Please enable JS

ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ : Στάθης Παπαγεωργίου – “Συχνότητα”

Δύο άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια ραδιοφωνική συχνότητα, ακούγοντας τα ίδια αγαπημένα τραγούδια. Με αυτή την εικόνα ξεκινά το νέο τραγούδι του Στάθη Παπαγεωργίου, με τίτλο “Συχνότητα”. 

Μιλά για ανθρώπους που τους ενώνουν μουσικές και στιγμές που δεν μπορούν να ξεχαστούν, όπως τα ρεφρέν μιας ζωής. 

Η “Συχνότητα” είναι μια υπέροχη, επική μπαλάντα σε μουσική του Νίκου Καραδημητρίου και στίχους του Γιάννη Μουρατίδη, που ο Στάθης Παπαγεωργίου ερμηνεύει με νοσταλγία και τρυφερότητα. Τραγούδι που δεν μπορεί παρά να σε ταξιδέψει σε αξέχαστες συναισθηματικές στιγμές.  




Η «Συχνότητα” κυκλοφορεί, από την Panik Oxygen.

Τίτλος: Συχνότητα 
Μουσική: Νίκος Καραδημητρίου   
Στίχοι: Γιάννης Μουρατίδης 
Ενορχήστρωση: Γιώργος Μπουσούνης 

 Έπαιξαν οι Μουσικοί:
Λαέρτης Κοκολάνης: Βιολί 
Δημήτρης Μπαρμπαγάλας: Κιθάρες 
Γιώργος Μπουσούνης: Πιάνο, πλήκτρα και programming 
Άντζελα Παλαιολόγου, Νίκη Κοπίτα και Γιώργος Μπουσούνης: Φωνητικά 

Ηχογράφηση: Γιώργος Γκίνης
Μίξη- Mastering: Γιώργος Μπουσούνης 
Η παραγωγή της μουσικής πραγματοποιήθηκε στο στούντιο Online Recording Sessions. 

Σκηνοθεσία, DoP: Φώτης Φωτόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Μπακάρα
Makeup artist: Δέσποινα Παπαδόγιαννη
 
Βάλε να βρούμε τη συχνότητα 
Παίζει απόψε, τα δικά μας
Για τα παλιά, και τα πρωτότυπα 
Για όσα έρθουνε μπροστά μας.

Κι αν πάλι γίνουμε παιδιά
Θα φτάνει στο άπειρο το γέλιο μας
Δε θα ‘χει μέτρα και σταθμά 
Αυτό το ανήκουστο στο βλέμμα μας.

Κι αν είναι μια μόνο μια φορά 
Μία στιγμή που απομακρύνεται
Μέσα στου χρόνου τα λεπτά
Όλη η ζωή μας, υποκλίνεται
Πάμε να βρούμε, όλα αυτά που μας κρατάν.

Βάλε να βρούμε τη συχνότητα
Βαράει απόψε στα ηχεία 
Για ένα πέταγμα στα πρόχειρα 
Στην πιο μεγάλη μας πορεία. 

Κι αν πάλι γίνουμε πουλιά
Ας μπερδευτούμε μες’ τα σύννεφα
Να μην κολλήσει η ματιά
Σ’ αυτά του κόσμου τα ασήμαντα 

Κι αν είναι μόνο μια φορά 
Μία στιγμή που απομακρύνεται
Μέσα στου χρόνου τα λεπτά
Θα δεις πως μάτια μου όλα γίνονται.

Κι αν πάλι γίνουμε παιδιά
Θα φτάνει στο άπειρο το γέλιο μας
Δε θα ‘χει μέτρα και σταθμά 
Αυτό το ανήκουστο στο βλέμμα μας

Κι αν είναι μόνο μια φορά 
Μία στιγμή που απομακρύνεται
Μέσα στου χρόνου τα λεπτά 
Όλη η ζωή μας, υποκλίνεται
Πάμε να βρούμε όλα αυτά, που μας κρατάν.
 

Array