«Βιβλίο γκίνιας!» του Μάριου Λεβέντη

Έχει περάσει τόσα και τόσα η τύχη μας που σύντομα αναμένεται να μπει στο βιβλίο γκίνιας! Η τύχη που δεν μας κατανοεί, που δεν μας ευνοεί και υπονοεί διαρκώς την ήττα μας. Κι ενώ επενδύουμε στο γούρι της υπομονής, ενώ επενδύουμε σε προσμονές από πέταλο, ενώ μαθαίνουμε τα ζώδια των προαισθημάτων μας, δεν γυρίζει ποτέ ο τροχός. Και εξακολουθούμε να προχωράμε όπως προχωράμε: τραβώντας συνέχεια λαχνούς από πιθανότητες. Όλα πια είναι μαινόμενα και αναμενόμενα. Ακόμα και η τύχη παγιώθηκε. Ακόμα κι αυτή δεν βρίσκει μια νύχτα που θα καταφέρει να ξημερώσει την τυχερή της μέρα. Ίσως αν πιάναμε το λαχείο της ανθρώπινης αντιμετώπισης γενικότερα, να κλείναμε την μαύρη τρύπα που καταπίνει αμάσητα τα χρόνια μας.

Κι αν τελικά είναι τόσο απίθανο να κερδίσει κανείς το αμύθητο ποσό της καλοτυχίας, τουλάχιστον ας προστρέξουν οι εύπορες πόλεις στις γειτονιές τον δεινοπαθούντων.

Και μετά, για την ιστορία, να καταχωρήσουν στο βιβλίο γκίνιας όλες τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κάνει ο σημερινός μέσος άνθρωπος για να παραμείνει αξιοπρεπής, την ώρα που όλα λιγοστεύουν. Γιατί, απλούστατα, δεν έχει άλλο τρόπο εκτός απ’ το να ελπίζει. Να ελπίζει πως κάποια στιγμή θα γυρίσει η τύχη του απ’ τα ξένα και θα επαναπατριστεί ξανά στα ιερά χώματα της απροσδόκητης ευτυχίας.