Ο Δημήτρης Ψαλλίδας των Manouchedrome μας μιλά, πριν ανέβουν στη σκηνή του Θεάτρου Radar!

Την Τρίτη 5 Μαρτίου, οι Manouchedrome ανεβαίνουν στη σκηνή του Θεάτρου Radar μετά το τέλος της παράστασης Lemon και ταξιδεύουν τους επιβάτες του Βιρτζίνιαν στο Παρίσι! Ο Δημήτρης Ψαλλίδας, κιθαρίστας και ιδρυτής των Manouchedrome, μας μιλά για το gypsy-jazz σχήμα, τη διαδρομή τους ως τώρα και το ιδιαίτερο αυτό ταξίδι ανάμεσα στο θέατρο και τη μουσική, τη στεριά και τη θάλασσα!

Το event στο Facebook στο παρακάτω link:

Τo Lemon στο Παρίσι με τους Manouchedrome!

Πείτε μας λίγα λόγια για τους Manouchedrome.

Οι Manouchedrome δημιουργήθηκαν το 2014. Πηγή έμπνευσης της δημιουργίας ενός τέτοιου σχήματος υπήρξε ο Django Reinhardt, εκπρόσωπος της μουσικής Μanouche και Gypsy Jazz. Tότε λοιπόν ξεκινάει για εμάς μια ατελείωτη μουσική διαδρομή κι ένα ταξίδι στο Samois της Γαλλίας, το χωριό στο οποίο έζησε ο Django. 
Ανακαλύπτοντας τη μουσική του, η δουλειά μας ως Μanouchedrome εξελίχθηκε δημιουργώντας νέα project όπως το Musette Chanté project (το οποίο θα ανακαλύψει και οι θεατές της παράστασης του Lemon την προσεχή Τρίτη). To project αυτό ταξιδεύει στη Γαλλία του ‘30 και του ‘50 μεταφέροντας την Παριζιάνικη ατμόσφαιρα των café chantant εκείνης της εποχής. Γίνεται μια μουσική ώσμωση
του ιδιώματος της Manouche -μουσικής των τσιγγάνων- με τα Γαλλικά βαλς του μεσοπολέμου και το Γαλλικό τραγούδι.

Μετά το τέλος της παράστασης την Τρίτη, το θέατρο συναντά τη μουσική κάπου ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα. Πώς συνδέεται η μουσική σας με την παράσταση Lemon;

Παρακολουθώντας τo Lemon στο Θέατρο Radar, γεννήθηκαν πολλές δημιουργικές ιδέες. Η παράσταση αυτή υπήρξε πηγή έμπνευσής για εμάς ν’ ανακαλύψουμε αυτήν την ενδιαφέρουσα σύζευξη τεχνών και να δούμε την ιστορία του Χιλιαεννιακόσια με μια διαφορετική ματιά. Δημιουργήθηκαν ερωτήματα μέσα στην υπέροχη αυτή ιστορία ενός χαρακτήρα που η ζωή του είναι ολόκληρη ένα ταξίδι με μοναδική πυξίδα τη μουσική του. Τι θα συνέβαινε αν η δική μας μουσική συναντούσε αυτή του Χιλιαεννιακόσια; Πόσο μακριά και πόσο κοντά βρίσκεται το δικό μας μουσικό ταξίδι από αυτό που γεννιέται μέσα στην παράσταση από τον Χιλιαεννιακόσια; Δημιουργικές δικές μας απορίες που μόνο το κοινό της θεατρικής παράστασης μπορεί να απαντήσει και θα χαρούμε πολύ να επικοινωνήσουμε.

Πόσο κοντά είναι το θέατρο με τη μουσική;

Πάντα επιδιώκαμε και αναζητούμε τρόπους συνάντησης των τεχνών. Πιστεύουμε ότι η τέχνη δεν είναι μονομερής. Σε αυτές λοιπόν τις αναζητήσεις μας γνωρίσαμε τη δουλειά της ομάδας Εxperimento και τον Μελαχρινό Βελέντζα. Πολλές φορές στο παρελθόν θελήσαμε να συνεργαστούμε ψάχνοντας αυτή την ιδιαίτερη καλλιτεχνική συγκυρία που θα γεννούσε μια τέτοια συνεργασία. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που τελικά την καταφέραμε και θεωρούμε ότι οι καλλιτέχνες όποια τέχνη κι αν υπηρετούν είναι όμορφο να βρίσκονται σε δημιουργικούς διαλόγους.

Τι θα ακούσουν οι επιβάτες του Βιρτζίνιαν στο live που θα ακολουθήσει μετά την παράσταση;

Σε συνέχεια της εξαιρετικής μουσική της παράστασης θ’ ακούσουν όπως προαναφέραμε το νέο μας μουσικό project Musette Chanté. H Δήμητρα Σιδέρη στο αμιγώς Γαλλικό τραγούδι θα μας ταξιδέψει στο Παρίσι του Μεσοπολέμου με τραγούδια της Εdith Piaf, του Georges Βrassens κα. Όλη αυτή η μουσική παράσταση θα είναι εμπλουτισμένη με γαλλικά βαλς musette και τον ήχο του ακορντεόν της
Αλίνας Σαπρανίδου, πάντα μέσα από την ενορχήστρωση της manouche μουσικής.

Πού θα επιλέγατε να ζήσετε; Στεριά ή θάλασσα;

H θάλασσα κινείται διαρκώς, κρύβει περιπέτειες και δεν είναι ποτέ ίδια. Η στεριά από την άλλη συμβολίζει τη σταθερότητα και τη γήινη ζεστασιά. Δύσκολο να απαντήσει κανείς. Η μουσική που παίζουμε δεν έχει πατρίδα, γεννήθηκε στα καραβάνια των τσιγγάνων μέσα στο χώμα και το ξύλο. Από την άλλη, εμείς βρισκόμαστε διαρκώς σ’ ένα ταξίδι χωρίς σύνορα. Ένα ταξίδι μουσικών χρόνων και
τόπων που αλλάζουν ανάλογα με την έμπνευση και τα μουσικά ηχοχρώματα. Ίσως τελικά να ζούμε κι εμείς ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα, όπως ο Χιλιαεννιακόσια.

Ο Χιλιαεννιακοσια ταξιδεύει με τη φαντασία του σε μέρη που ποτέ δεν έχει πάει. Πείτε μας για ένα δικό σας ιδιαίτερο μουσικό ταξίδι που είναι πια χαραγμένο στη μνήμη σας.

Tα μουσικά ταξίδια στα οποία δεν έχουμε ταξιδέψει είναι σίγουρα τα πιο ενδιαφέροντα απ’ όλα. Η προσμονή και η φαντασία για τα επόμενα μας μουσικά project και τις νέες συνθέσεις που θα γεννηθούν πάντα μας γεμίζουν ενθουσιασμό. Ένα αληθινό όμως και μουσικό ταξίδι το οποίο περιμένουμε με ενθουσιασμό είναι να βρεθούμε ξανά στο χωριό του Django Reinhardt, το Samois και να παίξουμε τη manouche εκεί που γεννήθηκε. Να βρεθούμε στο Παρίσι και να κάνουμε μια μουσικολογική ερεύνα, ώστε να γευτούμε ακόμη περισσότερο τη μουσική που πραγματευόμαστε. Πιστεύουμε ότι αυτά τα μουσικά ταξίδια μένουν χαραγμένα για μια ζωή στη μνήμη των μουσικών.

«Δεν πρέπει να νομίσεις πως είμαι δυστυχισμένος. Δε θα είμαι ποτέ πια», λέει ο Χιλιαεννιακόσια στο έργο. Τι είναι ευτυχία για εσάς;

Η ευτυχία μπορεί να βρίσκεται παντού, να είναι απειροελάχιστες στιγμές. Για εμάς όμως συγκεκριμένα δε μπορεί να υπάρξει ευτυχία χωρίς δημιουργικότητα, χωρίς ελεύθερη έκφραση. Η πραγματικότητα που ζούμε είναι σκληρή, οπότε μέσα σ’ αυτόν το χαοτικό κόσμο η ευτυχία κρύβεται μέσα στις υγιείς ανθρώπινες σχέσεις, στην αγάπη γι’ αυτό που κάνει κανείς και στην αέναη ανάγκη για δημιουργία. Χωρίς δημιουργία δε μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Θέλουμε να επικοινωνούμε, να
ευχαριστιόμαστε αυτό που κάνουμε και να ονειρευόμαστε μέσα από την τέχνη. Η μουσική ξέρει καλά να το χαρίζει αυτό. Όπως έλεγε και ο Νίτσε «χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος».