Νάνσυ Ρηγόπουλου

Παρόλο που η κοινωνία αλλάζει, προσπαθώ να πράττω και να διαφυλάττω τις αξίες μου.

Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που κάνουν το «Aίμα των Κρίνων» ένα δυνατό κείμενο;

Το «Aίμα των Κρίνων» της Δέσποινας Αποστολίδου αποτελεί προσθήκη στη σύγχρονη νεοελληνική δραματουργία, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν και νέοι Έλληνες θεατρικοί συγγραφείς, τα έργα των οποίων αξίζει να πάρουν σάρκα και οστά στη θεατρική σκηνή. Αναμφισβήτητα τα κλασσικά θεατρικά έργα ή έργα ρεπερτορίου έχουν την αίγλη και τη διαχρονική τους αξία, όμως θα πρέπει να συνεχίσουμε να ανακαλύπτουμε και να δίνουμε τη ευκαιρία και σε νέα έργα που συνομιλούν με τον σύγχρονο άνθρωπο και του ανοίγουν καινούργιες οπτικές και πεδία αναζήτησης. Το «Aίμα των Κρίνων» είναι ένα έργο με αμεσότητα και ειλικρίνεια, με απλό καθημερινό λόγο που έχει ως κύριο άξονα να παραπλανήσει και να ιντριγκάρει το κοινό. Οι χαρακτήρες είναι άνθρωποι που τους γνωρίζεις, τους έχει δει, αλλά δεν ξέρεις τι μυστικά και τι φορτία μπορεί να κρύβουν και να κουβαλούν. Είναι ένα έργο που σε κρατά σε εγρήγορση και σε κάνει συνέχεια να σκέφτεσαι.

Ποια είναι η δική σας εκδοχή πάνω στο κείμενο;

Το μινιμαλιστικό σκηνικό σε συνδυασμό με τους φωτισμούς φέρνουν στον θεατή την ατμόσφαιρα του φιλμ νουάρ, δημιουργώντας μία ασφυκτική ατμόσφαιρα όπου οι χαρακτήρες εναλλάσσονται σε θύτης/θύμα. Ο βασικός άξονας του έργου είναι η παραπλάνηση. Η μουσική υπογραμμίζει το μυστήριο και τις εξάρσεις των χαρακτήρων και των καταστάσεων, ενώ τα κοστούμια αναδεικνύουν την σκληρότητα τους.

Για ποιούς λόγους συνεργάζεσαι με τον Κωνσταντίνο Ρόδη;

Ο Κωνσταντίνος Ρόδης είναι ένας άνθρωπος τον οποίο μπορείς να χαρακτηρίσεις θεατράνθρωπο, που αγαπάει αυτό που κάνει και είναι ταγμένος σε αυτό. Όλα αυτά σε κάνουν να τον εμπιστευτείς και να θέλεις να συνεργάζεσαι μαζί του, καθώς και οι δύο έχουμε έναν κοινό παρονομαστή: την αγάπη για το θέατρο.

Πώς βιώνεις το δικό σου ρόλο στο έργο και πώς θα τον χαρακτήριζες με λίγα λόγια;

Η «Γυναίκα» είναι ένας άνθρωπος που από επιλογές του άντρα της βρέθηκε αντιμέτωπη με ακραίες καταστάσεις και κατά συνέπεια οδηγήθηκε σε ακόμα πιο ακραίες πράξεις. Ο άντρας της που γύρισε από το μέτωπο ήταν ένας άλλος άνθρωπος, με ό,τι κατάλοιπα μπορεί να αφήσει ένας πόλεμος σε κάποιον. Μία γυναίκα που ανέχτηκε τη βία, βίωσε την απώλεια και την ανατροπή της καθημερινότητάς της. Αυτό που κρατάω εγώ από το ρόλο και το έχω ως κυρίαρχο στοιχείο του είναι ότι αυτή η γυναίκα θέλει να ξεφύγει από όλα αυτά, να κοιτάξει μπροστά βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο προκειμένου να ζήσει ελεύθερη.

Συνάντησες δυσκολίες κατά την προσέγγιση του ρόλου σας;

Συνάντησα δυσκολία ως προς το να βρω την ισορροπία ανάμεσα στο «φαίνεσθαι» και το «είναι» του χαρακτήρα, διότι προκειμένου να επιβιώσει από όλα που συμβαίνουν στο έργο πολλές φορές άλλα λέει και άλλα αισθάνεται και ισχύουν. Το παγωμένο και ανέκφραστο πρόσωπο της υφαίνουν πληγές, σκέψεις και εναλλασσόμενα συναισθήματα.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη”;

Σκέφτομαι ότι παρόλο που η κοινωνία αλλάζει παίρνοντας πολλές φορές δύσμορφες ή άσχημες μορφές, εγώ προσπαθώ να πράττω και να διαφυλάττω τις αξίες μου.

Πληροφορίες για την παράσταση: