ΠΡΟΔΟΣΙΑ του Χάρολντ Πίντερ – ΘΕΑΤΡΟ ΑΒΑΤΟΝ – Προσκλήσεις

Στείλτε το όνομά σας σε μήνυμα στη σελίδα μας Art and Press & κερδίστε μια διπλή πρόσκληση για την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου.

2 ος ΧΡΟΝΟΣ

Πρωταγωνιστούν:

Κώστας Μπίγαλης – Βύρων Κολάσης –
Έμμυ Δημητρακοπούλου

Στο Θέατρο ΑΒΑΤΟΝ

Από Τετάρτη 15 Οκτωβρίου και κάθε Τετάρτη στις 21:00
Ένα από τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας

Η «Προδοσία» του βραβευμένου Νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ, ένα από τα
σημαντικότερα έργα του σπουδαίου βρετανού δραματουργού, έρχεται στο Θέατρο
ΑΒΑΤΟΝ για δεύτερη χρονιά αφού αγκαλιάστηκε από το κοινό, σε σκηνοθεσία
Βύρωνα Κολάση από την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2025 και κάθε Τετάρτη.

Τρείς ηθοποιοί, ο πολύπειρος Βύρων Κολάσης που υπογράφει και την σκηνοθεσία
στον ρόλο του αινιγματικού συζύγου Ρόμπερτ, ο Κώστας Μπίγαλης στον ρόλο του
παθιασμένου, αλλά ταυτόχρονα ανασφαλούς και ενοχικού εραστή Τζέρρυ, και η
Έμμυ Δημητρακοπούλου στον σύνθετο και περίπλοκου ψυχισμού ρόλο της συζύγου
Έμμα.
Ένα κατά τα φαινόμενα κλασικό Ιψενικό τρίγωνο, που όμως μέσα από μια
αναπάντεχου βάθους και διαστάσεων προσέγγιση των τριών χαρακτήρων από τήν
συναρπαστική πένα του βραβευμένου Βρετανού συγγραφέα, αποκαλύπτεται
ανατρεπτικά πολύπλοκο επιβεβαιώνοντας την ανεξιχνίαστη σε όλο της το φάσμα
ανθρώπινη φύση.
Περιληπτικό αφήγημα έργου:
Η ιστορία μέσα από εννιά σκηνές εξελίσσεται σε μια δεκαετία, που όμως
ευρηματικά ξεκινάει από το τέλος της προς την αρχή, παρακολουθώντας με
αντίστροφη χρονική σειρά όχι μόνο το θυελλώδες ξεκίνημα της παράνομης σχέσης
της Έμμας και του Τζέρρυ, αλλά και όλη την διαδρομή της φθοράς των σχέσεων και
των τριών χαρακτήρων.

Τα μυστικά, τα ψέματα, και οι ίντριγκες, πρωταγωνιστούν σε αυτό το υπερβατικό
ερωτικό τρίγωνο που θα μπορούσαν να είχαν σχέση όλοι με όλους… όπως ο Πίντερ
δεν διστάζει να υπονοήσει δίνοντας μια πλατύτερη έννοια στην λέξη «προδοσία»
και ιντριγκάροντας τον θεατή να αναστοχαστεί το δικαίωμα τελικά του καθενός,
εάν έτσι νοιώσει, να να υπερβεί τα δεσμευτικά όρια μιας κοινωνικής σύμβασης,
που οι τρεις αυτοί χαρακτήρες με δυσκολία μεν, αλλά παραδομένοι τελικά στο
πάθος τους επέλεξαν να μην ακολουθήσουν… «Δεν μπορείς να κατηγορείς τον
νόμο της βαρύτητας που ο κόσμος πέφτει στα δίκτυα του έρωτα» όπως έλεγε και ο
Αϊνστάιν.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας : Χάρολντ Πίντερ
Μετάφραση: Μάριου Πλωρίτη
Σκηνοθεσία: Βύρων Κολάσης
Σκηνικά- Κοστούμια: Μπέττυ Λυρίτη
Μουσική επιμέλεια: Κώστας Μπίγαλης
Φωτογραφίες: Απόστολος Δελάλης
Graphics: Μάνος Σαλούστρος
Α΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιακού

ΔΙΑΝΟΜΗ
Βύρων Κολάσης (Ρόμπερτ)
Κώστας Μπίγαλης (Τζέρρυ)
Έμμυ Δημητρακοπούλου (Έμμα)

Πληροφορίες παράστασης:
«ΠΡΟΔΟΣΙΑ» Θέατρο ΑΒΑΤΟΝ, Ευπατριδών 3 Κεραμεικός
Έναρξη παραστάσεων: Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2025 ώρα 21:00
Ημέρες και ώρα παραστάσεων: Κάθε Τετάρτη ώρα 21:00
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Γενική είσοδος: 12 ευρώ, Συνταξιούχοι, φοιτητές,: 10 ευρώ , Άνεργοι, ΑΜΕΑ: 5 ευρώ
Προπώληση: www.ticketplus.gr
Κράτηση εισιτηρίων 210-8817072

Σχετικά με τον συγγραφέα και το έργο:
Ο Χάρολντ Πίντερ (Harold Pinter)‎‎, ήταν Άγγλος συγγραφέας θεατρικών έργων και
θεατρικός σκηνοθέτης. Έγραψε έργα για θέατρο, ραδιόφωνο, τηλεόραση και
ταινίες. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου. Το 2005
κέρδισε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας καθώς και το Βραβείο Φραντς Κάφκα.
Ήταν γνωστός επίσης για τον πολιτικό του ακτιβισμό και την αντίθεσή του στην
Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και τον Πόλεμο στο Ιράκ. Πέθανε από καρκίνο
του ήπατος.
Η «Προδοσία» γράφτηκε το 1978 αφού ο Πίντερ χώρισε με την πρώτη του γυναίκα,
Βίβιεν Μέρτσαντ και εξιστορεί στην ουσία την εξωσυζυγική σχέση του με την
τηλεπαρουσιάστρια του BBC Τζόαν Μπέικγουελ. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο
Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, στο Λονδίνο, το 1978, σε σκηνοθεσία του Πήτερ Χωλ. Το
1981 ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία Κάρολου Κούν στο
Θέατρο Τέχνης.
Μιλώντας στην εφημερίδα The Times το 1959 ο Πίντερ ανέφερε: «στα έργα μου με
απασχολούν κατά κύριο λόγο οι άνθρωποι. Σε πολλά έργα συναδέλφων μου βλέπω
το φάντασμα του συγγραφέα να πλανάται πάνω από τους θεατρικούς ήρωες,
επιβάλλοντάς μου κάθε στιγμή τι πρέπει να σκεφτώ γι αυτούς. Εγώ θέλω, όσο το
δυνατόν περισσότερο, να αφήσω τους θεατές να βγάλουν τα δικά τους
συμπεράσματα, θέλω μόνοι τους να αποφασίσουν για τους χαρακτήρες και τις
καταστάσεις, να αποφασίσουν αυτοί αν αυτό που βλέπουν είναι αστείο ή θλιβερό».