Please enable JS

ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΚΟ ΜΟΥ (HAVE I NONE, 2000)

ΚΕΙΜΕΝΟ: EDWARD BOND
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΦΗ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΙΤΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ: ΝΕΛΛΗ ΚΑΡΡΑ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΩΝ: ΘΩΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΗΧΟΥ/ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΣΥΡΙΓΟΥ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΟΓΛΟΥ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ ΥΛΙΚΟΥ: ΜΥΡΣΙΝΗ ΚΟΥΤΣΚΟΥΔΗ
ΔΙΑΝΟΜΗ: ΣΑΡΑ: ΒΑΣΙΑ ΣΤΑΜΟΥ
ΤΖΑΜΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΝΤΟΣ
ΓΚΡΙΤ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΤΣΚΟΥΔΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΘΕΑΤΡΟ SKROW
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ, ΣΤΙΣ 21:00, ΓΙΑ 6 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΡΙΤΗ 10 ΜΑΪΟΥ (Εισιτήρια μέσω viva, θα ανοίξει σύντομα)


ΠΕΡΙΛΗΨΗ

  1. To παρελθόν έχει καταργηθεί. Η μνήμη έχει διαγραφεί. Η μαζική κατανάλωση έχει
    αντικατασταθεί από την απόλυτη πειθαρχία στους κρατικούς κανονισμούς. Οι πόλεις
    αναμορφώνονται. Εξάρσεις αυτοκτονιών και κύματα προσφύγων απ’ τα ερείπια των
    παλιών πόλεων επιβάλλουν τον έλεγχο και τις περιπολίες στους δρόμους. Η Σάρα είναι
    παντρεμένη με τον Τζαμς ο οποίος εργάζεται στην υπηρεσία περιπολίας. Ένας άντρας
    εμφανίζεται στο σπίτι τους και ισχυρίζεται πως είναι ο αδερφός της Σάρας,
    αποκαλύπτοντας μια φωτογραφία και μαζί όλες τις μνήμες που φέρει αυτή. Η ζωή του
    ζευγαριού διαταράσσεται και μια σκληρή σύγκρουση με το παρελθόν θα διατρέξει όλο το
    έργο.
    ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ
    “…Οι αρχές είχαν δίκιο που κατάργησαν το παρελθόν. Το ξεφορτωθήκανε. Τι κάνουν οι
    άνθρωποι όταν τα έχουν όλα; Μια μέρα σε παρακαλάνε να τους πάρεις. Προτιμάνε την
    ησυχία τους. Γι’αυτό και γαντζωθήκανε από την αναμόρφωση, γι΄ αυτό και ξέχασαν τόσο
    εύκολα. Όλοι τους ίδιους τοίχους-τα ίδια έπιπλα-τα ίδια ρούχα-το ίδιο φαγητό. Βάσει
    κανονισμού. Παίρνει χρόνο -αλλά πρέπει…”
Array