Aντώνης Λουδάρος

Ζούμε σε απαιτητικούς καιρούς, και όλοι χρειαζόμαστε κάτι που να μας προσφέρει λίγη ηρεμία. 

Συνέντευξη στον Θάνο Ζαχαράκη.

Συνάντησα τον Αντώνη Λουδάρο στο «Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης», όπου πρωταγωνιστεί φέτος το καλοκαίρι στην παράσταση «Ούτε μπρος ούτε πίσω». Μιλήσαμε για το θέατρο, τη συγγραφή και πολλές ακόμα πτυχές της καριέρας του — μια συζήτηση γεμάτη χιούμορ και αλήθειες που κρατά το ενδιαφέρον ζωντανό μέχρι το τέλος.

Με καριέρα που ξεκινά το 1987, όταν ακόμα ήταν πρωτοετής στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωταγωνίστησε στον «Ματωμένο Γάμο» του Λόρκα, ο Αντώνης Λουδάρος έχει αφήσει το στίγμα του στο ελληνικό θέατρο και την τηλεόραση. Από τις πρώτες του θεατρικές συνεργασίες, όπως στην «Όπερα της Πεντάρας» στο θέατρο «Αθήναιον», μέχρι τις πολυάριθμες τηλεοπτικές του εμφανίσεις, η αγάπη και η συνέπεια στην τέχνη τον κάνουν να ξεχωρίζει.

Φέτος συμμετέχετε στην σατιρική κωμωδία «Ούτε μπρος ούτε πίσω» που περιοδεύει σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας.

Στην παράσταση δεν υποδύομαι έναν συγκεκριμένο ρόλο — και αυτό είναι ακριβώς το ωραίο! Παίζω πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες, μέσα από έντεκα σκετς που σατιρίζουν τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Είναι μια διαρκής εναλλαγή ρόλων: ο γείτονας, ο συγγενής, ο περαστικός, ο σχολιαστής των social media. Μερικές φορές γελάς, άλλες φορές νιώθεις πως αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Είναι σαν να κρατάμε έναν καθρέφτη μπροστά στο κοινό — έναν καθρέφτη παραμορφωτικό, αλλά αληθινό. Και μέσα από το χιούμορ, ίσως καταφέρουμε να ξεκλειδώσουμε κάτι πιο βαθύ.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο με τίτλο «Το μεγάλο μυστικό για την εκπλήρωση των επιθυμιών μας» (Εκδόσεις Κλειδάριθμος), σε συνεργασία με τον Χάρη Παπαδόπουλο. Πώς προέκυψε αυτή η συγγραφική απόπειρα και τι σημαίνει για εσάς;

Η ιδέα για το βιβλίο προέκυψε μέσα από κάποια σεμινάρια αυτογνωσίας που παρακολούθησα έπειτα από προτροπή της καλής μου φίλης Βίκυς Χατζηβασιλείου. Καθώς παρακολουθούσα αυτά τα σεμινάρια, άρχισε να σχηματίζεται και η σκέψη για την υλοποίησή του. Η αρχική ιδέα ανήκει στον Χάρη Παπαδόπουλο, που είναι ουσιαστικά και ο δάσκαλός μου. Μου πρότεινε να συνεργαστούμε — εγώ μέσα από την ιδιότητα του καλλιτέχνη και του δασκάλου υποκριτικής. Δέχτηκα με μεγάλη χαρά την πρόταση του κι έτσι πήραμε τις καλύτερες τεχνικές από διάφορα σεμινάρια και τις ενσωματώσαμε σε ένα κείμενο γραμμένο σε απλή, κατανοητή γλώσσα, ώστε να μπορεί ο καθένας να το προσεγγίσει.

Ζούμε σε απαιτητικούς καιρούς, και όλοι χρειαζόμαστε κάτι που να μας προσφέρει λίγη ηρεμία. Αυτό επιχειρήσαμε με το βιβλίο — ένα διακριτικό άγγιγμα στην ψυχή. Πιστεύω πως μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο για αρκετούς ανθρώπους.

Νομίζω πως, αν δεν είχα ακολουθήσει τον δρόμο της τέχνης, θα είχα στραφεί στην εκπαίδευση.

Εκτός από ηθοποιός, είστε επίσης σκηνοθέτης, συγγραφέας και καθηγητής υποκριτικής. Με ποια από αυτές τις ιδιότητες νιώθετε ότι ταυτίζεστε περισσότερο; Υπάρχει κάποια που ξεχωρίζετε;

Ταυτίζομαι περισσότερο με την ιδιότητα του ηθοποιού, χωρίς δεύτερη σκέψη. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Αν δεν ήμουν ηθοποιός, δεν θα είχα ασχοληθεί ούτε με τη σκηνοθεσία, ούτε με τη συγγραφή ή τη διδασκαλία. Η υποκριτική είναι η βάση για όλα τα υπόλοιπα.

Από το μακρινό 1987, όταν ξεκινήσατε να εργάζεστε ως ηθοποιός ακόμη και ως φοιτητής, μέχρι σήμερα, υπάρχει κάποια συνεργασία που σας έχει μείνει αξέχαστη; Αν ναι, ποια και για ποιον λόγο;

Νομίζω πως ξεχωρίζω την πρώτη μου δουλειά. Ήταν το βάπτισμα του πυρός, η αρχή ενός μεγάλου ταξιδιού, και για μένα σηματοδότησε το ξεκίνημα της επαγγελματικής μου πορείας στον χώρο.

Αν δεν είχατε ακολουθήσει τον δρόμο της τέχνης, πώς φαντάζεστε ότι θα ήταν η ζωή σας; Υπήρχε ποτέ κάποιο άλλο όνειρο ή επάγγελμα που σας γοήτευε;

Νομίζω πως, αν δεν είχα ακολουθήσει τον δρόμο της τέχνης, θα είχα στραφεί στην εκπαίδευση. Πάντα με συγκινούσε η επαφή με τα παιδιά – τα αγαπώ πολύ. Ίσως να είχα γίνει δάσκαλος· είναι ένα λειτούργημα που με γοήτευε βαθιά.

Υπάρχει κάποια καθημερινή συνήθεια ή προσωπική «ιεροτελεστία» που σας ηρεμεί ή σας ισορροπεί μέσα στους έντονους ρυθμούς της δουλειάς; 

Αυτό που με χαλαρώνει και με βοηθά να ισορροπώ είναι να διαβάζω λίγο από το βιβλίο. Το έχω πάντα δίπλα στο κομοδίνο μου και κάθε βράδυ το ξεφυλλίζω. Με βοηθά να κλείσω τη μέρα ήρεμα, μακριά από τα άγχη και την ένταση.

Πληροφορίες για την παράσταση: