Please enable JS

Βασίλης Τζιώκας

Να σέβεσαι το θέλω σου.

Γιατί αποφάσισες να ανεβάσεις, το έργο της Κατερίνας Βαϊμάκη, “Charlotte Motel”;

Γιατί είναι ένα κείμενο που ήμουν παρών στην δημιουργία του από την Κατερίνα, από την πρώτη στιγμή της σύλληψης της κεντρικής ιδέας, μέχρι και που γράφτηκε η τελευταία λέξη του, με πολλή δημιουργικότητα, αλλαγές, ανατροπές και όσα συνεπάγεται η συγγραφή ενός θεατρικού έργου. Εξ αρχής είχαμε αποφασίσει με την Κατερίνα ότι εγώ θα το σκηνοθετούσα όταν θα έπαιρνε την τελική του μορφή αφενός γιατί αναγνώριζα ήδη την δυναμική του, και αφετέρου επειδή θεωρώ πολύ συναρπαστικό το να σκηνοθετείς ένα σύγχρονο έργο που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ παράσταση (και πόσο μάλλον κωμωδία), δεν γνωρίζεις πως θα το αντιμετωπίσει το κοινό, και έχεις την ευθύνη αλλά και την ευκαιρία να το δεις με εντελώς καθαρή ματιά χωρίς πρότερες επιρροές.


Τι πιστεύεις ότι έχει να μας πει η συγκεκριμένη μαύρη κωμωδία;

Τα συγκεκριμένο έργο σε κειμενικό επίπεδο αναφέρεται στην λαχτάρα του ανθρώπου να νιώσει συναισθήματα, να αγαπήσει, να κάνει έρωτα, να βρει ίσως το άλλο του μισό, που ενίοτε όμως μπορεί να γίνει και ψυχαναγκαστικός αυτοσκοπός. Αυτή την ιστορία εγώ σκηνοθετικά επελεξα να την αντιληφθώ μέσα από το τεθλασμένο πρίσμα μίας εναλλακτικής αυτοεκπληρούμενης προφητείας και να το προσεγγίσω με μια πιο σουρεαλιστική και αυτοσαρκαστική διάθεση, επιλογές που θεωρώ προσθέτουν και αυτές την δική τους υπεραξία ως προς αυτό που αποκομίζει ο θεατής ως τελικό αποτέλεσμα. Η παράσταση δομεί λοιπόν και αποδομεί τις συγκεκριμένες συμβάσεις, με τρόπο σύγχρονο, φαρσικό, κυνικό ίσως, αλλά όχι απαισιόδοξο εντέλει, καθώς αυτό που έχει να μας πει δίνεται μέσα από την διαδρομή πέντε χαρακτήρων τόσο καλλογραμμένων, ζωντανών και πολύπλευρων, που δεν μας αφήνουν άλλο περιθώριο από το να συνδεθούμε μαζί τους και να τους ακολουθήσουμε στην σουρεαλιστική, κωμική, και συχνά τρυφερή περιπέτειά τους.


Για ποιούς λόγους πιστεύεις ότι πρέπει να δούμε την παράσταση σου;

Γιατί θεωρώ ότι είναι μια κωμωδία που σέβεται τον θεατή σε επίπεδο γραφής και σκηνοθεσίας,
γιατί επιτυγχάνει τους σκοπούς της (που είναι να γελάσεις αβίαστα, να νιώσεις και να σκεφτείς)
και γιατί οι χαρακτήρες του έργου αποδίδονται εξαιρετικά από τους πέντε ηθοποιούς της
παράστασης, με πλεόνασμα ταλέντου, ερμηνευτική ευαισθησία, κωμική φλέβα, και πολύπλευρες
υποκριτικές ικανότητες που ζωντανεύουν με αγάπη τους ήρωες και την ιστορία.


Ποια είναι η σκηνοθετική σου σκοπιά;

Όσον αφορά το συγκεκριμένο έργο ήξερα εξαρχής ότι αυτό που ήθελα και επεδίωξα σκηνοθετικά ήταν να το προσεγγίσω με θεατρική χρονική αφετηρία αυτό που είναι κειμενικά (μια μαύρη κωμωδία για τον έρωτα με αέρα μυστήριου) αλλά σταδιακά, και με το πέρασμα του θεατρικού χρόνου, να μεθόδευσω την παρείσφρηση σουρεαλιστικών και φαρσικών στοιχείων αλλά και σωματικής κωμωδίας, μέχρις ότου στο τέλος να επέλθει εξελικτικά η πλήρης αποδόμηση των συμβάσεων και να κυριεύσει την σκηνή το παράλογο.


Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη ”;

Να σέβεσαι το θέλω σου.

Πληροφορίες για την παράσταση: