία. Τα τελευταία χρόνια αναδείχθηκαν οι ελλείψεις και οι
αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού να εξασφαλίσει τα δικαιώματα των καλλιτεχνών. Όμως έχουν οργανωθεί κινητοποιήσεις και δράσεις ώστε τα πράγματα να γίνουν καλύτερα και αυτό είναι πολύ
ελπιδοφόρο.

Πληροφορίες για το τραγούδι ΕΔΩ: