ΦΑΟΥΣΤ
βασισμένο στο ομώνυμο έργο του

Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

2^ος χρόνος

Ένα περιπετειώδες ψυχικό ταξίδι στις ανεξάντλητες πτυχές
ενός από τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες της δυτικής λογοτεχνίας

Από τις 8 Οκτώβριου στην Κεντρική Σκηνή – Κτήριο Τσίλλερ

Η βασισμένη στον Φάουστ του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε ομώνυμη παράσταση, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, επιστρέφει για 2^ο χρόνο, στις 8 Οκτωβρίου, με ανανεωμένη διανομή, για να μας ταξιδέψει ξανά στο υποσυνείδητο ενός από τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες της δυτικής λογοτεχνίας. Ένα περιπετειώδες ψυχικό ταξίδι στις ανεξάντλητες πτυχές ενός ήρωα που αποτελεί διαχρονικά σύμβολο της ανθρώπινης εξερεύνησης, των ηθικών διλημμάτων, του υπαρξιακού αδιεξόδου.

Η ιστορία του Φάουστ μεταφέρεται στο σήμερα σε μια παράσταση – εμβύθιση σε όλα εκείνα τα ένστικτα, τα συναισθήματα και τις σωματικές απολαύσεις που θυσιάζει η σύγχρονη εκδοχή του ήρωα στον βωμό του πνεύματος. Ο Φάουστ έρχεται σε επαφή με την ψυχοθεραπευτική διαδικασία, σε μια αγωνιώδη καταβύθιση στο ανεξερεύνητο μέχρι τώρα ασυνείδητό του. Το ψυχικό, όμως, αυτό ταξίδι έχει «σατανικές» προεκτάσεις. Οι κρυφές δυνάμεις της ανθρώπινης ψυχής, οι ασυνείδητες επιθυμίες και τα καταπιεσμένα ένστικτα, οι φόβοι και οι ενοχές, που κατοικοεδρεύουν στο ψυχικό του υπογάστριο, τον προ(σ)καλούν σε έναν πρωτόγνωρο αγώνα με τον σκιώδη αυτόν κόσμο. Και είναι ακριβώς αυτές οι σκιές, αυτό το περιφρονημένο κομμάτι της ύπαρξης, που θα τον οδηγήσει στη μεγαλύτερη ιδεώδη και συνάμα θρησκευτική εμπειρία: τον έρωτα. Μόνο αυτός θα σταθεί ικανός να φέρει το φως κόντρα σε κάθε πτυχή του που ο ίδιος νιώθει «ρυπαρή», σε κάθε ενοχή και σε κάθε επιθυμία του απωθημένη. Μόνο αυτός θα τον φέρει αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη ως τώρα πρόκλησή του: την ίδια τη ζωή.

Από τον Γκαίτε στον Μάρλοου και τον ντε Σαντ, από τον Φρόιντ στον Γιουνγκ, ο Φάουστ του Άρη Μπινιάρη είναι μια παράσταση έντονης μουσικότητας για τη δριμεία σύγκρουση ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα, το βίωμα και τη γνώση, το απολλώνιο και το διονυσιακό, και την αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου να βρει το νόημα της ύπαρξης και τη λύτρωση.

Μετάφραση: Ιωάννης N. Θεοδωρακόπουλος
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Σύμβουλος δραματουργίας: Νεφέλη Παπαναστασοπούλου
Σκηνικά-Κοστούμια-Μάσκες: Πάρις Μέξης
Μουσική- Ηχητικός σχεδιασμός: Τζεφ Βάγγερ
Χορογραφία: Φαίδρα Νταϊόγλου
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Φωνητικές συνθέσεις: Μαρίσσα Μπίλη
Δραματολόγος παράστασης: Έρι Κύργια
Βοηθός σκηνοθέτη: Gelly Pedefu
Βοηθοί σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μαριάνθη Ράδου, Δέσποινα Μαρία Ζαχαρίου
Βοηθός φωτίστριας: Ιφιγένεια Γιαννιού
Σχεδιασμός κομμώσεων: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Κατερίνα Αμπλιανίτη, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Ηλέκτρα Καρτάνου, Ειρήνη Κατσινούλα, Νάντια Κατσούρα, Μάριος Κρητικόπουλος, Ανδρέας Κοντόπουλος, Μαρία Μαντά, Ιωάννα Μαυρέα, Βασίλης Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ειρήνη Τσέλλου, Χάρης Φραγκούλης, Αλεξάνδρα Χασάνι

Artwork & τρέιλερ: Χρήστος Συμεωνίδης

Η Καρυάτιδα!
του Γιώργου Καπουτζίδη

ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΠΠΑ

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαυρογεώργη

2ος χρόνος

Η σπαρταριστή κωμωδία επιστρέφει τον Οκτώβριο πιο… ανελέητη από ποτέ!

Το σπαρταριστό έργο του Γιώργου Καπουτζίδη Η Καρυάτιδα!, μετά την περσινή του μεγάλη επιτυχία, επιστρέφει τον ερχόμενο Οκτώβριο, σε νέα στέγη, το θέατρο ΚΑΠΠΑ. Μια ανελέητη κωμωδία, αφιερωμένη στη μεγαλειώδη και ιστορική ικανότητα του πολύπαθου αυτού τόπου, να μπλέκει μόνιμα σε κωμικοτραγικές περιπέτειες.

Σε περίπου μισή ώρα από τώρα, πρόκειται να πραγματοποιηθεί η πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου. Τρεμάμενα δημοσιογραφικά δάχτυλα αναμένουν να πατήσουν το record σε κάμερες. Λόγοι γραμμένοι στο χαρτί και λόγια «από καρδιάς» γίνονται πρόβα ξανά και ξανά· γιατί ακόμα και έμπειροι πολιτικοί έχουν τρακ σήμερα. Σήμερα είμαστε όλοι αδέρφια, σήμερα είμαστε όλοι ένα.

Σήμερα, μετά από αιχμαλωσία δεκαετιών ολόκληρων στο Βρετανικό Μουσείο, η αιθέρια Καρυάτιδα, η χαμένη έκτη αδερφή, το απαστράπτον σύμβολο ενός ολόκληρου πολιτισμού, επιστρέφει ανέλπιστα στην πατρίδα! Σαν άλλη αγαπημένη φίλη, θεία, χαμένη ξαδέρφη από το εξωτερικό, την περιμένει όλη η χώρα με τεράστια προσμονή. Η υποδοχή της, όμως, δεν θα είναι όπως τη φανταστήκαμε, όπως τη σχεδιάσαμε, όπως την ονειρευτήκαμε. Όχι. Η υποδοχή της Καρυάτιδας από τη μαμά της, την Ελλάδα, είναι κωμωδία. Ξεκαρδιστική μεν, αμείλικτη δε.

Το έργο Η Καρυάτιδα! ήταν ανάθεση του Εθνικού Θεάτρου στον συγγραφέα, στο πλαίσιο του Αφιερώματος στο Νεοελληνικό έργο.

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαυρογεώργη
Σύμβουλος δραματουργίας-Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Αντώνης Αντωνόπουλος
Σκηνικά: Άρτεμις Φλέσσα
Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Μουσική: Larry Gus
Κίνηση: Σοφία Πάσχου
Φωτισμοί: Βάσια Ατταριάν
Σχεδιασμός βίντεο: Τάσος Γκολέτσος
Δραματολόγος παράστασης: Βιβή Σπαθούλα
Βοηθός σκηνοθέτιδος: Σοφία Σταθάτου
Βοηθός σκηνογράφου: Αγγελική Βασιλοπούλου-Καμπίτση
Βοηθός φωτίστριας: Σεραφείμ Ράδης
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλεξάνδρα – Αναστασία Φτούλη
Β’ βοηθός σκηνοθέτιδος: Κορίνα Βεζυργιάννη
Σχεδιασμός κομμώσεων: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ασημίνα Αναστασοπούλου, Στέλιος Ιακωβίδης, Σωτήρης Μανίκας, Στέλιος Ξανθουδάκης, Αγορίτσα Οικονόμου, Δρόσος Σκώτης, Μαρία Φιλίνη

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ
του ‘Αντον Τσέχωφ

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ – ΠΛΑΓΙΑ ΣΚΗΝΗ

Τρεις αδελφές
τουΆντον Τσέχωφ

Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη

2ος χρόνος

Μια παράσταση για την αναζήτηση μιας «Μόσχας»
που βρίσκεται πάντοτε εκεί, όπου δεν είμαστε εμείς

Από τις 15 Οκτωβρίου | Πλαγία Σκηνή Κτηρίου Τσίλλερ

Οι Τρεις αδελφές, το αριστούργημα του Άντον Τσέχωφ, επιστρέφει για 2ο χρόνο, στις 15 Οκτωβρίου, στην Πλαγία Σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη κι έναν θίασο σπουδαίων ερμηνευτών/τριών. Μια παράσταση – αφιέρωση στον άνθρωπο που -ενώ λαχταρά- δεν έχει το κουράγιο να γίνει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού του. Ένα έργο για την προσδοκία, τον χρόνο και τη μνήμη, μα κυρίως για την αναζήτηση μιας «Μόσχας» που βρίσκεται πάντοτε εκεί όπου δεν είμαστε εμείς.

Τρεις αδελφές – μια οριζόντια διάταξη της γενιάς. Τρεις γυναίκες δεμένες με την πιο στενή συγγένεια, καταδικασμένες να ζουν χωριστά: Η Όλγα θα είναι πάντα η πρωτότοκη, και γι’ αυτό θα ζει στο παρελθόν. Η Μάσα θα αναμετριέται με το παρόν, γιατί είναι η μεσαία. Και η Ιρίνα, η μικρή, θα ονειρεύεται το μέλλον.

Καθημερινές τελετουργίες συναναστροφής, επέτειοι και γιορτές, φιλοσοφικές συζητήσεις και σχέδια, γεννήσεις και καταστροφές, έρωτες και απορρίψεις, αφίξεις και αναχωρήσεις, και κυρίως ματαιώσεις στα χέρια του Τσέχωφ γίνονται ένα πολύτιμο, συχνά κρυπτικό έργο, που οδηγεί με υποδόριο χιούμορ τους ήρωες και τις ηρωίδες του από την ακραία χαρά στην απόλυτη απελπισία.

Η Μαρία Μαγκανάρη καταπιάνεται ξανά με τον Ρώσο θεατρικό συγγραφέα, για να ξεκλειδώσει τους γρίφους του εμβληματικού αυτού έργου, που παραμένει, περισσότερο από έναν αιώνα, η πιο εύστοχη μεταφορά για να μιλήσει κανείς για τον χρόνο. Οι Τρεις αδελφές είναι ένα ψυχικό «μωσαϊκό» για το νόημα που διαρκώς μας διαφεύγει- όπως οι στιγμές της ζωής μας που δεν καταφέραμε να ζήσουμε ένδοξα, αποτελεσματικά, λυτρωτικά. Αλλά και ταυτόχρονα μια αξεπέραστη παρακαταθήκη της αγάπης του Τσέχωφ για τον ίδιο τον άνθρωπο.

Οι Τρεις αδελφές, άλλωστε,δεν θα πάψουν ποτέ να μιλούν -έστω και στη σιωπή- για τις επιθυμίες που θάβονται ή ξεχνιούνται. Για άντρες που λένε πως αγαπούν τις γυναίκες (τους) και για γυναίκες που συνεχώς λαχταρούν. Για ρολόγια που σπάνε και στιγμές που δεν βιώνονται. Για όλη τη ζωτικότητα που καταπνίγει σιωπηρά η νωθρότητα. Για καθημερινές οικιακές τελετουργίες, όπου κανένας δεν συνομιλεί με κανέναν. Για το κλάμα και το γέλιο που είναι μεταδοτικά. Γι’ αυτούς που μπερδεύονται ψάχνοντας ένα νόημα και για την αυταπάτη που όλους μας κρατά δέσμιους. Για τη διαδρομή που διαγράφουν οι ποταμοί δακρύων ως την εκρηκτική ευθυμία. Δηλαδή για την ίδια τη ζωή.

Οι Τρεις αδελφές έχουν ανέβει από το Εθνικό Θέατρο δυο φορές: στις 11 Απριλίου 1951 σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν και στις 22 Ιανουαρίου 1982 σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη. Και οι δυο παραγωγές παρουσιάστηκαν στην κεντρική σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ.

Μετάφραση: Γιώργος Π. Δεπάστας & Αλέξανδρος Ίσαρης
Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη
Σύμβουλος δραματουργίας: Σοφία Ευτυχιάδου
Σκηνικά: Φιλάνθη Μπουγάτσου
Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος
Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός
Κίνηση: Σεσίλ Μικρούτσικου
Φωτισμοί: Μαρία Γοζαδίνου
Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά
Βοηθός σκηνοθέτριας: Ελένη Παππά
Βοηθός σκηνογράφου: Νατάσσα Λέκκου
Βοηθός ενδυματολόγου: Αντωνία Μιχαλιού
Β’ βοηθός σκηνοθέτριας: Υακίνθη Βουλέλη
Σχεδιασμός κομμώσεων: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk

Παίζουν (αλφαβητικά): Μαρία Γεωργιάδου, Αντώνης Γκρίτσης, Θανάσης Δήμου, Τρύφωνας Ζάχαρης, Αμαλία Καβάλη, Γιάννης Κλίνης, Κώστας Κορωναίος, Ανδρέας Νάτσιος, Νικόλας Ντούρος, Νάνσυ Σιδέρη, Μαρία Σκουλά, Θάλεια Συκιώτη, Γιωργής Τσαμπουράκης, Ανδριάνα Χαλκίδη

Φωτογραφίες: Μαρία Τούλτσα
Βίντεο: Νίκος Πάστρας