Η ηθοποιός-σκηνοθέτις Αλεξάνδρα Βουτζουράκη μιλά στο artandpress.gr

Πώς προσεγγίσατε σκηνοθετικά το ιδιαίτερο έργο του Μαριβώ ‘Φιλονικία’;
Μάλλον ιδιαίτερα… Η ‘Φιλονικία’ είναι ένα έργο που στα μάτια μου φάνταζε περίεργο ή για να το θέσω πιο σωστά μου φάνταζε περίεργη η ματιά του συγγραφέα πάνω στο θέμα του. Την ίδια αίσθηση μου έχουν γεννήσει κι άλλες κωμωδίες παλαιότερων εποχών όπως το ‘Ημέρωμα της στρίγγλας’ του Σαίξπηρ ή ‘Ο δύσκολος’ του Μένανδρου. Διαφορετικές εποχές, διαφορετικά ήθη που μπορεί να κάνουν μια κωμωδία να φαίνεται υπέρμετρα σκληρή στα μάτια ενός σύγχρονου θεατή. Αυτό έκανα και με την ‘Φιλονικία’, την κοίταξα με ένα σύγχρονο βλέμμα, έξω από τον χώρο και το χρόνο της και είδα όλη τη σκληρότητα που κρύβει μέσα της.

Πού αγγίζει το σήμερα;
Το έργο αγγίζει ίσως πιο πολύ το σήμερα παρά την εποχή του. Σήμερα η έννοια του ανθρώπου- πειραματόζωο που η ζωή του είναι απλά αντικείμενο παρατήρησης- ‘πειράματος’ είναι μια ιδέα αρκετά διαδεδομένη που έχει εκφραστεί με διάφορους
τρόπους, λογοτεχνικά (π.χ. το 1984 του Όργουελ), κινηματογραφικά (Matrix, Truman Show) κλπ. Αυτή είναι και η προβληματική της ‘Φιλονικίας’ στην ουσία, μονάχα που ο Μαριβώ έκανε ένα διαφυλικό ερώτημα: ‘Ποιός απιστεί πρώτος, ο άντρας ή η
γυναίκα;’. Σήμερα ο διαχωρισμός άντρας- γυναίκα σε μια σχέση και ποιός από τους δύο είναι τι (πιστός- άπιστος, δυνατός- αδύναμος κλπ) είναι μάλλον ξεπερασμένος. 
Επομένως το ερώτημα πρέπει να είναι διαφορετικό…

Τι βλέπουμε στη δική σας ανάγνωση του έργου;
Το δικό μου ερώτημα είναι: ‘Τι θα συμβεί αν ένας άνθρωπος που έχει μεγαλώσει απομονωμένος από τον κόσμο, γνωρίζοντας ότι είναι μοναδικός, συναντήσει για πρώτη φορά έναν άλλο άνθρωπο;’. Αρχικά συναντάει έναν άνθρωπο του αντίθετου φύλου, ένας σύγχρονος Αδάμ και Εύα. Δύο πλάσματα μόνα στον κόσμο, η αίσθηση της μοναδικότητάς τους δεν διαταράσσεται… ένας Άντρας, μια Γυναίκα, μοιάζουν αλλά όχι τελείως. Έπειτα όμως εμφανίζεται ακόμα ένας Άντρας ακόμα μια Γυναίκα.
Η μοναδικότητα χάνεται αλλά ξεκινάει η επαφή, η συντροφικότητα, ο ερωτισμός κι έπειτα ο φόβος της απώλειας, η κτητικότητα, ο θυμός. Όλα καινούργια κι όλα ανεξέλεγκτα χωρίς τους κοινωνικούς κανόνες να τα προσδιορίσουν, να τα εξηγήσουν, να τα περιορίσουν.

Τι ακολουθεί μετά τη ‘Φυλο-νικία’;
Το πείραμα της ‘Φυλο- νικίας’ είναι σχεδόν αέναο. Βλέπουμε μια στιγμή του, έναν συνδυασμό παιδιών… το πείραμα αριθμός 24. Ακολουθεί το πείραμα αριθμός 25. Νέα παιδιά που θα ανακαλύψουν για πρώτη φορά τον κόσμο κι όμως φοβάμαι πως η
κατάληξη δεν θα είναι πολύ διαφορετική. Δεν ξέρω αν είμαι σχετικά απαισιόδοξη αλλά πιστεύω πως μέσα μας ζει το φως και το σκοτάδι μπλεγμένα το ένα με το άλλο. Η ευτυχία, η αγάπη συνοδεύονται από τις σκοτεινές σκιές τους- τον φόβο της
απώλειας, την ζήλεια, την κτητικότητα. Έτσι είμαστε καταδικασμένοι ν’ αναζητάμε συνέχεια στους άλλους την αποδοχή, τη ζεστασιά, την επαφή έχοντας πάντα στο νου μας πως είναι εφήμερη. Έτσι η ‘Φυλο- νικία’ δεν έχει ουσιαστικά μετά, είναι μια
κυκλική κίνηση που φτάνει σε ένα σημείο- διαφορετικό ίσως κάθε φορά- και μετά επιστρέφει στην αρχή.

Η ταυτότητα της παράστασης
Πρωταγωνιστούν (με σειρά εμφάνισης) : Βέρα Μακρομαρίδου, Γιάννης Τριαντάκης,
Νίνα Τουμαζάτου, Λυκούργος Μπάδρας, Αναστασία Τσιλικιώτη
Μετάφραση / Διασκευή / Σκηνοθεσία : Αλεξάνδρα Βουτζουράκη
Μουσική : Γιάννης Μαδούρος
Φωτογραφίες – Βίντεο : Χρήστος Παναγόπουλος
Γραφιστικά / Δημιουργικά : Γιώργος Σπήλιος
Σκηνικά / Κοστούμια : Fn’F Team
Επικοινωνία : Νατάσα Παππά
Βοηθός Σκηνοθέτη : Αναστασία Τσιλικιώτη
Οργάνωση Παραγωγής : Γιάννης Τριαντάκης
Θέατρο «Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου-Καλαμπόκη»
Αθανασίου Διάκου & Τζιραίων 13 (έξω από το μετρό Ακρόπολης)
Σάββατο στις 21.00
Κυριακή στις 20.00
Πληροφορίες – Κρατήσεις θέσεων
Tηλ. θεάτρου: 210 92 22 300 & 6980579927