Συμεών Τσακίρης: “Το κοντινό μέλλον θα είναι ένα χαοτικό φλερτ!”

Τι σκεφτήκατε όταν πρωτοδιαβάσατε τη μαύρη κωμωδία του Γερμανού Marius Von Mayenburg, «Ο Άσχημος»;

Το πόσο σύγχρονο είναι το κείμενο, πυκνό και σκληρό. Με ικανοποίηση πρωτοδιάβασα και τα λόγια των δύο ρόλων μου. Αδίστακτοι οι χαρακτήρες μου, θρασύτατοι. Κινούνται με θαυμαστή άνεση μες στον πόνο που προκαλούν στους άλλους. Ήταν και είναι μια πρόκληση για εμένα. Με ξάφνιασε ευχάριστα η πρόταση του Δημήτρη Λάλου να ασχοληθώ με αυτούς τους ψυχισμούς.

Πως προσεγγίσατε τους ρόλους σας μέσα από την οπτική του σκηνοθέτη;

Έχω και εγώ, όπως φαντάζομαι αρκετοί άλλοι άνθρωποι, έντονες μνήμες ψυχικής βίας. Σε αυτό το έργο έμαθα να αγαπώ τους βιαστές μου. Το χιούμορ που προστέθηκε μες στη διαδικασία των προβών, η οπτική του Δημήτρη, έκανε πιο ερεθιστική την ατμόσφαιρα. Το κινούμενο σώμα και η εκφορά του λόγου ακολούθησαν. Κατευθυντήριες γραμμές για την προσέγγιση των ρόλων μου έδωσαν και οι ενδυματολογικές επιλογές της Κρίστελ Καπερώνη.

Εξακολουθώ να είμαι εγώ, ακόμη και όταν μοιάζω με κάποιον άλλον;

Αν εγώ είμαι η εκ των πραγμάτων αυστηρά προσωπική μου ιστορία, οι καλώς ή κακώς μοναδικές μου εμπειρίες και σκέψεις και συναισθήματα, μου φαντάζει πρακτικά αδύνατο να χάσω τη συνέχειά μου. Αν εγώ είμαι η επιδερμίδα μου, τα ματόκλαδά μου ή οι τρικέφαλοί μου τότε η ιστορία μου εκτυλίσσεται πάνω σε ένα πολύ λεπτό στρώμα πάγου και εφιαλτικά εύκολα μπορεί να βρεθώ να ζω ανεπιθύμητος από το νου μου, μέσα στο νου μου.

Ο αγώνας για την ατομικότητα μπορεί ν’ αποδειχθεί τεράστιο εμπόδιο στο δρόμο προς την επιτυχία;

Μέχρι και πριν από λίγες δεκαετίες το να είσαι αυτόνομο, ανεξάρτητο και αυτάρκες νησί ως άνθρωπος, ήταν μια μεγάλη επιτυχία. Ήσουν ελεύθερος άνθρωπος, απαλλαγμένος από την πλειοψηφία των φόβων. Σήμερα αυτή η ελευθερία και κατ’ απέκταση η επιτυχία σχετίζονται, τουλάχιστον μες στο δικό μου μυαλό, με ένα πυκνό και ασφαλές παγκόσμιο διαδίκτυο. Οι σχέσεις όλων με όλους είναι μονόδρομος. Το κοντινό μέλλον θα είναι ένα χαοτικό φλερτ, όχι μόνο μεταξύ διεθνών θεσμών και οικονομικών οργανισμών. Σε ένα τόσο ανοιχτό περιβάλλον ο αγώνας για ψύχραιμες και ολόκληρες ατομικότητες, με σοφία πόνου και ενθουσιασμό παιδιού, είναι σοβαρή προϋπόθεση και εύχομαι να μην πάψει ποτέ.

Έχετε κοινά στοιχεία με τους ρόλους σας;

Η σκληρότητα, η αυθάδεια, η ψευδομαρτυρία, η έλλειψη συμπόνιας, τα συμφεροντολογικά κίνητρα, οι κατακτητικές προθέσεις και άλλα συγγενή αυτών χαρακτηριστικά είναι δομικά συστατικά κάθε ανθρώπου. Καταλαβαίνω πως ο βαθμός στον οποίο θα εκφραστούν είναι μια συνισταμένη της ανατροφής μας, των  περιστάσεων στις οποίες θα εκτεθούμε, της ποιότητας των γνωστικών μας λειτουργιών την εκάστοτε στιγμή, αλλά και πολλών άλλων παραγόντων, όπως αν έχουμε κοιμηθεί αρκετά το προηγούμενο βράδυ, αν μόλις φάγαμε ένα νοστιμότατο γεύμα με τον διευθυντή της εταιρείας μας ή μια παγωμένη χυλόπιτα από τον έρωτα της ζωής μας κλπ. Την έκφραση των κοινών στοιχείων που έχω με τους συγκεκριμένους ρόλους μου στον “Άσχημο” προσπαθώ να την περιορίσω στη μιάμιση ώρα που διαρκεί το έργο μας.

Τι περιμένετε εσείς από το θέατρο;

Προσδοκώ να βλέπω και να παίζω σε θεατρικά έργα από τα οποία οι θεατές στο τέλος να φεύγουν με αυτή την παρηγορητική αίσθηση με την οποία κάποιοι βγαίνουν από μια εκκλησία, από ένα μουσείο τέχνης, από μια ψυχοθεραπευτική συνεδρία ή από ένα χαμάμ.

Πληροφορίες για την παράσταση “Ο Άσχημος”  στο Θ. Tempus Verum-Εν Αθήναις

ΕΔΩ