Φάνης Μιλλεούνης: “Το θέατρο μπορεί να μας λυτρώσει, ανοίγοντας νέους δρόμους έμπνευσης, έκφρασης & εξέλιξης.”

Γιατί αποφασίσατε με την Αικατερίνη Παπαγεωργίου να ανεβάσετε το συγκεκριμένο έργο;

Δεν αποφασίσαμε από κοινού να ανεβάσουμε το συγκεκριμένο έργο . Ήταν μια ιδέα της Αικατερίνης και της ομάδας The Young Quill, της οποίας  συνιδρυτρια είναι η Αικατερίνη με έδρα το Λονδίνο. Είναι η τρίτη τους δουλειά στην Αθήνα. Η Αικατερίνη μου πρότεινε να συμμετάσχω ως ηθοποιός αλλά και να αναλάβουμε από κοινού την δραματουργική επεξεργασία του κειμένου, το οποίο βασίζεται σε πρωτότυπο κείμενο της Σοφίας Ζηση.

Ποιο σημείο της παράστασης το θεωρείς ιδιαίτερα χαρακτηριστικό;

Προσωπικά θεωρώ πως το πιο χαρακτηριστικό σημείο της παράστασης είναι η εμφάνιση των φαντασμάτων που αναλαμβάνουν δράση επί σκηνής, μολονότι στην πραγματικότητα υφίστανται μονάχα στο μυαλό του Πολ. Η συνθήκη αυτή δημιουργεί ένα ιδιαίτερο αισθητικό αποτέλεσμα το οποίο διέπει ολόκληρο το έργο και γεννά πολλαπλά ερωτήματα  για τα όρια της εξουσίας του μυαλού μας.

Μίλησέ μας για τον δικό σου ρόλο.

Ενσαρκώνω τον ρόλο του Σερίφη, ο οποίος  είναι ο πόλος της λογικής και του νόμου στο μυαλό του Πολ Σέλντον ( ένας άλλος πόλος είναι η Αννυ Γουιλκς που συμβολίζει τον συναισθηματικό κόσμο του Πολ Σελντον). Ο Σερίφης είναι   ένα φάντασμα, όπως και η Άννυ, που έχουν  δημιουργηθεί από τον  συγγραφέα Πολ Σελντον και προσπαθεί  να επηρεάσει  και να αλλάξει την ροή της ιστορίας που προσπαθεί ο ίδιος να γράψει.  Δεν  έχει κανέναν συναισθηματικό δεσμό και δρα με μόνο του σκοπό  μου να διαλευκάνει  την ιστορία και να διασφαλίσει  τις ισορροπίες σε όλη την ιστορία που εξελίσσεται .

Με ποιες σκέψεις θα ήθελες να φύγει ο θεατής από την παράσταση;

Στόχος μας είναι ο θεατής να απολαύσει τη δράση και την ένταση που μπορεί να του δημιουργούσει μια ιστορία αστυνομικού μυστηρίου. Ωστόσο, με αφορμή αυτή την πλοκή θίγονται θέματα όπως το δίπολο δημιουργός/δημιούργημα, η αλληλεξάρτηση θύτη και θύματος και οι σχέσεις εξουσίας και επιβολή της.

Τι σκέφτεσαι για την Ελλάδα του 2019;

Παρά τις όποιες  αντιξοότητες συνεχίζω να ονειρεύομαι και να προσπαθώ συνεχώς να δημιουργώ. Θεωρώ ότι στην Ελλάδα του 2019 το θέατρο και η τέχνη μπορούν  να μας λυτρώσουν, ανοίγοντας μας συνεχώς νέους δρόμους έμπνευσης, έκφρασης και εξέλιξης.

Πληροφορίες για την παράσταση “Ποιος σκότωσε τον Πολ Σέλντον;”  στο  Θέατρο 104    ΕΔΩ