Please enable JS

Συνέντευξη με την Ομάδα Θεάτρου Σιμουλτανέ. 

Η Ομάδα Θεάτρου ΣΙΜΟΥΛΤΑΝΕ μιλά στο artandpress.gr, με αφορμή την εμβληματική τραγωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Κοριολανός» που θα παρουσιάσει στον Πολυχώρο Reκτιφιέ-Κέντρο Έρευνας Μεικτών Παραστατικών Τεχνών, από την Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024 και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη έως τις 12 Δεκεμβρίου 2024.
Ο «Κοριολανός» είναι το δεύτερο έργο που επιλέγει η εν λόγω ομάδα να παρουσιάσει στο αθηναϊκό κοινό και αναμένουμε με ανυπομονησία το ανέβασμα αυτό καθώς πρόκειται για μία ελάχιστα παιγμένη τραγωδία του Σαίξπηρ στην Ελλάδα και συνάμα ένα έργο βαθιά πολιτικό, διαχρονικό, με έντονες φιλοσοφικές αποχρώσεις, που αγγίζει το σήμερα όσο ποτέ.


Οι πρωταγωνιστές της παράστασης, Νεφέλη Κράλλη, Κωνσταντίνος Σωτηριάδης, Ειρήνη Θεοδωράκη, Ανδρέας Σταυρακάκης και Ορφέας Ιωάννης Γκουγκουλής, δηλώνουν:


Nεφέλη Kράλλη: «Ο Κοριολανός είναι ένα έργο που πολύ δύσκολα μπορεί να ταξινομηθεί. Θα μπορούσε όπως και έχει παρασταθεί έτσι να είναι ένα πολιτικό έργο. Στα δικά μας μάτια παρόλα αυτά είναι ένα έργο που στηλιτεύει την ανθρώπινη αλαζονεία. Από τη μία είναι οι πολίτες της Ρώμης που ζουν στην εξαθλίωση, ξεχασμένοι από την ανώτερη τάξη, πεινασμένοι κι όμως έτοιμοι να ψηφίσουν όποιον τους χαϊδέψει με γλυκόλογα. Αλλάζουν γνώμη κάθε στιγμή, χωρίς να μπορούν να αξιολογήσουν ποιος έχει δίκιο, άγονται και φέρονται από μικροπολιτικές χωρίς να μπορούν να συνασπιστούν για το κοινό καλό. Ο Κοριολανός είναι μία μηχανή πολέμου. Ο πόλεμος είναι αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από το κάθε τι. Με την απίστευτη γενναιότητά του κρατάει έξω από τα τείχη της Ρώμης κάθε κίνδυνο με περίσσια αυτοθυσία πάντα με τις παροτρύνσεις και τις ευχές της μητέρας
του, που τον έχει μεγαλώσει έχοντας ως ύψιστη αξία αυτή της πατρίδας. Δεν καταβάλλει όμως ούτε την ελάχιστη προσπάθεια να «κολακεύσει τον αδερφό λαό». Στην πραγματικότητα τον μισεί και τον κοροϊδεύει μπροστά στα μούτρα του. Δεν νοιάζεται για τίποτα άλλο πέρα από τον πόλεμο, δεν μπορεί να μιλήσει στον λαό ούτε φυσικά να ακούσει τον λαό. Η αριστοκρατική τάξη της Ρώμης δεν προσπαθεί ούτε στο ελάχιστο να λύσει τα προβλήματα του λαού, απλά αρκείται στο να τον καλμάρει πότε πότε με λόγια που σβήνουν τη φωτιά αντί να την φουντώνουν. Ενώ οι δήμαρχοι που έχουν ψηφιστεί από τον ίδιο, τον χειραγωγούν κατά το κέφι τους. Στην παράστασή μας βλέπουμε μια πόλη να φυτοζωεί, να επιβιώνει μόνο από έναν ανούσιο κύκλο αίματος και να ψάχνει διακαώς να βρει έναν φταίχτη για την κατάντια της. Ποιος είναι τελικά του λαού τον εχθρός;
Προσεγγίσαμε το κείμενο μέσα από τη φόρμα και την τελετουργία. Προσπαθήσαμε να δώσουμε σχηματικά τους χαρακτήρες δίχως μεγάλη εμβάθυνση σε ψυχολογικές γραμμές. Σαν τις πρώτες ζωγραφιές ενός μικρού παιδιού που τώρα μαθαίνει πως να ζωγραφίζει και κάνει έναν κύκλο για το κεφάλι, ένα τετράγωνο για το σώμα και γραμμές για τα πόδια και τα χέρια θέλοντας να δείξουμε τη συνολική εικόνα μιας σαθρής κοινωνίας».


Kωνσταντίνος Σωτηριάδης: «Το βασικό κριτήριο για την επιλογή του έργου ήταν η αγάπη μου γι’ αυτό το κείμενο. Όταν καθίσαμε με την Νεφέλη να οργανώσουμε τα τότε επόμενα σχέδια της ομάδας, οι ιδέες για τον Κοριολανό έρεαν ανεμπόδιστες. Είναι ένα έργο που για χρόνια «κάθεται» μέσα στο κεφάλι μου σε διάφορες μορφές και με διαφορετικές αγωνίες κάθε φορά. Είναι πραγματικά μια δουλειά που την σκεφτόμουν χρόνια, αυτό συμβαίνει με τα «μεγάλα» κείμενα. Σιγοβράζουν μέσα σου και σε «βασανίζουν». Είναι ένα πλήρες κείμενο, μιλάει για τη δημοκρατία, για το πώς αποφασίζουμε να δράσουμε ως μονάδες ή ως σύνολα, είναι και μια φοβερή μελέτη για την αλαζονεία τόσο του συνόλου όσο και του ατόμου. Είναι μια ευθεία ερώτηση για τον θεατή. Με τι τρόπο ανήκεις σε μια κοινωνία;
Φυσικά και ο χαρακτήρας του Κοριολανού με τράβηξε και με μαγνήτισε. Είναι προφανώς, γεμάτος αρνητικά, κι όμως έχει ηρωικές αξίες. Είναι ήρωας ή είναι ένας ελιτιστής ολιγάρχης;»


Ειρήνη Θεοδωράκη: Στόχος της ομάδας από τη δημιουργία της, ήταν να αγγίξουμε κείμενα τα οποία μάς έχουν όχι μόνο κεντρίσει το ενδιαφέρον αλλά έχουν μείνει και μέσα μας. Κείμενα τα οποία μάς έχουν επηρεάσει, και φυσικά μάς απασχολεί ο τρόπος που θα ανεβάσουμε ένα κείμενο. Με τον Κοριολανό δουλέψαμε αρκετά με τη γεωμετρία και τη φόρμα -κάτι που δοκιμάζουμε πρώτη φορά.


Ανδρέας Σταυρακάκης:
«Στον Κοριολανό με γοητεύει ότι δεν θέλεις να ταυτιστείς με κανέναν από τους ήρωες του έργου αλλά, μοιραία, ζεις σε μία κοινωνία που σκέφτεται και πράττει όπως αυτή που παρουσιάζει ο συγγραφέας στο έργο».


Ορφέας Ιωάννης Γκουγκουλής: « Όπως και σε όλα τα έργα του Σαίξπηρ, έτσι κι εδώ υπάρχουν πολλοί χαρακτήρες. Παρόλα ταύτα, θα ήθελα να επικεντρωθώ στους πιο βασικούς, αυτούς του Κοριολανού, του Αουφίδιου, των δύο δημάρχων (Βρούτου και Σικίνιου), της μητέρας του Βολούμνιας και του γέροντα Μενένιου. Θα ξεκινήσω να σας παρουσιάζω τον δικό μου ρόλο, αυτόν του Μενένιου, όπως τον είδα και τον προσέγγισα εγώ. Είναι ένας χαρακτήρας που θέλει τα πάντα να είναι σε μία τάξη. Απεχθάνεται τις προστριβές και πιστεύει πως όλοι μπορούν να τα έχουν καλά με όλους, αγνοώντας πως ο καθένας καταπατά την ελευθερία του άλλου. Από την άλλη, οι δήμαρχοι ως άτομα μεγάλης
ηλικίας επίσης, φαίνεται πως δεν τους αρέσει καθόλου η ηρεμία και προτιμούν να έρθουν όλοι σε ρήξη, πάντα ως προς το δικό τους όφελος, προκειμένου να έρθει η ανατροπή σ’ένα πλαίσιο που δεν τους ικανοποιεί. Γι’ αυτόν τον λόγο ξεσηκώνουν και τον λαό ενάντια στον Κοριολανό, αν και στην πορεία αυτή τους η κίνηση θα στραφεί εναντίον τους. Η μητέρα του Κοριολανού αντίθετα, η Βολούμνια, είναι μια γυναίκα αρκετά χειριστική -θα έλεγε κανείς- απέναντι στον γιο της προκειμένου να πετύχει ο τελευταίος στόχος που ίσως κρυφά η ίδια έχει μέσα της. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μια κλασσική Ελληνίδα μάνα. Είναι αρκετά σκληρή, ακόμα και με τον Κοριολανό και θέλοντας να τον φτάσει στο υψηλότερο σημείο του, τον οδηγεί στην καταστροφή του. Ο Αουφίδιος είναι ένας χαρακτήρας ο οποίος, απέναντι στους στρατιώτες του και στον λαό του, είναι πιο συγκαταβατικός. Δεν χάνει την ψυχραιμία του εύκολα, παρόλο που βγαίνει χαμένος στην μάχη με τον Κοριολανό,
και κάνει το καλύτερο για την πατρίδα του. Δεν διστάζει να συμμαχήσει με τον εχθρό, πάντα όμως βάσει ενός κρυφού του σχεδίου. Τέλος, τον Κοριολανό θα τον χαρακτήριζα ως ένα φονικό όπλο. Ένα όπλο που όποιος το κατέχει, έχει τη δύναμη της νίκης. Ο ίδιος δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τη δύναμη αυτή, παρόλα αυτά διακατέχεται από αλαζονεία.
Είναι σκληρός απέναντι στον λαό του και τους στρατιώτες του, φαίνεται να μην υπολογίζει κανέναν, εν αντιθέσει με τον Αουφίδιο, και διαθέτει μια δική του δικαιοσύνη -αρκετά δύσκολη για τους υπόλοιπους. Θα έλεγε κανείς πως είναι σαν ένα μικρό παιδί, που ορίζει το ίδιο τους κανόνες του παιχνιδιού διότι θεωρεί πως είναι το πιο δυνατό. Όχι όμως από έπαρση, απλά με την αλήθεια ενός μικρού παιδιού που μπορεί να γίνει σκληρό απέναντι σε συμπαίκτες και αντιπάλους του. Γι΄αυτό, ακόμα και ο τρόπος που λειτουργεί μέσα στο έργο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παιδαριώδης. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου, από τον Κοριολανό μέχρι και τον τελευταίο υπηρέτη, λειτουργούν αποσκοπώντας σε κάποιο όφελος για τους ίδιους παρόλο που κανείς τους δεν το έχει ομολογήσει στον εαυτό του, κάνοντας μία ειλικρινή συζήτηση μαζί του».

Ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Σωτηριάδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Ομάδα Θεάτρου Σιμουλτανέ
Σχεδιασμός Φωτισμών / Props: Κατερίνα Μαρία Σαλταούρα
Φωτογραφίες / Trailer: Ίων Ευθυμίου
Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Ερμηνεύουν: Ορφέας Ιωάννης Γκουγκουλής, Ειρήνη Θεοδωράκη, Ανδρέας Σταυρακάκης,
Κωνσταντίνος Σωτηριάδης, Νεφέλη Κράλλη

Πληροφορίες
Χώρος: Reκτιφιέ – Κέντρο Έρευνας Μεικτών Παραστατικών Τεχνών
Κωνσταντινουπόλεως 119, Αθήνα | Σταθμός Μετρό: Κεραμεικός
Τηλ. για κρατήσεις θέσεων: 698 187 1669
Ημέρες & ώρα παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη | 21:00, από τις 13-11-24 έως τις 12-12-24
Trailer παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=OW3iM3JaPqQ
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-rektifie-
koriolanos/?lang=el

Για περισσότερες πληροφορίες: Facebook Ομάδα θεάτρου Σιμουλτανέ, Instagram
simultane.theatregroup

Array