Αφροδίτη Νικολιουδάκη

Θα ήθελα να συνεργάζομαι με ανθρώπους που έχουμε κοινό όραμα και αισθητική.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το θέατρο και πότε κατάλαβες ότι αυτό είναι το δικό σου μονοπάτι;

Από παιδί αγαπούσα τη μουσική και τον χορό, κι έτσι το θέατρο ήρθε σαν ένας φυσικός τρόπος να τα ενώσω και να εκφραστώ μέσα από αυτά στη σκηνή. Δεν υπήρξε μια συγκεκριμένη στιγμή που αποφάσισα ότι αυτό είναι το δικό μου μονοπάτι∙ συνεχίζω να ανακαλύπτω νέες διαδρομές και να ακολουθώ το ένστικτό μου. Συχνά νιώθω πως βρίσκομαι ανάμεσα στη μουσική, το θέατρο και την κίνηση, κι αυτή η ισορροπία είναι που μου κινεί την περιέργεια και συνεχίζω να εξελίσσομαι. Αυτό που με γοήτευσε πιο πολύ στο θέατρο είναι η μεταμόρφωση∙ το πώς το σώμα και η φωνή μπορούν να γεννήσουν κόσμους και χαρακτήρες που μοιάζουν ξένοι, αλλά κουβαλούν πάντα κάτι δικό μου.

Πόσο σε επηρεάζει η μουσική εκπαίδευση στον τρόπο που δουλεύεις ως ηθοποιός;

Η μουσική είναι ένα μεγάλο κομμάτι μου. Στον τρόπο που δουλεύω στο θέατρο σίγουρα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η φωνή, ο ρυθμός αλλά και η μουσικότητα με όποιο μέσο και αν μου δίνεται στην εκάστοτε παράσταση. Η τοποθέτηση και η μεταμόρφωση της φωνής είναι ένα απο τα μεγαλύτερα εργαλεία που χρησιμοποιώ για το χτίσιμο ενός ρόλου και η μουσική εκπαίδευση με έχει βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό να το χειρίζομαι.

Τι σε κέρδισε στη συνεργασία σου με την ομάδα «Μικρός Βορράς»;

Με τον μικρό βορρά συνεργάζομαι πολλά χρόνια. Ένα από τα πολλά που με έχουν κερδίσει σε αυτήν την ομάδα είναι τα ταξίδια που κάνουν οι παραστάσεις της και δίνουν την ευκαιρία σε παιδιά που δεν έχουν έρθει ξανά σε επαφή με το θέατρο, να δουν παραστάσεις

μέσα στο σχολικό τους περιβάλλον.

Συμμετέχεις σε έργα με κοινωνική θεματολογία, όπως το Teen Talk Bullying. Πώς είναι για σένα η εμπειρία με τους εφήβους;

Το Teen Talk Bullying είναι μία παράσταση forum με πολλή διάδραση και συζήτηση με τους εφήβους. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το πόσο ανοιχτά συμμετείχαν, δίνοντας λύσεις και ιδέες που δεν περίμενα να ακούσω. Παρόλο που συχνά τους θεωρούμε παιδιά, είναι ήδη πολύ κοντά στην ενηλικίωση και πολλές φορές η ματιά τους κάνει περίπλοκα θέματα, όπως το bullying, να μοιάζουν απλά. Η βία και ο αποκλεισμός συνεχίζονται, αλλά αυτή η εμπειρία μού έδωσε λίγη ελπίδα βλέποντας εφήβους να μη μένουν αδιάφοροι μπροστά στην αδικία.

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σου επιθυμίες για τα επόμενα χρόνια;

Καλλιτεχνικά μου αρέσει να εξελίσσομαι και να μαθαίνω μέσα από τις δουλειές που κάνω. Στόχος μου είναι κάθε παράσταση που συμμετέχω να με αφορά, να έχει στόχο και να έχω τον χώρο να πω κάτι μέσα από αυτήν. Θα ήθελα να συνεργάζομαι με ανθρώπους που έχουμε κοινό όραμα και αισθητική.

Πληροφορίες για τις παραστάσεις: