Please enable JS

Κώστας Σπανός

Το μόνο σίγουρο είναι πως έχω μεγάλο πάθος για το θέατρο και για την υποκριτική.

Πότε  ξεκίνησε η επαφή σας με το θέατρο;  

Με το θέατρο, πιο συγκεκριμένα με την υποκριτική, ασχολούμαι τα τελευταία πέντε χρόνια. Πέραν από κάποιες ερασιτεχνικές παραστάσεις σε παλιότερες θεατρικές ομάδες και με παραστάσεις στα πλαίσια της εκπαίδευσης στη δραματική σχολή, αυτή, του Κόλπερτ, είναι η πρώτη μου επίσημη, επαγγελματική δουλειά, καθότι είμαι ακόμα σπουδαστής σε δραματική σχολή. Συγκεκριμένα στο Θέατρο των Αλλαγών. Βρίσκομαι στο 3ο έτος και οδεύω προς το πτυχίο μου.

Το έργο του Γκίζελμαν «ΧερΚόλπερτ» συνδυάζει τις υπερβολές της Σάρα Κέιν και το blackhumor των αδέξιων καταστάσεων του Πίντερ. Βρίσκεται κοινά στο έργο με τη σημερινή κοινωνία;

Όσον αφορά το συνδυασμό των στοιχείων της Σάρα Κειν και του Πίντερ, η ίδια μας η ζωή είναι έτσι, η καθημερινότητά μας. Βιώνουμε στιγμές σουρεαλιστικές, αστείες, απρόβλεπτες και ταυτόχρονα ακραίες, στενάχωρες και δύσκολες είτε συμβαίνουν σε εμάς τους ίδιους είτε στους γύρω μας. Στιγμές γεμάτες αντιθέσεις. Όσον αφορά τη σχέση του έργου με τη σημερινή κοινωνία; Όλοι βαδίζουμε σε μια λεπτή κλωστή όπου προσπαθούμε αδιάκοπα να ισορροπήσουμε. Κάποιοι δυστυχώς χάνουν την ισορροπία τους και πέφτουν. Η κοινωνία μας δυστυχώς την σημερινή εποχή γίνεται όλο και πιο κανιβαλιστική . Το έργο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Κάθε μέρα μαθαίνουμε από τα μέσα για ένα δυσάρεστο συμβάν, για έναν φόνο, για έναν βιασμό και γενικά για ακραίες αντικοινωνικές καταστάσεις. Το παράδοξο είναι ό,τι ενώ ο άνθρωπος έχει εξελίξει την τεχνολογία ραγδαία για να βελτιώσει τη ζωή του ταυτόχρονα παλεύει ακόμα να επιβιώσει σε όλους τους τομείς, να συνυπάρξει με τον συνάνθρωπό του. Οι ακραίες καταστάσεις που βιώνουμε-πληροφορούμαστε και οι συμπεριφορές είναι συνδυασμός πολλών αιτιών. Και από τη μεριά του οικονομικού-πολιτικού συστήματος κι από τους πολίτες. Γενικότερα οι θεσμοί δεν ανταποκρίνονται στο κοινωνικό τους καθήκον, αλλά αντιθέτως έχουν υποστεί σαφή διάβρωση(διαφθορά, ακρίβεια, εκμετάλλευση, κρατική βία) η εμπιστοσύνη χάνεται, ο πολίτης παύει να πείθεται και η κοινωνική συνείδηση αποδυναμώνεται. Είναι αναπόφευκτο λοιπόν, να υιοθετηθούν συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται από απουσία ηθικής και κοινωνικής συνείδησης. Η νεοελληνική κοινωνία ζει έντονα το πνεύμα του πρακτικού ευδαιμονισμού, της καλοπέρασης, του πνευματικού υποσιτισμού και της αλόγιστης καταναλωτικής υστερίας. Τα ΜΜΕ επίσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την ακατάπαυστη προβολή όλων αυτών των γεγονότων συμβάλουν στο να είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας. Ένας φόνος π.χ. φτάσαμε στο σημείο να μας φαίνεται κάτι απλό και συνηθισμένο, δεν μας σοκάρει. Όπως και να χει είναι δυσάρεστο το κλίμα που επικρατεί. Έτσι αντίστοιχα οι ήρωες στο έργο του Γκίζελμαν θα μπορούσαν να ναι τα είδωλα κάποιων πραγματικών προσώπων-θυτών που απασχόλησαν την κοινή γνώμη τα τελευταία χρόνια. (Αυτοί που βίασαν και σκότωσαν την Τοπαλούδη, αυτοί που σκότωσαν τον Ζακ, τα 15χρονα στο Ίλιον, ο μαστροπός-βιαστής του Κολωνού κ.ο.κ.). Άνθρωποι που φορούσαν το προσωπείο του καθώς πρέπει και ευυπόληπτου πολίτη, αλλά πίσω από αυτό το προσωπείο υπάρχει σκοτάδι, αρρώστια και διαστροφή. Ίσως να είχαν εξαντλήσει όλες τις απολαύσεις των υλικών αγαθών και για να σπάσουν την ανία τους και την πλήξη τους έβγαλαν τα ζωώδη ένστικτα πάνω στους συνανθρώπους τους. Κάπως έτσι λοιπόν συνδέονται και οι χαρακτήρες του ΄΄Κόλπερτ’’.

Είναι ένα προκλητικό και πάνω απ’ όλα αστείο έργο. Η ωμή βία και οι καγχασμοί λένε πολλά για τη ζωή μας, αλλά θα σοκαριστούμε και θα γελάσουμε πολύ για να το αντιληφθούμε. Ποιο θεωρείτε το δυνατό στοιχείο της παράστασης;

Μέσα στην πλήξη τους και στα αμήχανα παιχνίδια που κάνουν μεταξύ τους τα δυο ζευγάρια, το πείραγμα προς τον Μπάστιαν, τις εξάψεις τους ανά στιγμές, μας ξεγελάνε για λίγο και σκεφτόμαστε πως είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Μέχρι που στο τέλος αναθεωρούμε. Εκεί λοιπόν εντοπίζω το πιο δυνατό σημείο. Εκεί πέφτουν οι μάσκες. Στο τέλος δηλαδή. Σε αυτό το σημείο δείχνουν πόσο κενοί είναι πραγματικά. Πόσο δυστυχισμένοι βαθιά μέσα τους. Δε λυτρώνονται ούτε ακόμα και μετά από έναν φόνο!

Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας;

Ο Ρούντι…ή αλλιώς PizzaBoy. Ο άνθρωπος πραγματικά της διπλανής πόρτας. Το παιδί του μόχθου που μάχεται καθημερινά στο δρόμο να τα βγάλει πέρα. Εδώ ο ήρωας μας συνδέει τον έξω κόσμο με τον ανιαρό και κενό κόσμο των δύο ζευγαριών. Είναι απλός αλλά με ενδιαφέρουσες ποιότητες. Τους σκανάρει από πάνω ως κάτω, του φαίνονται όλα περίεργα μα συνάμα του προκαλούν ενδιαφέρον. Είναι ένας συλλέκτης συμπεριφορών και στιγμών. Αν και θα χει δει πολλά σε κάθε σπίτι που μπαίνει, εδώ στην περίπτωση του σπιτιού των Ραλφ και Σάρα, βιώνει πρωτόγνωρες στιγμές, τις οποίες δεν μπορεί να τις αφήσει ασχολίαστες και ανεξερεύνητες. Κάτω από τυχαία συμβάντα και λάθη με τις παραγγελίες μπαίνει συνέχεια σε αυτόν τον σκοτεινό κόσμο και όλο αυτό τον εξιτάρει. Ζει κι αυτός στον δικό του κόσμο. Μόνο που ενώ είναι απρόβλεπτος και ανισόρροπος σίγουρα είναι πιο φωτεινός και πιο αγνός από τους υπόλοιπους. Όταν μπαίνει στο σπίτι για να αφήσει τις πίτσες, τους αλλάζει τα πλάνα και λειτουργεί ως καταλύτης, θα λέγαμε. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι τους σπάει την ανία, φέρνει φως από ίσως έναν πιο αγνό κόσμο και κάπως μέσα από τις γρίλιες των σκοτεινών ψυχών τους βλέπουμε να αντλεί κάποιες δεσμίδες φωτός, συμβάλει, ενδεχομένως ακούσιά του, στο να γεμίσει για λίγο τα κενά συναισθήματα των δύο ζευγαριών.

Πώς αντιδράτε γενικότερα στις κακές κριτικές που μπορεί να γραφτούν;

Ειδικά στο χώρο του θεάματος και των τεχνών όπου κοινωνείς το έργο σου και εκτίθεσαι σε κόσμο είναι αναπόφευκτη η κριτική, είτε είναι θετική είτε αρνητική. Προφανώς και εάν η πλειοψηφία των κριτικών είναι θετική, λυτρώνεσαι και ανταμείβεσαι. Στην περίπτωση που είναι αρνητικές , εδώ έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του καθενός και κατά πόσο θα αφήσει να τον επηρεάσει από τους στόχους που έχει θέσει ο ίδιος. Σίγουρα εγώ προσωπικά, αν και δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία σε επαγγελματικές παραστάσεις , ξέρω πως δε θα αδιαφορήσω σε μια αρνητική κριτική, ιδιαίτερα όταν έχω κοπιάσει και έχω δώσει την ψυχή μου για το έργο. Θα το αντιμετωπίσω όμως με ψυχραιμία και σύνεση. Πόσο μάλλον εάν γνωρίζω ότι προσπάθησα και κόπιασα για να βγάλω ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Το θέμα είναι να μη σε βαλτώσει και μη σε καταστείλει από κάποιο μελλοντικό σου σχέδιο ή δουλειά και να μην επηρεάσει αρνητικά την ψυχολογία. Επομένως, και οι αρνητικές κριτικές είναι δεκτές για να βελτιωνόμαστε.

Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια.

Πέρα από κάποιες σκέψεις-ιδέες σε πολύ πρώιμα στάδια που συζητώ με κάποιους συναδέλφους, δεν έχω κάποιο ολοκληρωμένο πλάνο για το πως θα κινηθώ ύστερα από τον ‘’Κόλπερτ’’. Αυτή την στιγμή είμαι αφοσιωμένος στο έργο μας, το οποίο ανυπομονούμε να ανέβει στο Θέατρο Nous. Επιπλέον, το κλίμα ανάμεσα σε όλους τους συνεργάτες είναι εξαιρετικό και είμαστε μια δυνατή ομάδα. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχω μεγάλο πάθος για το θέατρο και για την υποκριτική. Είμαι σε πλήρη ετοιμότητα κι έχω δημιουργική όρεξη και ενέργεια, οπότε είμαι ανοιχτός σε νέες προτάσεις-συνεργασίες.

Πληροφορίες για την παράσταση: