Ο “Φιλοκτήτης” με τον Τάσο Νούσια & την Μαρία Πρωτόπαπα στα Βριλήσσια (Προσκλήσεις)

Στείλτε το ονοματεπώνυμό σας, το email και το τηλέφωνό σας στη σελίδα μας στο Facebook Art and Press για να κερδίσετε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση στο Θέατρο Νταμάρι – Αλίκη Βουγιουκλάκη την Δευτέρα 5/9 στις 21.00.

Ενημερωθείτε για τους σταθμούς της περιοδείας και κλείστε τα εισιτήρια σας γρήγορα στο viva.gr

Οι ερμηνείες των ηθοποιών

Αρχής γενομένης από τον Χορό που σε αυτήν την Τραγωδία είναι σημαντικός και λειτουργεί ως αναστοχαστική ομάδα. Οι ηθοποιοί (Παντελής Αρουσαλίδης, Μάρκος Γέττος, Αλέξανδρος Φιλιππόπουλος,  Τάσος Θεοφιλάτος,  Βαγγέλης Κρανιώτης, και Βαγγέλης Μάγειρος), λειτούργησαν  με προσήλωση, με ενέργεια και κυρίως εντός της απαιτούμενης συνολικότητας που  επιβάλλεται να έχει ο Χορός, ως κυρίαρχο στοιχείο μιας Τραγωδίας ή και Αρχαίας Κωμωδίας. Ενδιαφέρουσα η απόδοση του στα χορικά (θα μπορούσαν να είχαν εκτεθεί οι ηθοποιοί αν η εκφορά του λόγου δεν ήταν η πρέπουσα και πολυδουλεμένη) όπου άδουν χωρίς την συνοδεία μουσικής, με την μελωδικότητα να απορρέει μόνο από τις φωνές τους. Με την κίνηση τους, να ακολουθεί, να περιγράφει, να εντείνει την στάση τους, απέναντι και στους δύο ήρωες (Φιλοκτήτη- Νεοπτόλεμο) καθώς ακολουθούν τον Νεοπτόλεμο στις όποιες αποφάσεις του (εξάλλου ο Χορός είναι οι ναύτες του) ενώ παράλληλα συμπονά και τον Φιλοκτήτη για τα δεινά του, απαγγέλλοντας κάποια στιγμή …  

* Ο Τάσος Νούσιας ως Φιλοκτήτης ”έσυρε” με πειστικότητα τον άθλιο εαυτό του ήρωα, ίδιο με το τραυματισμένο από δάγκωμα φιδιού πόδι του, περιφέρει με αριστοτεχνικό θεατρικό τρόπο, τα δεινά του, που τα εξιστορεί, ως Φιλοκτήτης με την βροντώδη  μεν, φωνή του αλλά και με μια έκδηλη εσωτερικότητα που εξωτερικεύεται όσο κορυφώνεται η δράση και γίνεται θρήνος για την κατάντια του, μίσος αφόρητο για τους συμπολεμιστές του που τον παράτησαν στο ξερονήσι της Λήμνου, μην αντέχοντας τον έντονο χαρακτήρα του, τις φωνές του από τους πόνους και την δυσοσμία της πληγής που του άνοιξε το δάγκωμα ενός υδρόβιου φιδιού στο παρακείμενο νησί της Χρύσης, όπου σταμάτησαν για να προσφέρουν θυσία. Ο Τάσος Νούσιας κατέθεσε, για άλλη μια φορά, το μέγεθος , την επάρκεια του,  το υποκριτικό του ταλέντο, την στόφα του, την επίπονη δουλειά αλλά και την βαθειά μελέτη της Τραγωδίας, για να μπορέσει να ”ζωντανέψει” έναν τόσο απαιτητικό ρόλο όπως αυτός του Φιλοκτήτη.

* Είναι μια πολύ εξαιρετική ηθοποιός η Μαρία Πρωτόπαππα. Δεν μπορώ να πω, πως δεν μας ξένισε η επιλογή της Μαρλέν Καμίνσκι να ερμηνεύσει γυναίκα τον πολυμήχανο αλλά  σκληρό και καχύποπτοo, εκτελεστή των εντολών των προϊσταμένων του Ατρειδών (Αγαμέμνωνας-Μενέλαος) να εξαπατήσει τον Φιλοκτήτη, και να τον μεταφέρει στην Τροία, γιατί ύστερα από δέκα χρόνια πολιορκίας, αποτέλεσμα υπέρ των Ελλήνων δεν υπάρχει, και η μόνη λύση (κατά τον μάντη ΄Ελενο) είναι να μεταφέρουν έστω και με δόλο τον Φιλοκτήτη στη Τροία που κατέχει το τόξο και τα βέλη του Ηρακλή, τα οποία του χάρισε ο ίδιος ο ήρωας όταν ο Φιλοκτήτης τον έσωσε και αυτά θα δώσουν την επιθυμητή νίκη.

Η κ. Πρωτόπαππα έκανε έναν υποκριτικό άθλο, προσπαθώντας να ερμηνεύσει, να αποδώσει τον Οδυσσέα μέσα όμως από την γυναικεία της φύση που δεν ήταν δυνατόν να αποποιηθεί.  Ίσως με την επιλογή της αυτή, η Μαρλέν Καμινσκι, θέλησε να περιγράψει και την θυλική πλευρά του άντρα, ίσως δε και την ζοφερή πραγματικότητα που επικρατεί ενάντια στις γυναίκες του 2022. Το τελικό αποτέλεσμα δεν την δικαίωσε, παρ΄ όλη την καλή ερμηνεία της κ. Πρωτόπαππα.

* Ο Γιώργος Αμούτζας, ο νέος ακόμη αυτός ηθοποιός ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Η υπόκριση του ως Νεοπτόλεμος ήταν συγκροτημένη, φανερά πολυδουλεμένη και με αξιοσημείωτη πειθώ μετέφερε επί σκηνής τον μεταστρεφόμενο σταδιακά Νεοπτόλεμο που από υποχείριο του Οδυσσέα και κύριο εκτελεστή της διαταγής της μεταφοράς έστω και με την βία του Φιλοκτήτη στην Τροία, επηρεασμένος από τα δεινά αλλά και τις άδικες αιτίες που τον εξόρισαν στο ξερονήσι όσο και από τον ορθό λόγο του Φιλοκτήτη, μεταβάλλεται σε υπερασπιστή του, αποδοκιμάσει τον Οδυσσέα, τον οικτίρει και ενώ αρχικά με δόλιο τρόπο είχε αποσπάσει από τον Φιλοκτήτη τα ”ζωτικά” του βέλη και το Ηράκλειο τόξο του τα επιστρέφει.

Κριτική του Γιάννη Γαβρίλη

Πληροφορίες για την παράσταση ΕΔΩ