Δήμητρα Γαλάνη: «Είναι λίγη η παρουσία της κύριας Μενδώνη. Ψάχνουμε υπουργό»

Και η Δήμητρα Γαλάνη πρόσθεσε τη φωνή της στις διαμαρτυρίες των ανθρώπων του πολιτισμού για τη στάση που τηρεί η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο σχετικά με τις συνέπειες που υφίστανται από την πανδημία του κορωνοϊού.

Μιλώντας στον ρ/σ Αθήνα 9.84 και τη Μαργαρίτα Μυτιληναίου, η αγαπημένη τραγουδίστρια δεν μάσησε τα λόγια της. Αντιθέτως, υπογράμμισε χωρίς περιστροφές ότι «κακά τα ψέματα, έπρεπε το υπουργείο Πολιτισμού να έχει έγκαιρα σκεφτεί όλα τα δεδομένα κι όχι να ψάχνει τώρα για λύσεις, οι οποίες μάλιστα είναι και μισές. Τέλος πάντων, τακτοποιήσεις μπορούσαν να γίνουν σε ουδέτερο χρόνο, όχι τώρα. Με τη λέξη τακτοποίηση εννοώ του καταχώρηση δεδομένων του χώρου, μητρώα, κωδικοποιήσεις κτλ. Ωραία είναι αυτά, αλλά οι άνθρωποι πεινάνε, δεν έχουν να θρέψουν τις οικογένειές τους. Πρέπει να συμβεί κάτι άμεσα. Μιλάω για όλους τους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται στον Πολιτισμό, όχι μόνο για το δικό μας χώρο. Ο χώρος του τραγουδιού όχι μόνο χτυπιέται, αλλά δεν ξέρει και πότε θα ξαναβγάλει το ψωμί του. Και, αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό».

Όσον αφορά στις συνέπειες λόγω της πανδημίας, η Δήμητρα Γαλάνη επισήμανε ότι «έχει πάθει μεγάλη ζημιά ο χώρος μας. Η ζημιά αυτή δεν ξέρουμε πού θα βγάλει, είναι αχαρτογράφητο τοπίο ακόμη η κατάσταση, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως. Απλά εδώ, επειδή υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, λόγω των “ανοιχτών χώρων”, μένουν στον αέρα μουσικοί, τεχνικοί και γραφεία παραγωγής- χωρίς να αναφερθώ ιδιαίτερα σ’ εμάς τους  καλλιτέχνες, που κι εμείς οι ίδιοι ζούμε από αυτό που κάνουμε. Ξαφνικά όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι, όλες οι ειδικότητες γύρω από τη μουσική βιομηχανία είναι στον αέρα κανονικά».

 Η Δήμητρα Γαλάνη επισήμανε ότι υπήρξε ολιγωρία της Πολιτείας, λέγοντας ότι «πίσω από όλα αυτά, όσον αφορά εμάς τους καλλιτέχνες, τους ερμηνευτές και τους δημιουργούς, φαίνεται η απίστευτη κρατική ολιγωρία. Όλα αυτά τα χρόνια φωνάζουμε για το θέμα των δικαιωμάτων. Αν ήταν τακτοποιημένα κι ήμασταν σοβαρή χώρα σε αυτά, τώρα – στην πολύ δύσκολη συγκυρία- θα μπορούσαν να το κράτος και οι υπηρεσίες του να δώσουν ένα κομμάτι ψωμί στους δημιουργούς μας. Εάν τα δικαιώματα λειτουργούσαν σωστά, όλος αυτός ο ορυμαγδός αναμεταδόσεων τραγουδιών από τα ραδιόφωνα, από τις τηλεοράσεις, από οπουδήποτε, ο δημιουργός θα έπαιρνε έγκαιρα τα νόμιμα δικαιώματά του. Έτσι όπως είναι η κατάσταση διαμορφωμένη όλα είναι ξέφραγο αμπέλι. Ο καθένας παίρνει και χρησιμοποιεί το προϊόν σου, τον κόπο σου ανεξέλεγκτα χωρίς να αποδίδει τίποτα και σε κανέναν».

Τάχθηκε, δε, αναφανδόν υπέρ των θέσεων του Φοίβου Δεληβοριά, τονίζοντας ότι «έπρεπε να βγει τώρα το Υπουργείο Πολιτισμού και να πει “στηρίζουμε το ελληνικό τραγούδι, την ελληνική μουσική και την ελληνική γλώσσα”. Για παράδειγμα, στη Γαλλία, το γαλλικό κράτος για να προστατεύσει τη γλώσσα του ορίζει στα Μέσα 70% γαλλόφωνο ρεπερτόριο και 30% ξένο. Στηρίζει τη γλώσσα του, στηρίζει τον πολιτισμό του. Εδώ θέλουμε το Υπουργείο Πολιτισμού ενεργό, όχι στα πρακτικά. Για τα πρακτικά είναι το υπουργείο Εργασίας. Τα Σωματεία θα ασκήσουν τις πιέσεις που πρέπει να ασκήσουν. Εδώ χρειάζεται το υπουργείο Πολιτισμού και δεν ακούμε τίποτα. Γι’ αυτό υπάρχει βαθιά δυσαρέσκεια και λυπάμαι που το λέω- τα είπε ο Σταύρος Ξαρχάκος πάρα πολύ καλά- είναι λίγη η παρουσία της κύριας Μενδώνη. Ψάχνουμε Υπουργό. Ψάχνουμε για Υπουργό Πολιτισμού. Είναι έντονο και σκληρό αυτό που λέω, αλλά απευθυνόμαστε σε μία κυβέρνηση η οποία ακούει».