Ορέστης Τουλιάτος

Να μην ξεχνάς από πού ξεκινάς, γιατί έτσι θα χάσεις τον στόχο σου.

Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που πιστεύεις ότι φέρνουν το κείμενο «Χασάπης» του Νικολά Μπιγιόν στη σύχγρονη ελληνική πραγματικότητα;

Η ελληνική πραγματικότητα γίνεται όλο ένα και πιο σκληρή. Δεν είναι εύκολο να ζεις στην Ελλάδα του 2023. Για πολλούς λόγους. Όσα βήματα μπροστά και να έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια υπάρχουν παθογένειες, συμπεριφορές και νοοτροπίες που μας κρατάνε πίσω και που μας αναγκάζουν να πολεμάμε κάθε μέρα. Στον ‘’Χασάπη’’ βλέπουμε να ξετυλίγεται ένας πόλεμος ηθικής, αρχών και αξιών που προκλήθηκε από έναν εμφύλιο μερικά χρόνια πριν, σε μια δυστοπική χώρα την Λαβινία. Στην Ελλάδα του σήμερα ο πόλεμος έχει να κάνει εξίσου με την ηθική, τις αρχές και τις αξίες αλλά αυτή τη φορά πυροδοτείται από την ίδια μας την κοινωνία. Ο εμφύλιος εδώ έχει να κάνει με εμάς τους ίδιους σαν ανθρώπους.

Ποια είναι η εκδοχή του σκηνοθέτη του Νίκου Σκουλά πάνω στο έργο;

Αυτό που θέλει να πετύχει ο Νίκος ανεβάζοντας τον ‘’Χασάπη’’ είναι να αναδειχθεί η αλήθεια. Μέσω της ωμότητας, σκληρότητας και της σύγκρουσης δύο διαφορετικών κόσμων. Το έργο από μόνο του είναι εξαιρετικό, περίπλοκο και ‘’δύσκολο’’ και σίγουρα στο τέλος της παράστασης δεν θα είναι εύκολο να χωνευτεί. Αλλά έτσι είναι και η πραγματική ζωή, δεν χωνεύεται εύκολα και σε βάζει σε συνεχείς σκέψεις. Αυτός είναι ο στόχος του σκηνοθέτη μας, να φέρει την αλήθεια στην σκηνή με όποιο κόστος. Πόσο απέχει η δικαιοσύνη από την εκδίκηση και ποιος λέει τι είναι σωστό και τι λάθος;

Μίλησέ μας για το δικό σου ρόλο.

Εγώ είμαι ο Hamilton Barnes, ένας τριαντάχρονος δικηγόρος πνευματικών δικαιωμάτων στο Toronto του Καναδά. Στις 3 το πρωί και παραμονή Χριστουγέννων αναγκάζομαι να πάω στο 56^ο αστυνομικό τμήμα για να βοηθήσω στην αναγνώριση ενός αγνώστων στοιχείων άντρα, ο οποίος βρέθηκε με την επαγγελματική μου κάρτα επάνω του και δεν φαίνεται να είναι σε θέση να συνεργαστεί. Ο ήρωας μου είναι ένας άνθρωπος δίκαιος, ακέραιος και ηθικός σε έναν κόσμο που παίρνει την αντίθετη τροχιά. Έχει μάθει να ‘’κρύβεται’’ και να αποφεύγει περιττές κοινωνικές συναναστροφές, για αυτό το λόγο από τη στιγμή που θα μπει στο ΑΤ θα θέλει να φύγει όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι αξίες και τα πιστεύω του εκείνο το βράδυ θα έρθουν αντιμέτωπα με καταστάσεις τις οποίες δεν θα μπορούσε να φανταστεί ούτε στο χειρότερο εφιάλτη του. Ο ‘’πολιτισμένος’’ Χάμιλτον Vs μια κοινωνία χωρίς νόμους.

Ποια είναι η “μεγαλύτερη ζημιά που προξενείται σε ένα θύμα”;

Μόνο τα ίδια τα ‘’θύματα’’ ξέρουν τι περνάνε και πραγματικά τώρα που λέω την άποψη μου νιώθω άσχημα γιατί μπορεί να ακουστώ πολύ basic και γενικός. Παρόλα αυτά φαντάζομαι το αίσθημα του φόβου είναι κυρίαρχο στις ζωές τους μετά από ένα τόσο σοβαρό περιστατικό και αυτό το αίσθημα δεν σβήνει ποτέ εκατό τις εκατό. Επίσης, τα ‘’θύματα’’ για να ηρεμήσουν και να βρουν λίγη γαλήνη αναζητούν την δικαίωση. Ο ‘’θύτης’’ δηλαδή να τιμωρηθεί. Πολλές φορές αυτό όμως δεν γίνεται και έτσι το συναίσθημα της αδικίας έρχεται να πέσει πάνω στην ήδη πονεμένη ψυχή τους. Τέλος, η εκδίκηση είναι ένα κομμάτι το οποίο μπορεί να γεννηθεί στη συνείδηση ανθρώπων που έχουν υποστεί κάτι βάναυσο. Και ίσως κάποια στιγμή να σκεφτούν σαν θύτες, έστω και για ένα δευτερόλεπτο και να τρομάξουν στην ιδέα ότι σκέφτονται έτσι.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη”;

Να είσαι ο εαυτός σου και να παραμένεις αυθεντικός όσο και αν προσπαθήσουν να σε κάνουν ένα με την μάζα. Να μην ξεχνάς από πού ξεκινάς, γιατί έτσι θα χάσεις τον στόχο σου. Αυτό καταλαβαίνω και αυτό προσπαθώ να κάνω.

Πληροφορίες για την παράσταση: