Στράτος Χατζηηλίας: “Όσοι επιδιώκουν αξιώματα, ή φοβούνται τον εαυτό τους ή μισούν την ζωή & τους ανθρώπους!”

Tι σκέφτηκες όταν σου πρότεινε ο σκηνοθέτης Βασίλης Νικολαΐδης να  παίξεις στο έργο «Ισμήνη» του Γιάννη Ρίτσου;

Όταν μου το ζήτησε, μου είπε ότι ο ρόλος είναι μικρός αλλά δύσκολος και με απαιτήσεις μιας και βρίσκεται συνέχεια επί σκηνής «αντιδρώντας» σε όλα τα ερεθίσματα βουβός.

Για εμένα όμως ήταν ένας ρόλος «δώρο» για πολλούς λόγους. Αφενός γιατί μου το ζητούσε ο Βασίλης Νικολαΐδης, αφετέρου γιατί ήταν Γιάννης Ρίτσος. Ο παππούς της οικογενείας μας βρέθηκε τρεις φορές στην εξορία, τις δύο από αυτές ήταν με τον Ρίτσο. Είχα την τύχη να ακούσω ζωντανά ιστορίες από τη ζωή του παππού αλλά και για αυτήν  του τη συνάντηση. Αυτός ήταν και ο λόγος που με έκανε παλιότερα, να ψάξω περισσότερες λεπτομέρειες για το ποιος ήταν αυτός ο ελάχιστα ακουστά από το σχολείο Γιάννης Ρίτσος. Όταν διάβασα το κείμενο κατάλαβα ότι είχα στα χέρια μου ένα κειμήλιο απίστευτης πνευματικής αξίας.

Mίλησε μας για τον ρόλο σου.

Στην παράστασή μας ο νεαρός αξιωματικός είναι αυτός που προλογίζει το έργο λέγοντας τα λόγια του ίδιου του Ρίτσου και συνεχίζει ως ένας ζωντανός αποδέκτης του μονολόγου της Ισμήνης «αντιδρώντας» σε όλα τα ερεθίσματα. Νέος, ωραίος, γοητεύει την Ισμήνη και γοητεύεται και αυτός όχι μόνο από την ευγενική της φύση αλλά και από την ίδια της την όψη που διατηρεί «την αόριστη χάρη μιας μακρινής, σβησμένης ομορφιάς». Χαίρομαι που βρίσκομαι σε αυτήν τη δουλειά, έχω την τύχη να δουλέψω σε ένα τόσο σπουδαίο έργο και ταυτόχρονα να συνεργαστώ με σημαντικούς ανθρώπους.

Ποιό σημείο από  το κείμενο της Ισμήνης το νοιώθεις πιο κοντά σου;

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ένα, αλλά πολλά σημεία μέσα στο έργο και αυτό που με εντυπωσιάζει,  είναι ότι κάθε φορά που το ξανά διαβάζω βρίσκω περισσότερα. Θα σταθώ όμως σε ένα σημείο που ακόμα και στην παράσταση όταν το ακούω, πάλλεται μέσα μου κάτι. Είναι το σημείο που λέει η Ισμήνη, ότι δεν την εγκατέλειψε ποτέ ο φόβος μην την καθίσουν στο θρόνο, γιατί όσοι επιδιώκουν τα αξιώματα είναι αυτοί που φοβούνται τον εαυτό τους  ή μισούν  την ζωή και τους ανθρώπους.

 Υπάρχει μία λέξη που κάποτε την ονόμασαν  ουσία και ενέχει πάρα πολλά νοήματα μέσα της. « Όταν κάποιος βρίσκεται έξω από την ουσία τότε βρίσκεται στην εξουσία…» Αυτό δεν το έγραψε ο Ρίτσος, όμως το θυμάμαι συχνά, είναι ένα μέρος από μία συζήτηση που είχα παλιότερα με έναν γέροντα με αφορμή αυτό το έργο. Δε θα το ξεχάσω ποτέ.

Μίλησε μας για το έργο «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΣ…».

Το έργο αυτό γράφτηκε από τον Νίνο Γκαλέτι  και είναι ένα από τα πέντε του έργα έως τώρα. Με αφορμή τη συζήτηση τεσσάρων φίλων γύρω από την άποψη του ενός ότι ο άνθρωπος δεν είναι κακός, αποφασίζουν να επισκεφτούν τρεις κρατούμενους, για διαφορετικά αδικήματα, και τρεις γέροντες σε ΚΑΠΗ για να συλλέξουν μαρτυρίες και να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα.
Κατά την προσωπική μου άποψη, ο συγγραφέας έχει το θάρρος της γνώμης του και δεν ζητά από το κοινό του να ενστερνιστεί την άποψή του αλλά να τον «ακούσει» και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Πολύ έξυπνα το είδε αυτό και ο σκηνοθέτης μας, Κωνσταντίνος Κωτσαδάμ, αλλά και οι ηθοποιοί με αποτέλεσμα η παράστασή μας να πετύχει το στόχο της και να αποδώσει το νόημα του έργου. 

Μια σκηνή ή μια ατάκα του ρόλου σου που είναι για σένα η πιο χαρακτηριστική;

Χαρακτηριστική ατάκα του έργου για εμένα είναι αυτή του ρόλου μου που λέει : «σε κάθε δίλημμα ο άνθρωπος έχει όλες τις επιλογές αλλά επιλέγει αυτή που μπορεί να αντέξει η εκπαιδευμένη προσωπικότητά του». Πιστεύω ότι μέσα σε αυτήν τη φράση εμπεριέχεται όλη η αλήθεια για το πώς τελικά διαμορφώνουμε χαρακτήρα.

Θέατρο ή τηλεόραση;

Πιστεύω ότι η υποκριτική είναι μία. Για να παίξεις όμως μπροστά σε έναν φακό ή σε κοινό κλειστού ή ανοιχτού θεάτρου, πρέπει ανάλογα να προσαρμόσεις τα εκφραστικά σου μέσα γιατί αλλάζουν οι αποστάσεις και τα μεγέθη. Όσο δουλεύεις τόσο σου δίνεται η ευκαιρία να βελτιώνεσαι, είτε είναι θέατρο, είτε τηλεόραση, είτε κινηματογράφος. Πιο σημαντικό για εμένα είναι να μου αρέσει αυτό που κάνω. Γιατί τότε μπορώ να βρω όμορφα στοιχεία παντού. Αυτή την περίοδο συμμετέχω σε κάποια τηλεοπτικά γυρίσματα και μέχρι πρότινος  σε γυρίσματα για μια κινηματογραφική δουλειά. Το κάθε ένα έχει τη δική του χάρη. Θα ήθελα πολύ να μου δίνεται η ευκαιρία να δουλεύω πάνω σε αυτό που μου αρέσει.

Για να καλύψω όμως και ένα κομμάτι που ίσως να ενέχει αυτή η ερώτηση. Κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα, άλλη αίγλη είχε π.χ. όταν ηχογραφούσε ο Ντέμης Ρούσσος  τα κομμάτια του δίσκου “ The Apocalypse of John” (Μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου) στο στούντιο και άλλη όταν τα απέδιδε μπροστά στο κοινό του!

Tι σκέφτεσαι για την Ελλάδα του 2019;

Κάποιοι που ζουν στην Ελλάδα θα πάνε καλά και κάποιοι καλύτερα, άλλοι θα πάνε άσχημα και άλλοι χειρότερα. Μέσα σε αυτούς θα είμαστε και εμείς. Γιατί απλά έτσι είναι η ζωή. Το 2019 βρίσκει την Ελλάδα σε αυτό το γεωγραφικό μήκος και πλάτος που όρισαν οι «συγκυρίες» τα τελευταία περίπου 80 χρόνια. Το κλίμα έχει αλλοιωθεί από την περιβαλλοντική καταστροφή και σύμφωνα με τους οικονομολόγους βρισκόμαστε σε οικονομική κρίση. Έρχονται στη ζωή μωρά από γονείς φτωχούς, πλούσιους, πνευματικά υγιείς ή όχι, αλλοδαπούς, ιθαγενείς. Εύχομαι για αυτά τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να τραφούν και να πάρουν πολύ αγάπη, γνώσεις, κοινωνική ηθική και μόρφωση. Βάζοντας πρώτα τον εαυτό μου θα ήθελα να πω ότι το εμβόλιο κατά της ηλιθιότητας δυστυχώς δεν ανακαλύφθηκε ακόμα στην Ελλάδα του 2019. Η Ελλάδα του 2019 δε θα είναι η ίδια το 2020 και σίγουρα διαφέρει από εκείνη που ήταν το 2018.   

Πληροφορίες για την παράσταση “Ισμήνη” στο Θέατρο Φούρνος  ΕΔΩ

Πληροφορίες για την παράσταση “Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΣ…” στο Θέατρο ΑΛΦΑ.ΙΔΕΑ ΕΔΩ