Ποια είναι η Ελένη;
Η Ελένη είναι κάθε γυναίκα, κάθε ηλικίας, κοινωνικού status, μόρφωσης, οικονομικής κατάστασης. Δεν έχει σημασία η μόρφωση, η ηλικία ή τι δουλειά κάνεις. Κι επειδή βλέπω πως με αυτήν την ιστορία ταυτίζονται σε πολλά σημεία της και κάποιοι άντρες, τελικά η Ελένη είναι και κάθε άντρας που θα δει τον εαυτό του μέσα σε αυτή την ιστορία.
Γιατί αποφάσισες να γράψεις ένα θεατρικό κείμενο για την “Ιστορία μιας σχέσης. Από την γένεσή της μέχρι…”;
Ήθελα να γράψω για τη βία λόγω φύλου γενικότερα κι επειδή οι εκφάνσεις της βίας είναι πολλές, δεν είναι μόνο η σωματική, ο καλύτερος τρόπος για να τις παρουσιάσω, ήταν αυτός.
Ο κακοποιητής δεν θα αρχίσει ξαφνικά να κακοποιεί το θύμα. Εάν στο πρώτο-δεύτερο ραντεβού κάποιος ερχόταν και έριχνε ξαφνικά μια σφαλιάρα, κανείς δε θα πήγαινε στο επόμενο ραντεβού. Θα αρχίσει να χτίζει σιγά-σιγά. Κι όταν έχει χτίσει έναν αρκετά ψηλό τοίχο, θα αρχίσει πρώτα τη λεκτική και ψυχολογική βία κι έπειτα θα περάσει στη σωματική. Αν περάσει. Δεν είναι απαραίτητο. Εξάλλου ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των κακοποιητικών σχέσεων μένουν στη λεκτική και ψυχολογική βία. Και αυτή είναι μία βία την οποία το θύμα δύσκολα την αντιλαμβάνεται. Γιατί δεν είναι κάτι απτό. Δε μπορεί να πει να, ορίστε, μία μελανία! Με χαστούκισε! Είναι κάτι που σε χαράζει εσωτερικά και σε κάνει να αμφισβητείς τον ίδιο σου τον εαυτό.
Τι ιδιαίτερο έχει η παράσταση σου, ώστε να έρθουμε να την δούμε;
Το ιδιαίτερο αυτής της παράστασης είναι όχι η ιστορία αυτή καθαυτή. Οποιοσδήποτε ανοίξει το Facebook, το Instagram, τις ειδησεογραφικές σελίδες, θα διαβάσει πολλές ιστορίες. Άπειρες. Δυστυχώς.
Το ιδιαίτερο και ενδιαφέρον στην παράσταση αυτή είναι ο τρόπος της αφήγησης, η προσέγγιση του τόσο σοβαρού αυτού θέματος μέσα από τα μάτια του θύματος. Ο θεατής θα μπορέσει να δει και να κατανοήσει το πως βλέπει το θύμα την όλη κατάσταση από την πλευρά του κι αυτό είναι κάτι που δε θα το δει στα άρθρα που θα διαβάσει. Ίσως είναι μια απάντηση και σε όλους αυτούς που ρωτάνε «Γιατί τώρα;», «Γιατί δεν έφευγε;»… χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος κατά τη γνώμη μου, να απαντήσει κανείς σε αυτές τις ερωτήσεις. Το γιατί, το πως και το πότε, είναι καθαρά απόφαση του ανθρώπου που βιώνει την κακοποίηση. Ίσως όμως τελικά, υποσυνείδητα, ήθελα να απαντήσω και σε αυτές τις ερωτήσεις.
Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες, μετά την πανδημία, πρέπει να λειτουργήσουν διαφορετικά, τόσο στα εργασιακά ζητήματα, όσο και στα θέματα metoo;
Μέσα στην πανδημία είδα καλλιτέχνες να κλείνουν τα στούντιο τους, να ψάχνουν δουλειά σε οτιδήποτε για να μπορούν να βιοποριστούν, να στέλνουν καθημερινά βιογραφικά σε «ακροάσεις» από τις οποίες τελικά δεν έπαιρναν καμία απάντηση… Οπότε ναι. Κάτι πρέπει να αλλάξει. Και από την πλευρά που προσεγγίζουν οι καλλιτέχνες τα εργασιακά τους ζητήματα αλλά από την άλλη πρέπει και το ίδιο το κράτος να τους προστατέψει. Όσο το κράτος δεν τους προστατεύει, μόνοι τους δεν μπορούν να πετύχουν κάτι. Η δουλειά του καλλιτέχνη δεν είναι χόμπυ. Εάν δεν έχει ασφάλεια και σταθερό εισόδημα, δε θα μπορεί να συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει, ούτε να το κάνει καλά.
Όσον αφορά το metoo θεωρώ ότι ήδη έχουμε αρχίσει να λειτουργούμε διαφορετικά. Έχει μειωθεί ο φόβος και οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να μιλάνε για αυτά που τους συμβαίνουν. Επίσης θεωρώ πως και η απέναντι πλευρά, αυτή των κακοποιητών, έχει αρχίσει να σκέφτεται λίγο παραπάνω προτού κάνει αυτό που έκανε ή που θα ήθελε να κάνει.
Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις το απόφθεγμα του Stephen Covey “Η δύναμη βρίσκεται στις διαφορές, όχι στις ομοιότητες”;
Σκέφτομαι τι ωραίο που θα ήταν εάν όλοι οι άνθρωποι μπορούσαν να το αντιληφθούν αυτό και όσο ζω θα συνεχίσω να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα γίνει. Υπάρχει ομορφιά στη διαφορετικότητα. Υπάρχει ενδιαφέρον στη διαφορετικότητα. Και δύναμη φυσικά. Εάν ήμασταν όλοι ίδιοι, τι ενδιαφέρον θα είχε η ζωή; Πόσο βαρετό θα ήταν να ήμασταν όλοι ίδιοι. Δε θα φτάναμε πουθενά. Δε θα προχωρούσαμε ούτε βήμα παραπέρα.
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.