Aντώνης Σταμόπουλος

Θα ήταν πυρηνικά όμορφο αλλά & απαραίτητο, να έχουμε το νου μας στον διπλανό μας.

Ποιοί ήταν οι λόγοι που σε έκαναν να δεχτείς να παίξεις στην παράσταση «Αόρατος» της Σοφίας Δήμου, σε σκηνοθεσία Βάσιας Χρονοπούλου;

Πρώτον το έργο το οποίο είναι και θα είναι επίκαιρο, καθώς και η ενέργεια της Βάσσιας στις πρόβες σε σχέση με το χώρο που μας προσέφερε σε εμάς τους ηθοποιούς, στη θεωρία και στην πράξη από την πρώτη στιγμή (μέχρι και την τελευταία) να φέρουμε τον εαυτό μας κοντά στο έργο. Ταυτοχρόνως, το team των συναδέλφων. Το ταλέντο τους, η ευγένεια και το χιούμορ, με κέρδισε.

Ενσαρκώνεις δυο ρόλους στην παράσταση. Πόσο διαφορετικό ή δύσκολο είναι αυτό;

Στο έργο, βρισκόμαστε σε μια ελληνική σχολική τάξη δημοτικού. Ο πρώτος ρόλος που ενσαρκώνω είναι ο Νίκος, το οποίο είναι ένα παιδί, έχοντας απορροφήσει τις ρατσιστικές πεποιθήσεις των γονέων του επιτίθεται στο νέο παιδί ( Αλ ) που έρχεται στην τάξη, με σκληρό τρόπο. Ταυτόχρονα, θέλει να είναι ο καλύτερος σε όλα και να ξεπερνάει κάθε εμπόδιο, όπως και τον Αλ. Είναι ένας ρόλος που χρειάζεται να είμαι συνεχώς alert και να στέκομαι σωματικά στη σκηνή με έναν ξένο τρόπο για εμένα, το οποίο έχει ενδιαφέρον  – και καθώς ο δεύτερος ρόλος, ( Paul ) έρχεται σαν απαλός αέρας στην ιστορία και στη σκηνή και άρα σε μεγάλη αντίστοιξη με την σωματικότητα του Νίκου, νιώθω ότι η αδρεναλίνη ανεβαίνει στις αλλαγές και νιώθω αγνή χαρά παιχνιδιού ως ηθοποιός.

Νιώθεις πιο κοντά ως Αντώνης σε κάποιον από τους δυο σου ρόλους;

Ο ρόλος του Paul, ο οποίος φτάνει να γίνει ο κολλητός του Αλ, μέσα από την ωριμότητα, την ακεραιότητα και την άμεση ευγένεια του, με κάνει να νιώθω μια γλυκιά οικειότητα.

Για πόσο ακόμα θα υπάρχουν άνθρωποι που αισθάνονται αόρατοι και πρέπει να βρούνε τον τρόπο να επιβιώσουνε και ταυτόχρονα να μάθουν για τον εαυτό τους;

Για πόσο ακόμα οι γονείς, οι καθηγητές και μια μεγάλη μερίδα άνθρωπων γενικότερα θα κρατούν τα αυτιά και τα μάτια τους κλειστά άραγε;

Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του, μοναδικό ταξίδι στη ζωή και η φιλία, η ευγένεια και η ψυχοθεραπεία ανοίγουν τον ορίζοντα σε αυτό το ταξίδι. Ζούμε σε μια εποχή που υπάρχει απομόνωση, ειδικά στις μεγάλες πόλεις γι’ αυτό θα ήταν πυρηνικά όμορφο αλλά και απαραίτητο κατ´ εμέ, να έχουμε το νου μας στον διπλανό μας. Είτε κοντινό, είτε σε κάποιον άγνωστο. Πολλές φορές είναι δύσκολο, το ξέρω.

“Οι άνθρωποι είναι λίγο σαν τα δέντρα. Ψάχνουν να ριζώσουν κάπου.” Τι σκέφτεσαι διαβάζοντας αυτή τη φράση;

Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, χρειαζόμαστε αγάπη, όσο γενικό και αν ακούγεται. Σαν παιδιά, στην αρχή έχουμε μόνο τους γονείς μας και αυτοί είναι όλος μας ο κόσμος. Μεγαλώνοντας, μας βγαίνει η ανάγκη όντως να ριζώσουμε κάπου, ψάχνοντας ανθρώπους και μέρη που να μας ταιριάζουν και να μας προσφέρουν γαλήνη, δύναμη, γέλιο ( πολύ σημαντικό ), και ταυτοχρόνως προσπαθούμε να κρατηθούμε και προσωπικά δυνατοί, χωρίς να χάσουμε την παιδικότητα μας. Ένα μέρος – μια χώρα , πόλη – μπορεί να μας εμπνεύσει και να νιώθουμε οικεία εκεί – σαν ένας καλός φίλος. Προσωπικά προσπαθώ να είμαι κοντά σε ανθρώπους – είτε στην τέχνη είτε στη ζωή – που θα με κάνουν να νιώθω ότι όντως ριζώνω κάπου. Έστω και για λίγο. Πολλές φορές νιώθω ότι ξεριζώνομαι εσωτερικά, οπότε μετά, πάμε πάλι στο ψάξιμο!

Φωτογραφίες: Θεόφιλος Τσιμάς

Πληροφορίες για την παράσταση:

«Οι άνθρωποι είναι λίγο σαν τα δέντρα. Ψάχνουν να ριζώσουν κάπου»

Η παιδική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας παρουσιάζει το σύγχρονο έργο «Αόρατος»
της Σοφίας Δήμου σε σκηνοθεσία της Βάσιας Χρονοπούλου.
 
Η ιστορία του μικρού Αλ που είναι από… Αλλού μάς μιλά για τη διαφορετικότητα, τις ανθρώπινες σχέσεις και την εφευρετικότητα της παιδικής ψυχής. Ο μικρός Αλ αφήνει την πατρίδα του για να εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Η νέα του ζωή θα είναι γεμάτη από προκλήσεις. Μέσα στη σχολική τάξη όπου αισθάνεται αόρατος θα βρει τον τρόπο να επιβιώσει αλλά και να μάθει πολλά για τον εαυτό του. Το ίδιο θα συμβεί και σε όλους τους συμμαθητές του που μαθαίνουν τη δύναμη της αγάπης και της αποδοχής με τον πιο αναπάντεχο τρόπο. Η αλλιώτικη ιστορία του Αλ δεν έχει βασιλόπουλα ή μάγους. Δεν έχει καν ανθρώπους καλούς ή κακούς. Έχει απλά ανθρώπους. Ανθρώπους που αγαπούν, συγχωρούν, κάνουν λάθη και ζητούν συγγνώμη. Έχει όμως σφυρίχτρες και ουράνια τόξα και φιλίες και δέντρα και πολύ κλαρίνο. Και φυσικά έχει κι έναν μυστηριώδη καλό φίλο …γιατί όλες οι ιστορίες χρειάζονται και λίγο μυστήριο.
 
*Το έργο είναι εμπνευσμένο από το βραβευμένο μυθιστόρημα της Γιώτας Φώτου
«Ο Αόρατος Πολ» των εκδόσεων Ψυχογιός.
  
Κείμενο: Σοφία Δήμου
Σκηνοθεσία – Κοστούμια: Βάσια Χρονοπούλου
Σκηνογραφία: Μιχαήλα Πλιαπλιά
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Κινησιολογία: Φωτεινή Μελετιάδου
Μουσική Σύνθεση: Νίκος Αντωνόπουλος
 
Παίζουν: Κωνσταντίνα Βέρρου Ζαχαρίας Γουέλα Θανάσης Κεφαλάς Αντώνης Σταμόπουλος

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 
 
Ευχαριστούμε θερμά τον πρόεδρο Βουνοχωρίου Καβάλας κ. Βασίλη Ελευθεριάδη
και την εταιρείαChrisanthidisdelightsγια την πολύτιμη προσφορά τους.

https://www.ticketservices.gr/event/dipethe-kavalas-aoratos/?eventid=11492&showid=76728&fbclid=IwY2xjawGpeXJleHRuA2FlbQIxMAABHU9gmdoB3VcXwyfxHmsWUPV88toiTX1Mx4L8iieAwjLV1MaFAWgdM3qzWQ_aem_ejfi-029RLSFR7-igKbkIA

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
 
Παραστάσεις για το κοινό Κυριακή 24 Νοεμβρίου, Κυριακή 1 και 8 Δεκεμβρίου 2024 στις 12.00, στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου.
 
Περιορισμένος αριθμός πρωινών παραστάσεων θα δοθούν για τους μαθητές των σχολείων από τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου έως και την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2024, στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου. 
 
Τιμές εισιτηρίων: 8€ γενική είσοδος για τις παραστάσεις κοινού
     6€ μαθητικό για οργανωμένες πρωινές παραστάσεις
 
Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2510. 220876 – 7 ώρες γραφείου