Σταύρος Μόσχης: «Εύχομαι να αγωνιζόμαστε για όσα δικαιούμαστε, χωρίς φόβο & χωρίς αντίσταση στην αλλαγή».

Ο νεαρός ηθοποιός Σταύρος Μόσχης, αφού ολοκλήρωσε με επιτυχία τις παραστάσεις του πρώτου του έργου με τίτλο «Θα γίνω η Μήδεια – κανείς δεν μαρτυρεί για τον μάρτυρα», στην πόλη που σπούδασε και ζει πλέον, την Θεσσαλονίκη, θέλησε να δοκιμάσει το εγχείρημα αυτό και στην Αθήνα. Στις 22,23 και 24 Μαΐου, θα παρουσιάσει την δική του εκδοχή της Μήδειας, στο θέατρο Άβατον. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερο μονόλογο τον οποίο ερμηνεύει ο ίδιος, σε σκηνοθεσία της Αναστασίας Μπάρκα. Εμείς τον συναντήσαμε και μιλήσαμε μαζί του, ενόψει των παραστάσεων στην Αθήνα.

Mιλήστε μας για την πρώτη σας θεατρική παραγωγή στην Αθήνα, «Θα γίνω η Μήδεια – κανείς δεν μαρτυρεί για τον μάρτυρα».

Η παράστασή μας είναι βασισμένη στη Μήδεια του Ευριπίδη και παρουσιάζει τον μύθο, μέσα από τη μνήμη του Αγγελιαφόρου της τραγωδίας. Χρησιμοποιήσαμε το πρόσωπο του Αγγελιαφόρου για να αφηγηθεί ολόκληρη την ιστορία της Μήδειας μέσα απ’ αυτό που ο ίδιος έζησε και τον «κηλίδωσε». Ως ένας άνθρωπος απλός, λαϊκής καταγωγής, μένει με τα μάτια του ολάνοιχτα και χωρίς φωνή απέναντι στη μεγάλη τραγωδία των βασιλέων του. Όμως, είναι ένα πρόσωπο που δεν έχει καν όνομα, κι έτσι έπρεπε να το κατασκευάσουμε από την αρχή. Κατ’ επέκταση, ίδιο συνέβη και με το κείμενο της παράστασης. Προηγήθηκαν αρκετοί αυτοσχεδιασμοί και ακόμη περισσότερες συζητήσεις για να φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει μια αφήγηση, γι’ αυτό που θέλουμε να πούμε, και μια ολόκληρη πορεία μέσα στην ιστορία. Ο Αγγελιαφόρος επί σκηνής, εγκαταλείπει κάποτε την καθαρή αφήγηση και οδηγείται στην υπόκριση των προσώπων της τραγωδίας – σχεδόν όλων –, με στόχο να εξηγήσει τα μεγάλα και δυσνόητα: το τυφλό σκοτάδι που ενδεχομένως δημιουργεί ο ερωτικός πόθος, τη θέση μιας θηλυκότητας μέσα σε ένα σύστημα πατριαρχικό, την πράξη εκδίκησης που οδηγεί σε μια αποθέωση. Πολύ περισσότερο, δε, προσπαθεί να απαντήσει σ’ ένα ερώτημα που τον ταλαιπωρεί: ως πότε θα αρκεί η σιωπή; Με το πέρασμα του χρόνου, πιστεύω πως δεν αποκτά τις απαντήσεις που γυρεύει. Ωστόσο, προχωράει σε μια απελευθέρωση μέσα από την αφήγηση.

Πώς προέκυψε ο τίτλος;

Στην πορεία της έρευνας των έργων που έχουν γραφτεί για τον μύθο της Μήδειας, συναντήσαμε πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις του προσώπου της: στον Ανουίγ, στον Σενέκα, στον Μύλλερ, στον Απολλώνιο, στον Οβίδιο. Σ’ αυτό που σταθήκαμε, εμείς, είναι πως η Μήδεια είναι ένα πρόσωπο που εξαιτίας του Έρωτα, χάνει την ταυτότητά του και ακολουθεί τον Ιάσονα. Όταν, όμως, ο Έρως εξαφανιστεί και ο Ιάσονας πράξει ατιμωτικά, για εκείνη, η ίδια αναλαμβάνει πάλι πίσω την ταυτότητά της και οδηγείται προς την αποτρόπαια πράξη της. Γι’ αυτό η Μήδεια του Σενέκα θα πει «Τώρα θα γίνω η Μήδεια». Ακόμη περισσότερο, στεκόμαστε στην πράξη της ως αντίδραση στο πατριαρχικό σύνολο που έχει ζήσει ως κατώτερη, ούσα γυναίκα, και όχι τόσο ως αποτέλεσμα ερωτικής προδοσίας. Ταυτόχρονα, ο τίτλος αποτελεί και μία δήλωση που θα μπορούσε να διατυπωθεί από τον Αγγελιαφόρο – το πρόσωπο της σκηνής –, καθώς ο ίδιος γίνεται η Μήδεια προσπαθώντας να δώσει εξηγήσεις. Μας άρεσε αυτή η διττή ερμηνεία αυτού του στίχου, κι έτσι καταλήξαμε να χρησιμοποιηθεί ως ο τίτλος της παράστασης.

Όσο για τον υπότιτλο, «κανείς δε μαρτυρεί για τον μάρτυρα», αφορά στον Αγγελιαφόρο που «είδε» ολόκληρη την τραγωδία να συμβαίνει. Αναφέρεται στους ανθρώπους, όπως ο ίδιος, που κάτι είχαν να «αποκαλύψουν» και τους δόθηκε ελάχιστος ή καθόλου χρόνος για να το κάνουν, σ’ αυτούς που ήταν μάρτυρες ενός «τραγικού» γεγονότος, κι ενώ τους στιγμάτισε δεν ενδιαφέρθηκε κανείς για ‘κείνους, σ’ αυτούς που δεν είναι αγωνιστές πρώτης γραμμής, που είναι πιο πίσω, πιο σιωπηλοί, πιο ευγενικοί. Κι η ίδια η παράσταση είναι αφιερωμένη σε εκείνους, κι όχι σ’ αυτούς που στρέφεται πάντα το ενδιαφέρον μας λόγω «μεγαλειότητας».

Μιλήστε μας για την ομάδα σας, Exitus, για τα μέλη της και για τους στόχους της.

Οι Exitus, είμαστε μία Ομάδα Θεάτρου που αποτελείται από ηθοποιούς: τη Χρύσα Γούτου, την Αμαλία Διακάκη, τη Φανή Καλογήρου-Βαλτή, κι εμένα. Είμαστε τέσσερεις φίλοι, που συναντηθήκαμε και γνωριστήκαμε στη σχολή μας, το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, και από τότε που η δημιουργία μιας ομάδας ήταν ένα ζήτημα μακρινό, τώρα έχει γίνει πραγματικότητα. Στόχος μας είναι να δημιουργούμε και να κάνουμε θέατρο, όπως το διδαχθήκαμε λίγα χρόνια νωρίτερα, και πιστεύουμε πως όσο βρίσκουμε τον πυρήνα μας μέσα από τη δουλειά αυτή θα δυναμώνουμε και θα εξελισσόμαστε!

Πώς νιώθετε που το πρώτο σας θεατρικό εγχείρημα είναι ένας μονόλογος και μάλιστα στη σημερινή θεατρική Αθήνα των 1500 παραστάσεων;

Προσωπικά, είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό το βήμα. Τους τελευταίους μήνες και σχεδόν δύο χρόνια, έχουμε αναγκαστεί να ζούμε περισσότερο από το σπίτι μας, να ονειρευόμαστε από ‘κει, και να περιμένουμε να βγούμε ώστε να κάνουμε τα όνειρα, πράξη. Έτσι ήταν για μένα τουλάχιστον, κι όταν ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, θέλησα να συνεχίσω κάτι, που είχα πει στον εαυτό μου. Ταυτόχρονα, το θέατρο είναι ένας χώρος που θέλω να εργαστώ. Επομένως, προσπαθώ να ακολουθώ τα πράγματα που θα μου επιτρέψουν να εργαστώ, και στη συγκεκριμένη περίπτωση να συνεχίσω να λέω αυτήν την ιστορία που αφηγείται η παράσταση. Βέβαια, σε μία μικρή υποσημείωση, κάπου, με μικρά γράμματα, θα παραδεχόμουν πως είμαι πολύ αγχωμένος, και πως αυτή η μετακίνηση, επειδή σημαίνει πολλά για μένα, με ταρακουνά. Όμως γι’ αυτό, πιστεύω, τα κάνουμε όλα. Για να μη μένουμε ακίνητοι!

Μια ευχή για το μέλλον; 

Έχουμε δημιουργήσει μία εποχή πολύ μπερδεμένη κι η ευχή μου έχει να κάνει μ’ αυτό: Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα, κι έπειτα, να συνεχίσουμε ή να ξεκινήσουμε – ο καθένας και η καθεμία – να αγωνιζόμαστε για όσα δικαιούμαστε, χωρίς φόβο και χωρίς αντίσταση στην αλλαγή.

Ταυτότητα παράστασης

Σύλληψη – Ερμηνεία: Σταύρος Μόσχης

Σκηνοθεσία: Αναστασία Μπάρκα

Δραματουργία: Αναστασία Μπάρκα – Σταύρος Μόσχης

Μουσική – Ηχητικό περιβάλλον: Γιώργος Μαγαλιός

Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου – Θεοδώρα Σαρρή

Φωτισμοί: Αναστασία Μπάρκα

Φωτογραφίες: Χρύσα Γούτου

Trailer: Ανθούλα Αηδώνη

Σχεδιασμός αφίσας: Άγγελος Ελεύθερας

Σχεδιασμός προγράμματος – Σκίτσα: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου

Παραγωγή: Exitus Ομάδα Θεάτρου

Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

*Το κείμενο της παράστασης είναι βασισμένο στην τραγωδία του Ευριπίδη, Μήδεια, σε μετάφραση Γ. Χειμωνά, κατόπιν ευγενικής παραχώρησής της από τον Θ. Χειμωνά.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Χώρος: Θέατρο Άβατον, Ευπατρίδων 3, Αθήνα, 118 54

Παραστάσεις: Κυριακή 22, Δευτέρα 23, Τρίτη 24 Μαΐου 2022

Ώρα έναρξης: 21.30

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=w5bl1CpO3vQ

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/tha-gino-i-mideia-1/

Πληροφορίες / Κρατήσεις: www.theatroavaton.com / 21 0341 2689